Gecenin Kraliçesi: Medusa

1. Bölüm

Başlama tarihlerinizi buraya bırakabilirsiniz.
10 Kasım 2023 16.00
_________________________________________
Ne kadar spor yapıp maça çıkarsam çıkayım nefes nefese kalıyordum. Yanımda duran ve sağ kolumu bileğimden tutan hakem kolumu havaya kaldırınca rahat bir nefes verdim. Ve ardından alışık olduğum cümleyi tekrar duydum.

-KAZANAN. GECENİN KRALİÇESİ: MEDUSA.

Salonda bir alkış tufanı koptu. Hakemin kolumu bırakmasıyla yerde hâlâ baygın yatan rakibime son bir bakış atıp ringten indim. Yerde kanlar içinde yatıyordu. İlk gördüğümde iyi bir rakip olacağını düşünmüştüm çünkü lakabını ve yaptığı şeylerden birkaçını duymuştum. Lakabı Doktordu. Karşısına çıkan herkesin en az bir yeri kırıldığı için seyirciler ona bu lakabı vermiş. Ama lakabını almasının tek sebebi gücüydü zaten adam kas yığını gibi bir şeydi. Eğer düzgün bir strateji ile gücünü kullanarak vursaydı. Rakipleri ölmüş bile olabilirdi. Onu düşünmeyi bırakıp Boğaç'ın yanına gittim. Buranın sahibi oydu ama başında Fırat vardı. Maçları o ayarlıyordu.

-Aferin. Bu arada telefonun sürekli olarak çalıyor. Ben kapattım ama tekrar aradılar.

--Tamam sağol bakarım ben.

Arka cebinden çıkarttığı telefonumu uzatınca aldım. Çok fazla çalınca odamdan almış olmalıydı. Ya da adamlardan biri getirmişti.

Telefondan kim aradığına bakmam ile kaşlarımı çatmam bir oldu. Arayan kişi babamdı. Babam dediysem öz babam değildi tabi bunu o bilmiyordu ama olsun. Beni 7 yıl önce yetimhaneye bırakan ve bir daha asla aramayan üvey babam. Ne o ne de üvey annem beni 10 yaşında yetimhaneye bıraktıktan sonra aramamıştı. Hoş aramalarını isteyen de yoktu. Kendi başıma gayet rahat yaşıyordum. Ne olduğunu merak edip geri aradım. Telefon bir kaç çalışta anca açıldı.

--Ooo Ferhat bey siz beni arar mıydınız ya? Hangi dağda kurt öldü.

-Sana meraklı değilim. Alev ilk uçakla Trabzon'a gel.

--O niye? Hayırdır sen pek memleket meraklısı değildin? Yine ne işler çeviriyorsun?

-Sabahın köründe doğduğun hastaneden aradılar. O gün bir kaza mı ne olmuş bebekler karışmış olabilirmiş bu yüzden. Saat dörtte hastanede olmamız gerekiyor DNA testi için sen de oraya geliyorsun.

--Tamam.

Deyip suratına kapattım. Yanımda olan Boğaç merakla bana bakıyordu.

-Ne oldu? Ne dedi o şerefsiz

--Sonunda fark etmişler. Karışmış olma ihtimalim için Trabzon'a çağırıyor. Dörtte orada olmam lazım.

-Seninle gelmemi ister misin?

--Sen bilirsin. Bir işin yoksa gel.

-Geliyorum o zaman. Hem Fadime ninem ile Dursun dedemi özledim.

--Tamam. Üstümü değiştiriyim bir de şu yaralara pansuman yapıyım çıkarız. Sen de hazırlan.

-Tamam. Ben bilet işini hallediyorum.

Kafa sallayıp işlerimi halletmek için odama gittim. Üstümü değiştirip yaralarıma pansuman yaptım. Pek bir şeyim yoktu sadece kaşım ve dudağım patlamıştı. Kaşıma küçük bir bant yapıştırdım. Bir de elmacık kemiğimde ufak tefek sıyrıklar ve morarmalar vardı. Hazırladığım sırt çantamı alıp çıkışta beni bekleyen Boğaç'ın yanına gittim.

--Hallettin mi?

-Hallettim uçak iki saat sonra. Ayrıca motorlarımızı da getirecekler biz indiğimizde elimizde olur.