6

19 9 7
                                    

Balerya: Senle kendimi buldum.

Balerya: Senle kendimi sevdim.

Balerya: Senle bambaşka biri oldum ben.

Balerya: Kendimi bulduğumda,

Balerya: Seni kaybettim...

Balerya: Babasız bir kızın en büyük hayali nedir peki biliyor musun Arat?

Arat: Baban var.

Arat: Yok diyip durma.

Balerya: Hayır.

Balerya: Senin baban benim babam değil.

Arat: Saçma saçma konuşuyorsun.

Arat: Üvey de olsa kardeşimsin.

Arat: Kes artık beni sevme ayaklarını.

Balerya: Peki.

Balerya: Ama sana şunu söyleyeyim.

Balerya: Babasız büyüyen bir kızın hayali,

Balerya: Bir zamanlar babasının o küçük kızı sevdiği kadar çok seven bir erkek bulmak istemesi...

Balerya: Yanlış kişiyi severek kendimi yanıltmışım ve o kişinin sen olmadığına karar verdi annem.

Balerya: Ama sen olduğuna emindim...

Arat: Kes artık.

00:59(görüldü)

Balerya çevrimdışı....

Arat yazıyor...

Arat: Özür dilerim.
*Bir mesaj silindi.*

Arat çevrimiçi...

Arat çevrimdışı...

🧸

Arat'tan...
Balerya'nın kapısının önüne oturup başımı duvara yasladım. Ne kadar sevsem azdı. Ne kadar kendimi belli etsem, babam çekilmek zorunda olduğumu hatırlatıyordu.

Hiç durmadan, hiç susmadan.

Sabaha evde olmayacağımı hatırladığımda bir veda olarak Balerya'ya sarılamayacağımdan nefret ediyordum. Gözlerime yaşlar dolduğunda burnumu çektim. Derin bir nefesi dışarı verirken, fısıldadım.

"İnan hep mi ben?
Düşüce'm yerden yere
Bilmem, kaçıncı derdim bile
Ölsem koyamazsın onu yerime
Ne oldu gülüm bize birden?.."

Akmayan ama göze dolan yaşlardan hep nefret etmiştim. Annem ben beş yaşında bizi terk ettiğinde başlamıştı bu nefretim. O günde akmamıştı gözyaşım ama gözüme dolmuştu.

"Hiç anlamadılar
Gönülde yatan
Tek derdiniz para pul
Sevmek ne paha
Ne villa, araba
Ne lüks bir telefon
Sonumuz mezarda
Geriye ne kaldı?.."

Ne zaman ölürsen ve ben o günden sonra evlenirsem, o zaman seni unutacağım. Söz.

"Sözümü de aldın bak benden. Kalbimi saymıyorum zaten. Arada götürmüşsün belli." Fısıldayışım belki ona ulaşmadı ama ben fısıldamaktan vazgeçecek gibi değildim. Vazgeçtiğim an zaten ölüm hemen ensemde olacaktı.

"Seni seviyorum. Engellere rağmen seni gülümseteceğim. Lütfen ağlama." İçeride yatağının başına sırtını yaslamış yüzünü dizlerine gömmüş ağladığını bilmek canımı acıttı. Bunu bilip ona sarılamamak daha çok acıttı.

Kendimi Buldum/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin