Bekleyiş

40 4 0
                                    







Dövmeci: Ne yapıyorsun?

Yazgı:

Yazgı: Toplantıdayım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Yazgı: Toplantıdayım

Dövmeci: E tutmayım o zaman ben seni.

Yazgı: Ya of tut ya

Yazgı: Aşırı sıkıcı çünkü

Dövmeci: Tahmin edeyim mimarlık hakkında?

Yazgı: Evet

Dövmeci: Kaçacak delik arıyorsun?

Yazgı: Evet

Dövmeci: Ve çok mutsuzsun?

Yazgı: Evet

Dövmeci: O zaman seni üç "evet" ile uğurluyoruz ve toplantıyı dinliyorsun.
Dövmeci çevrimdışı.

Yazgı: OF

Yazgı: Defolll
Yazgı çevrimdışı.





"Uyumak istersem bir daha ki sefere gelirim Ezgi." Ezgi gözlerini devirip dikkatle toplantıyı dinlemeye devam etti. Bende mimarlık istesem ben de bu kadar hevesli olurdum. Yavaşça bir şeyler karalamak için çıkardığım defter ve kalemi geri çantama koyup ayaklandım.

"Ben çıkıyorum, sana da sıkıntılı dakikalar diliyorum çıkınca yaz bana çok ısrar ettim artık bir kahveni içerim canım." Ezgi'ye öpücük atıp kendimi bu cehennemden attım.

Dersim bitmişti ama başıma bu toplantı çıkmıştı. İstemediğin bir bölümü okumak çok zordu. Okulun karşısında ki Starbucks'a girip bol şekerli ve kremalı, büyük boy soğuk bir kahve aldım. Ezgi'yi araba da bekleyecektim.

Bir genç olarak kahveye bu kadar para vermek çok zoruma gidiyordu fakat vazgeçemiyordum. Çok güzeldi. Arabanın içine geçip  telefonumla ilgilenmeye başladım. Twitter sarıyordu. Geçen dakikalar ve tükenen sabrım katlanılmaz bir hale geldiğinde kendimi arabadan atıp biraz da dışarda beklemeye başladım.

Kampüsün içine mat siyah bir spor araba girdiğinde ben dahil kampüste ki herkesin gözün arabaya kaydı. Araba durup içinden inenleri görene kadar her şey normaldi.

Arabanın içinden inen Alp ve Ayaz ile ne yapacağımı bilmeden hemen arabanın içine girdim. Acaba beni göre tanır mıydı? Telefonuma sarılıp Alp'e mesaj yazdım.

Yazgı: Okulumun kampüsünde ne işin var 😼

Mesajı attıktan sonra gözlerimi Alp'e çevirdim. Giden bildirim ile anında telefonun çıkardı. Bir kaç saniye sonra şaşkınlık ve anlamadığım başka bir duygu ile hızlı hızlı etrafına bakınmaya başladı.

Dejavu -Texting-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin