11

29 8 10
                                    

0(536)...: Günaydın, güzeller güzeli uyuyan prenses.

0(536)...: Daha ne zamana kadar uyuyacaksın?

Balerya: Günaydın prens hazretleri.

0(536)...: Ahh, uyandırdım mı?

Balerya: Evet :(

0(536)...: Bir daha asla uyandırmam^^

Balerya: Bilemem.

0(536)...: Söz.

0(536)...: Sözümü tutarım.

Balerya: Güveniyorum sana.

Balerya: Arat gibi olma...

Görüldü(15:33)

Balerya çevrimdışı...

0(536)... yazıyor...

Telefonu yanıma bırakıp mutfağa gitmek için ayağa kalktım. Bazen oturduğum yerde sıkıldığım oluyordu. Bu yüzden mutfağa kadar gidip buzdolabını karıştırdıktan sonra geri salona geçiyordum.

Buzdolabının önüne geldiğimde açtım. Şöyle bir göz gezdirdim. İçinde bulunan danonelerle göz göze geldiğimde elimi uzattım. Bir tane yetmez diyip, hepsini elime aldım. Çok güzel ve tatlı gözüküyorlardı. Çekmecelerden birinden aldığım çay kaşığını danonelerin üstüne vurdum ve gülümsedim.

Salona doğru ilerlediğimde danonelerden birini açmaya çalışıyordum. Elimden alındığında hiç hesaba katmadığım kolumun acısı ve yere düşen danoneler oldu.

"Bu kim?" Sinirle solunan nefesler yüzüme çarptığı an da ilk önce telefonumun ekranında gelen mesajlarla göz göze geldim. Daha sonra da Arat'la.

Umursamadan elimi telefonuma uzattım almak için. Geri çektiği an sorduğu soruyu tekrarladı. "Bu kim?"

"Seni ilgilendirmeyen biri. Alabilir miyim telefonumu?"

"Beni senin olduğun her konu ilgilendirirken, bu konu da ilgilendiriyor Balerya." İlgilendiriyor mu? İlgilendirmiyor Arat. Artık ilgilendirmiyor. "İlgilendirmiyor. Seni benimle ilgili hiçbir şey ilgilendirmiyor. Çünkü sen beni öldürdün Arat. Ölü biriyle ilgili hiçbir şey seni ilgilendirmez."

"Ölü biri değilsin." Dediğinde yutkundum. Ölü biriydim.

"Öldürüldüm ama."

"Diriltirim." Diriltemezsin.

"Tekrar öldürmek için mi?" Öldürürsün her daim.

"Hayır, sevmek için..." Sevmezsin. Sevemezsin. Sevmeyi bilseydin küçükken severdin.

"Özür dilerim." Yutkundum. Gözlerimin dolduğuna emindim. İki gündür akmayan gözyaşlarım bugün akıyordu işte. Birikmişti içimde. "Özür dilerim Balerya. Artık uzak durmayacağım senden. Duramam."

"Uzak dur. Bu zamana kadar nasıl uzak durduysan, öyle dur."

"Duramam diyorum. Nasıl durayım?" İstemiyorum seni! İstemiyorum! Hayır. Hayır. Kabul edemem. Etmeyeceğim seni. Sevemem.

Arat bana kollarını sardığında, "İzin verme tamam mı? Bunca zaman sana çektirdiğim acı için kabul etme beni. Ama bende acı çektim. Çok çektim ama az daha çektir."

"Kendimi kaybettiğimde sende bulmaktan hep nefret ederdim. Ama artık çok seviyorum bunu." Derin bir nefes aldım ve gözyaşlarıyla ıslanan yüzümü göğsüne gömdüm.

"Kendimi buldum, seni kaybettim. Özür dilerim." Hikayemiz bittiği için kendimden nefret ediyordum. Ağlamak yerine bir şeyler yapabilirdim.

Onun da dediği gibi; o bende kendini buldu. Beni kaybetti. Özür diledi ama zaman geri alınmadı.

|| Final Oluş Tarihi ve Saati: 10.06.2022, 22:56 ||

Kendimi Buldum/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin