BUZ KADAR SOĞUK/Neteyam Sully Kurgusu

HAKLIYDIN

Abla..

Abla yardım et..

Hayır baba lütfen..

Abla..

Gördüğüm rüyayla kan ter içinde uyandım.Annem hemen su getirip yanıma oturdu.

Shatila:İyi misin güzel kızım?

Salvia:Anne Eywa bizi uyarmaya çalışıyor.Lütfen inanın bana.

Shatila:Şş tamam kızım sakin ol kabus gördün sadece şimdi uyu bakalım hadi.

Annem de bana inanmıyordu.Kendimi deli gibi hissediyordum.Herkese bi şeyler anlatmaya çalışıyordum ama kimse beni dinlemiyor ve inanmıyordu.Bunları düşünmeye fırsatım olmadan uyuyakaldım.Dışarıdan bağırış sesleri geldiğinde okumu alıp kendimi dışarı attım.Lo'ak Kiri ve Neteyam'ı gördüm.

Lo'ak:Hey iyi misin?

Neteyam dalga geçerek;

Neteyam:Savaş yok Salvia merak etme.

Dedi.Neteyam'ın bana sevgi dolu bakışları gitmişti sanki.Bana boş gözlerle bakıyordu artık.Hepsi bir anda gülmeye başladı.Elimdeki oku sinirle yere fırlatıp arkama bile bakmadan gittim.Göl kenarında bir kayaya oturdum.Belki de haklıydılar.Belki bu sadece bir kavganın işareti.Belki de ben abartıyorum.Kuyruğumu elime alıp yara izimi inceledim.Kuyruğumun ucundaki tüylerle oynarken Ruhlar Ağacı'nın toğumları birden tam yara izimin üstüne kondu.Gözlerim korkuyla açıldı.Tohum birden kuyruğumdan kalktı ve Ruhlar Ağacı'na doğru gitmeye başladı.Onu takip ettim.Ağaca geldiğimde bağı kurdum.Gözlerimi kapattım.Kan..Savaş..Yine aynı şeyleri görüyordum.Birden Neteyam belirdi.

Neteyam:Özür dilerim Salvia.

Salvia:Ne?

Neteyam:Salvia haklıydın..

Haklıydın..
Haklıydın..
Haklıydın..

Ağaçtan birden bağım kesildi ve yere düştüm.Neteyam'ı bulmalıydım.Köye doğru koşmaya başladım.Her yerde Neteyam'ı aradım ama yoktu.Eleadora'yı çağırdım.Üstüne bindim ve Neteyam'la beraber oturduğumuz tepeye gittim.Evet Neteyam oradaydı.Hızla ikranımdan indim ve Neteyam'a doğru koşmaya başladım.Ama yanında biri vardı.Bir kız.Beni fark etmemişlerdi.Neteyam kızın belinden tutup dudaklarına yapıştı.Orada öylece kalakaldım.Kızda Neteyam'a karşılık veriyordu.Gözlerimin dolmasına engel olamadım.Sahi bana ne oluyordu.İstediğini öpebilir bundan bana ne sonuçta.Ben tam ikranıma binip gidecekken Neteyam beni fark etti.

Neteyam:Salvia!

Neteyam'a doğru baktım.Kızı bırakmış bana doğru geliyordu.

Salvia:Bi şey konuşmak için gelmiştim ama meşgulsün sanırım.

Neteyam bana üzgün gözlerle baktı.Sanki gözleriyle 'Açıklayabilirim' diyordu.

Neteyam:Konuşalım.

Salvia:Arkadaşını yalnız bırakma Neteyam sonra konuşuruz.

Dedim ve ikranımı uçurdum.Tam giderken Neteyam'ın 'Salvia!' diye bağırmasını duydum.Ben neden buna bu kadar takmıştım.Banane sonuçta.Eleadora'yla uçarken kayalıklarda oturan Kiri ve Lo'ak'ı gördüm.Yanlarına gittim ve ikranımdan indim.

Kiri:Şey Salvia biz sabah için özür dileriz.

Lo'ak:Evet şaka yapalım demiştik.

Salvia:Sorun yok ama beni dinleyin.Gerçekten kötü şeyler olucak.Bugün yine Eywa'dan işaret geldi.Lütfen inanın bana yoksa çok geç olucak.

İkiside beni boş gözlerle dinliyordu.Yine bana inanmıyorlardı.Artık anlatmaya çalışmaktan yorulmuştum.Çaresizlikle yanlarına oturdum.

Lo'ak:Bak sana inanmak istiyoruz ama somut bir kanıtın yok ve bunu sadece sen gördün.

Salvia:Tamam sorun değil belki de ben saçmalıyorumdur.

Lo'ak:Hey öyle demek istemed-

Salvia:Tamam dedim.

Sessizlik olmuştu.Onlara kızdığımı anladılar ve hiç üzerime gitmediler.Kısa bir süre sonra yanımıza Neteyam geldi.Göz göze geldik.Bana özür diler gibi bakıyordu.Gözlerimi ondan alıp etrafı izlemeye başladım.Bir süre daha orda oturduk sonra köye döndük.Bugün aileye katılışımız üzerine bir şenlik düzenlenecekti.Herkes köyün yukarısındaki tepeye gitmişti.Bizde yanlarına gittik.Oyunlar,danslar,şarkılar..herkes çok eğleniyordu.Ama benim içimde bir huzursuzluk vardı.Ben etrafa endişeli gözlerle bakarken Neteyam'la göz göze geldik.Hayır yani neden bunu bana yapmak zorundaydı.Neden işleri daha da zorlaştırıyordu.Biz böyle bakışırken o kız geldi ve Neteyam'ı kendine döndürüp öptü.Neden gözümüzün önünde yapıyosunuz şu işi.Gidin başka yerde yapın.Amaan ben ne karışıyosam.Onları izlemeyi bırakıp Lo'ak ve Kiri'nin yanına gittim.Sessizce oturuyorduk.Neteyam sinirle bize doğru geldi ve yanımıza oturdu.

Kiri:Hey neyin var?

Lo'ak:Sevgilin nerde?

Neteyam:O artık benim sevgilim değil!

Ne.Artık sevgilim değil mi?Nolmuştu ki şimdi?Daha az önce sarmaş dolaşlardı.

Lo'ak ve Kiri aynı anda:NEE NEDEN?

Diye bağırdı.Bu duruma çok sevinmiş gibilerdi çünkü ikiside bunu ağızları kulaklarında olacak şekilde söylemişti.

Neteyam:Onu sevmiyorum.

Dedi.Tabi kesin sevmiyordur.O yüzden bana aşkını itiraf ettiğin tepe de kızı belinden tutup öptün.Her neyse bana ne oluyosa.Kendine gel Salvia.Biz böyle otururken bir anda patlama sesi geldi.Hepimiz korkuyla birbirimize baktık.Hemen ardından çığlık sesleri geliyordu.Kalabalığın oraya koştuk.Hava insanları..Gelmişlerdi.

Hepsi aynı anda bana dönüp:Haklıydın.

Dedi.Keşke haklı olmasaydım.Bir yandan askerlere bakıyor bir yandan da gözlerim annem ve Aris'i arıyordu.Babam ortalıkta yoktu.Annem ve Aris'i görünce koşarak yanlarına gittim.Aris ağlıyor,annem ve ben onu sakinleştirmeye çalışıyorduk.Bütün Navi'ler ellerine ok ve hançer alıp savunma yapıyorlardı.Bir asker helikopterden inip megafonla bize seslendi;

Asker;Şimdi lütfen beni dinleyin.Dediklerimi yaparsanız kan dökülmeyecek.Logan adında bir Buz Navi'sini arıyoruz ve sizin kabilenizde olduğunu duyduk.

Ne?Babamı mı arıyorlardı?

Asker:Logan çık dışarı.

Bir süre sonra elleri arkasında babam belirdi ve askere doğru yürüdü.Askerle bir şeyler konuştular.Askerin tam yanında durdu.Elleri hala arkadaydı.

Asker:Teşekkürler şimdi bize yerinizi söyleyen bu Navi'ye huzurlarınızda teşekkür etmek istiyorum.

Ne?Babam bizi satmış mıydı?Hayır bu doğru olamaz hayır..

Babam ellerini önüne aldığında elinde bir silah belirdi ve ateş etmeye başladı.Herkes korkuyla ordan oraya kaçıyor,saklanıyordu.Babam bize bunu yapmış olamazdı..Hayır bu kadar alçalamazdı..Aris'i güvenli bir yere götürüp orada kalmasını söyledim.Annem ve ben okumuzu alıp askerlere ve babama saldırıyorduk..Askerlerin çoğu ölmüştü.Geriye 5 asker,albay ve babam kalmıştı.Bütün halk mücadele ediyorduk.Son 1 asker kalmıştı.Ateş ettiği sırada kenara kayıp kurşunlardan kurtulmuştum ve okumu ona saplayıp öldürmüştüm.Zaferle gülümsedim.Ta ki o çığlığı duyana kadar..

ANNE..