YA AMA ANANI. KİTAP 40 BÖLÜM OLDU AAAAAĞAAAH
>;(((( ve hala Ametürk... ame... YAAAAAASSSSS
Küfür: EVET VAR FAZLACA
Gayet sinirliyim amk.
-----------------------------------*Yunanistan'ın ağzından*
Odam dediğim odadaydım. Gene kapşonum başımdaydı ve bu kalp ağrısına daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum...
Yunanistan: kaç gün oldu...
Telefonuma baktım. O günden bu güne sadece 2 gün geçmişti ve ben sanki 2 hafta geçmiş gibi hissediyordum. Kapıyıda henüz az önce kitledim. Artık birilerinin gelmesini istemiyorum. Bi Ermenistan geliyor soruyor gidiyordu...
Yunanistan: onunda pek bi merakı yok zaten...
Hepsinden nefret ediyorum. Hepsinden. Fuck you! Fuck you! Fuck you.
Yunanistan: Fuck you Turkey! F-fuck you.
Azer de kime yardım ediceğini şaşırıyor. Irhhepsinden nefret ediyorum herkes cringe herkes...
Yunanistan: Herkes çok klişe. Türkiye ve Amerika birlikte olarak 1. Sırayı kapıyolar! Cringe. Cringe cringe cringe...
Ağlamaktan yanaklarım ıslanmış ve gözlerim kurumuştu. Hala kulaklıkla şarkı dinliyorum
Yunanistan: beni merak eden başka kimse yok! Lanet olası! Hayatımı sikiyim!
Yataktan ayağa kalktım. Aynanın önüne bi hışımla geçtim. Sinirli sinirli kendimle bakışıyordum.
Yunanistan: keşke şuan ölsem.
Sonra aniden rahatladım.
Yunanistan: niye yapmiyim ki?
Biraz kıkırdadım.
Yunanistan: zerre kişiler için yaşamanın ne manası var! Pffhahhaha! Kimse beni sevmiyor zaten ha? Ermenistan ile çok sık takıldığımızda yok? Hahahahah.
Gülmeye başladım. Gülmeye devam ederek çekmeceleri karıştırmaya başladım.
Yunanistan: Hadi hayat! Bana öyle sağlam bir halat karşıma çıkar! Sağlam bir ipte olur.
Heryer heryerde olacak şekilde tüm çekmeceleri boşaltmama rağmen hiçbir şey çıkmamıştı. Sinirlendim. Buradan da çıkmak istemiyorum. Tekrar aynanın karşısına geçtim.
Yunanistan: Noluyor bana böyle...
Biraz duygulandım.
Yunanistan: Ben böyle biri değildim ya
Birazcık daha kendime baktıktan sonra gözlerim yerdeki kaleme ilişti. Uçlu kalem. ...
Yunanistan: Kendi fikirlerimi çok seviyorum. Madem ip yok!
Yerdeki kalemi aldım ve yatağa oturdum. Bileğimi açtım.
Yunanistan: Herkes gibi bende... bunu yapıcağım...
Kalemi bıçak gibi tuttum. Sonra bileğime bastırarak ileri geri sürttürmeye başladım.
Yunanistan: A-h! Uh m. Mm.
Acıyı hissetmemeye başlayınca daha da bastırdım. Şuan derim parçalanıyordu ufaktan. Derimi soymuş oldum. İleri gitmek istiyorum... ileri... kan... kan...
Yunanistan: Z-zaten kimim var ki? H-hahah! Çok iyi hissettiriyor.
Biraz daha bastırdıktan sonra bileğimin yanmaya başladığını hissettim. Sonra orada ki rengin kırmızı olduğunu gördüm. Kalemde kirlenmiş oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ametürk countryhumans ship
Novela JuvenilBu hikâye insan yaşamına benziyor yatılı okula gidiyorlar ama biraz farklı..smut