mahkûm bey

13. Hoşgör mahallesi

Intihaşk- Onur Can Özcan

###

Bugün anlaştığımız gibi Leya ile buluşacak ve kafeterya da birşey içip derse girecektik.

Koşa koşa kafeye girdiğimde bana bakarak gülümseyen Leya ve Çağan'ı gördüm.

"Sakın kız koştur koştur nereye geliyon" diyen Leya'ya gülümseyerek yerime oturdum.

"Hoş geldin Lina"

"Sağol Çağan"

Içeri benim dışımda koşarak giren bir çocuğa döndü bakışlarım.

"Selamün aleyküm gençlik"

"Hoş geldin Ceyhun" dedi Leya yine kocaman gülümsemesiyle.

"Oğlum sen salak mısın ne koşuyorsun?"

Gelen diğer çocuğa döndüm.

"Ne yapsaydım Talha köpek geliyordu"

"Köpekten mi korktun?"

"Evet"

"Tamam hadi oturun sizi Lina ile tanıştırmak istiyorum."

"Bu kızıl kız Lina mı?"

"Evet o kızıl Lina benim"

Diyerek elimi Ceyhun'a uzattım.
Elimi sıktı.

"Şey pardon"

Küçük bir kahkaha attım.

"Önemli değil"

"Bende Talha" diyen Talha'nın elini sıktım ve ikisi de oturunca konuşmaya Leya başladı.

" Diğerleri nerede?"

" Işleri vardı gelmediler." Dedi Ceyhun omuzlarını silkerek.

Biraz konuştuktan sonra onları gerçekten de sevmiştim evet Leya'yı zaten seviyordum ancak yeni tanıştığım ikiliye de kanım çabucak kaynamıştı.

Kahvelerimizi içtikten sonra ayaklanmış derse girmiştik.

$$$$

Bence edebiyat çok eğlenceli bir dersti.

Şuan ki konumuz ise Özdemir Asaf 'ın bir şiiri olmuştu.

'İnsan, kaldıkça küflenir, gidemedikçe çürür'

(Kırılmadık bir şey kalmadı- Özdemir Asaf)

Ne kadar doğru bir cümle.

****

Evime doğru adımlarken bir yandan da kulağımda kulaklık müzik dinliyordum.

Önümde biri durduğunda gözlerimi ona çevirdim. Kerem.

"Lina"

"Efendim"

"Neden aramalarıma bakmıyorsun?"

"Zorunda değilim"

Kolumu tuttu sıkıca.

"Öylesin Lina"

"Pardon neye göre,kime göre?"

"Bana göre, yaşadıklarımıza göre."

"Mal mısın? Biz bir şey yaşamadık Kerem "

"Nasıl yaşamadık"

"Kerem biz seninle bir ilişki yaşamadık şimdi kolumu bırak yoksa seni pişman ederim!" Uyarı dolu sesimle kahkaha attı.