Minho Bizim Jisung Bizim

• Bölüm 5

Jisung'dan

Yogun ve uykusuz bir gecenin ardından gözlerimi Jeongin'in aramasıyla açtım.

"Jisung acil buraya gelmen lazım, aşağıdaki resepsiyondayız, çabuk ol!"

Telefonu kapattığım anda panik oldum. Hemen üstüme bol siyah bir t-shirt, altına bol ve yine siyah bir eşofman son olarak kafama da Minho'nun dün taktığı şapkaya benzer mavi bir takıp alelacele aşağı inmeye başladım.

Jeongin ve Felix yalnız değildi, yanında Minho, Changbin ve Hyunjinde vardı. Onları görünce adımlarımı hızlandırarak yanlarına vardım. Minho'nun kafasında şapka vardı, büyük ihtimalle saçındaki boyayı gizlemek için takıyordu.

Yanlarına varır varmaz Minho konuşmaya başladı. "Vay vay vaay! Sen ne yaptığının farkındasın değil mi? Bundan sonra benden çekeceğin var Han Jisung, bunu unutma. Sana yapmadığım şeyi bırakmayacağım! "

Cidden bunun için mi tatlı uykumdan uyandırıldım. "Göreceğiz Lee Minho, göreceğiz. Kim kime yapmadığı şey bırakmıyacak görecegizz."

Tam oradan ayrılacağımızda yanımıza gelen Seungmin ve Chan'ı gördük. Yanımıza geldiklerinde bize uzaylı gibi bakıyolardı, sanırım bağırış seslerini duymuşlar. Chan hepimize bakıp "Burda ne oldu? Dökülün" aslında Seungmin her şeyi biliyormuş, bunu ihanet olarak kabul ediyorum! Ama yinede o bizim tarafımızda. Yanii öyledir herhalde. Kimse cevap vermeyince Changbin anlatmaya başladı.

Seungmin ve Chan aradaki buzları eritmek adına bir dağ yürüyüşü etkinliği yapma fikrini öne sürdüler. Changbin ve Felix itiraz etmeden kabul ettiler, ilk itiraz Jeongin'den çıktı.

"Bu kayık suratla dağ yürüyüşüne falan çıkmam ben! Size kolay gelsin."

Hyunjin 'kayık suratlı' lafını duyunca kahkaha atmaya başladı. "Kayık suratlı? PUAHAHAH benim gibi bi şahesere kayık suratlı diyebilecek kadar kör olamazsın Yang Jeongin. Komik dururuyorsun, sana inat geleceğim bu dağ yürüyüşüne."

Jeongin ise bu lafları duyunca "Bu pzevnk geliyorsa bende geliyorum! Göreceksin Hwang Hyunjin, kim komik duruyo, kim komik duruma düşüyor göreceksin." demekle yetindi.

Minho "Ne zaman olacak bu dağ yürüyüşü?" Diye sordu Chan'a bakarak. "Kahvaltıları yaptıktan sonra hazırlanır çıkarız." Dedi.

Minho'nun planını merak etmiyor değildim. Elbet birşey yapacaktı yani, Yoksa dağ yürüyüşüne gelir miydi? Asla. Ama benim yapmam gereken, onu kendi oyunuma getirmem.

Kahvaltıları yaptık, hazırlandık ve resepsiyonun orda toplandık. Chan, yürüyüş yapaçakları yerın otelin arka bahçesinin hemen arkası olduğunu söyledi. Ortalama uzaklı 1 km falanmış.

Dağa çıkıyoduk, aslında pek dağ gibi değildi. Tam herşey yolundayken ayağın taşa takıldı, azkalsın tepetaklak gidiyodum kii. Belimde hissettiğim ellerle duraksadım. Doğrulduğumda arkamdaki kişinin Minho olduğu gördüm, anında kıpkırmızı olduğumu hissettim. O da şok olmuştu.

Sağıma baktığımda Changbin ve Felix'in bizi çektiğini gördüm. Changbin Felix'in kulağına birşeyler fısıldadı. Felix şok olmuştu, fısıldadıkları şeyi duyamadım. Minho bana öylece bakıyordu, biz yürümeye devam ediyorduk. En sonunda dağın biraz tepesine vardığımızda bir sürü insanın rehberleriyle buraya gelmiş ve yürüyüş yapıyor, oturup atıştırdıklarını gördük.

Birsüre ekipçe gezdik, Seungmin bize bu dağ hakkında bilgiler veriyordu. Hangi şeylerin yeneceğini hangi şeylerin zehirli olabileceğinden bahsediyordu. Seungmin'in anlatıcakları bittiğinde Chan karşımıza geçti

"Bundan sonra ikili takımlar halinde devam ediceksiniz. Takımlar kura ile belirleyecek. Sonra tekrar bu noktada buluşacağız."

Seungmin cebinden önceden hazırlamış olduğu isimlerimiz yazan kağıtları elinde çalkaladı. İlk bana uzattı, çektim. Sonra Changbin'e uzattı son olarak Jeongin'e de çektirdikten sonra hepimize aynanda açmamızı istedi. Bana Lee Minho çıkmıştı, plan tıkır tıkır işliyor der gibi bana gülümsedi. Jeongin açtığı "Tüh be boş çıktı birdaha seçey- " diye kıvırmaya başlamıştı ki Seungmin "Boş kağıt yoktu, herkes çıkan kişiyle gezecek. " Dediğinde sessizce "Hwang Hyunjin..." dedi. Son olarak Changbin açtı ve Felix çıktı. Felix belli etmemeye çalışıyordu ama çok mutlu olduğu belliydi.

Ayrıldık. Herkes faklı yöne dağılıyordu. Minhoyla hiç konuşmadık, daha sonra dayanamadım

"Minho"

"Ne"

"Ben çok yoruldum biryerde oturalım mı?" Kafasını olumlu anlamda salladı ve bir kaynın üstüne oturduk. Minho'nun elinde iki tane elma vardı. Birini bana uzattı, aç olduğum için tereddüt etmeden aldım.

Yedikten 5-10 dakika sonra karnım feci bir şekilde ağrımaya başladı. Tuvalete gitmem gerekiyordu, ama sonra diğerlerini nasıl bulacaz?

"Minho"

"Ne"

"Tuvalete gitmem gerekiyo."

Minho sırıtarak "Yolu bilmiyorum ki, hazır kimse yokken biyere yap işte"

"SEN YAPTIN DEĞİL Mİ?! SENİ GERİZEKALI! BİLİYORDUM BİRŞEY YAPACAĞINI, BİLİYORDUM!" baya bağırmıştım, çaresizce biraz uzağa gittim. 15 dakika sonra geri geldim "Cabuk gidelim yoksa seni burada gırtlaklıycam"

Minho "Vay be, işini hallettin şimdide bana kükrüyorsun, peki öyle olsun Jisung bey PUAHAHAHAH" dedi ve yola koyulduk

Onlar bunları yaşarken Jeongin ve Hyunjin deli gibi kavga ediyordular. "HEY! BEN SANA BU MANTARLARA DOKUNMA ZEHİRLİ OLABİLİR DEMEMİŞMİYDİM LAN GERİZEKALI?" Hyunjin ise sürekli kusuyordu. Hyunjin en son sinirlenip "Peki, peki sakin olacağım. Hadi toplanma alanına gidiyoruz, diğerlerini orada bekleriz gerekiyorsa, HADİ YANG JEONGİ-! -Öğğk-" Jeongin'in sabrı tükenmeye başlamıştı. En son Hyunjin'in kolunu omzuna atıp yürütmeye çalıştı.

Onların aksine Changbin ve Felix sakince geziyorlardı. Felix, Changbin'e büyülenmiş gibi bakıyordu, zaten öyleydi. Changbin sürekli onun sarı saçlarını karıştırıyordu. Aynı bi çift gibi.

Sonunda herkes toplama alanına gelmişti. Otele doğru yürürken Jeongin, yaşadıkları şeyleri tek nefeste anlatıyor, arada Hyunjin'in kafasına bi tane geçiriyordu.
Benim durumum ortadaydı tuvaletten çıkamıyordum. Felix ve Jeongin bana ilaç aldılar, arkadaş dediğin böyle olur işte!

Minhoya bunu ödetmeliyin. Ama aklıma hiç fikir gelmiyo. Aslında ikimizde ödeşmiştik, artık intikam almanın manası yoktu. İntikam değil başka birşey alacağım! Bunu düşündüğüme inanamıyorum. Özür dilerim Lee Dong-Min!

Son kısmı olayları bağlaştırmak için yazdım, tahmin etmişsinizdir ne alacağını😼