Kırık Ayna

1.Bölüm-BAŞLANGIÇ

Uçaktan indiğimde havalimanına doğru yürümeye başladım. Bir süre bekledikten sonra bavulumu alıp çıkışa doğru ilerledim. Kapıda beni bekleyen abimi görününce dudaklarım kıvrıldı. "Vay vay beni almaya sen mi geldin."dedim

"Ne oldu beğenemedin mi?"

"Yok sadece o kadar adamın varken beni kapılarda bekliyorsun da."

"Keyfimden gelmedim annem istedi."

"Annem hâlâ kardeş olabileceğimizi inanıyor. Üzme kadını."

"Sen üzüyorsun ben değil. Kapat artık şu konuyu." Yine beni azarlamaya başlamıştı ama artık eskisi gibi umursamazlıktan gelemiyordum. Artık sanki gerçekten abim gibi geliyor ama o her soğuk yaptığında içimden bir şeyler kopuyor. Arabaya doğru ilerledim arabaya ulaştığımızda bagaj tarafına geldim o da geldi ve bavulu koyacağını söyledi ama ben reddettim kendi işlerimi yapabilirdim. Bu kapıdan almayı keşke anneme bırakmasaydım. Zaten oğlundan başka kimi gönderirdi ki?

Bavulumu koyup arka koltuğa geçtim. Neden öne oturayım ki sanki gerçek abi kardeş ilişkimiz var. Sesli bir nefes verdi anlaşılan öne oturmamama da kızdı. Arabayı çalıştırıp havaalanından çıkarken evime giden yolu geçince "Evim arkada kaldı dönsene şuradan." dedim.

"Evine gitmiyorsun ki."

"Ya nereye?"

"Annem seni bu denli özlemişken birkaç gece kalman gerektiğini düşündüm." Ah ne harika sevgili üvey abim sonunda beni düşünmeye başlamış ne duygusal ama.

"Annem bende kalsın. Ben o evde kalmayı istemiyorum."

"Sen istesen de istemesen de kalacaksın senin de evin orası."

"Ihı-ıhım ufak bir düzeltme annem senin evinde kalıyor diye orası benim evim olmuyor."

"Üf tamam amma abarttın sende yeter artık sürekli bir laf yetiştirme."

Son söylediğiyle gözlerim dolmuştu. Görmesin diye kafamı cama çevirdim. Bir süre sonra göz yaşlarım dindiğinde eve geldiğimizi fark ettim. Güvenlikler araba kapısını açtığında içeri girdik. Arabadan inip arkadan bavulumu aldım ve ve eve yürüdüm kapıyı çalınca annem açtı. Kollarını açıp beni arasına aldı ve sıkıca sarıldı.

"Sarılmanız bittiyse içeri geçin artık. Annem hasta olacak." Sanki kalbime binlerce iğne batıyormuş gibi hissettim. Annem dönüp 'yapma' der gibi bakıyordu oğluna. Boşver anne yapsın, yapsın ki onu seven kişiler daha çok azalsın.

Annem geriye çekilip geçmeme izin verdi. İçeri geçince bavulu kapının yanına bıraktım ve yavaş adımlarla salona doğru yürüdüm. Bej renkli koltuğa oturacakken " Oraya oturma dışardan geldin pis pis kirletme." dedi. Sanırım buraya gelmem en başından hataydı. Bir süre daha babamın yanında kalabilirdim ya da onu görür görmez diğer kapıdan gidip taksiye binerdim.

Gidip siyah olan koltuğa oturacakken o koşarak geldi ve oturdu. "Malesef dolu burası." Arkamı dönüp bavulu aldım ve merdivenleri çıkmaya başladım. Arkamdan "ilk 3 oda dolu sondaki oda da annemin." dedi. Zaten yukarıda 4 oda vardı. Yani bana kalamazsın diyordu.

Arkamı dönüp aynı hızla merdivenleri indim ve kapıya yürüdüm. Madem istemiyor neden beni getiriyor buraya. "Hey nereye git demedim."

"Tavırların istemediğini söylüyor ama."

"İstemiyorum zaten sırf annem mutlu olsun diye kalmana izin veriyorum."

"Kalmak için izin istemedim ama."

"Ne mızmızsın tamam geç içeri istediğin koltuğa da otur."

"Yok senin ultra temiz koltuğuna oturursam kirlenir fln."

"Ya bir şaka yapalım dedik kızım. Ne kadar alıngansın."

"Eğlendim mi bari? Neyse umrumda değil evime gidiyorum."

"Evin arkanda yalnız."

"Orası. Benim. Evim. Değil. Anladın mı?"

"Tamam nereye gidersen git. Sanki çok umrumda annem üzülmesin diye getirdim. Çok istiyorsan git." Çok çok istiyorum hemde.

Arkamı dönüp ilerleyince annem geldi "Kızım bak o öyle demek istemedi. Biliyorsun senelerdir böyle şaka yapıyor. Neden bu kadar alındın ki alıştın zannediyordum. Hadi gel içeri oturalım özledim seni de."

"Anne burası evim değil onun evi ve istemediğini gayet net söyledi istenmediğim yerde kalacak kadar yüzsüz değilim." Annem gelip sarıldı ve yanağımı öptü "Peki kızım zorla tutamam ya seni ama çok özlettirme kendini gelirim yanına veya bir anne kız günü yaparız."

Tamam deyip sokağa çıktım ana yola doğru ilerlerken telefonumu çıkardım ve taksi çağırdım. Geldiğinde bindim ve evime götürdü, parayı uzatıp indim.

Çantamdan anahtarı çıkarttım ve kapıyı açıp girdim. Kendimi yorgunlukla koltuğa bıraktım. Daha sonra telefonumu alıp babamı aradım.

-Rusça konuştuklarını düşünün-
"Alo baba. Şey geldiğimi söylemek için aradım."

"Tamam kızım. Yolculuk nasıldı? Yordu mu seni?"

"Evet baba nerdeyse uyuyarak geçirdim. Seni şimdiden çok özledim."

"Biliyorum kızım bende seni çok özledim. Ee anneni gördün mü? Ya da abini?"

İstemsizce yüzüm düşmüştü "Gördüm..."

"Kızım bir şey mi oldu? Moralin bozuldu gibi."

"Yok babacım iyiyim."

"Hadi anlat babana seni üzen bir şey var ve kızımı üzen beni de üzer."

"Sadece... Annem iyi ama abim bana çok sert davranıyor. Biliyorum eskidende böyleydi ama artık canım acıyor. Bugün açık açık beni istemediğini sadece annem üzülmesin diye evine getirdiğini söyledi. Ben yoruldum artık. Önceden abi kardeş olabileceğimizi inanırken şimdi içimde ufak bir umut tohumu bile yok."

"Kızım neden böyle yaptığını biliyorsun... Babası öldükten sonra annesi başka bir adamla evlendi ve bir çocukları oldu yani annesi yeni bir hayat kurdu kardeşi oldu ama onun hayatı daha iyi geçti babası yanında en azından ama onu anlamaya çalışmadı kimse ya da o dipdeyken kimse elini uzatmadı."

"İyi de baba bıraksa sırtını dayayacağı bir kardeşi varken o..."

"Zamanla düzelir o da."

"Umarım baba umarım düzelir."

______________________________________

Merhabaa... Yeni bir kitaba başladım ve şuan hikaye normal gelebilir ama sonraaa çok güzel şeyler olacak. Şuna bir açıklık getireyim kızın annesinin ilk evliliğinden bir oğlu olmuş sonra adam ölmüş ve kadın birkaç yıl sonra bir adamla evleniyor hem aşık oluyor hem de oğlu babasız büyümesin diye bu adamda Rusya'dan iş için geliyor ve evleniyorlar vs. Kızı oluyor sonra anlaşamayınca boşanıyorlar ve adam Rusya'ya dönüyor kız arada babasını ziyarete gidiyor fln. Şey ya önceki kitabım çok ergence geldi ve bende sildim geçen haftalarda bu kitabı yazmayı düşünüyordum ama daha farklı şekildeydi şuan o aklımdaki ile bu çok alakasız tek ortak yönü ayna bunu da gelecek bölümlerde öğreneceksiniz

-22/01/2024 pazartesi-