Ruhların Kararı- Berceste

1

Gün ışığıyla gözlerimi açtım. Her sabah olduğu gibi rutin işlerimi halledip salona geçtim karanlık olmasına rağmen tereddütsüz, yürüyüşünü yapıp,sağlıklı besinlerini tüketmişti anneciğim;

-güüünnaaayyyddııınn
Arkası dönüktü,gün doğumunu izliyordu. Annemle ilgili sevdiğim şeylerden bir tanesi de böyle zamanları asla kaçırmamasıydı.

-günaydıın miloşuum

-öptüm ben kaçtım
Ters bir bakış atıp söylenmeye başladı;

-hiçte anneme yardım edeyim kahvaltımı edeyim deme sen ben zaten kimim ki ?!

-oyyşş sen trip mi atıyorsuun yerim seni hem sen strong mother'sın bana gerek bile yok anneeem muahh

Daha fazla söylentiye maruz kalmak istemiyordum işe gitmek ve ofisimde sessizce çalışmak istiyordum bu yüzden hızlıca evden çıkıp otobüs durağına ilerledim.

***

Hayır yazılımda gördüğümüz hata , dönülmez bir hata şitketin batmasına da sebep olabilir ve bu hatayı milena'nın yaptığını gayet iyi biliyoruz en son yazılım departmanında çalışan son kişi milena idi.

Bu konuşmada bahsedilen kişi bendim milena.

Üniversiteyi bitirdikten sonra yazılım geliştirme uzmanlığından mezun olmuştum bir şirkette çalışıyordum her şey gayet normaldi taa ki o güne kadarr...

-istemeden kulak misafiri oldum da sanırım benden bahsediyorsunuz

-işle ilgili konuşuyoduk senle alakası yok.

-sen hakkında konuşuyorduk.

Evet iki kişi de farklı şeyler söylemişti buradan anlıyoruz ki benden saklanan bir şeyler var

-pekala. sorun ne?

-sorun ne biliyor musun? sensin! gel şu yazılıma bir bak ele geçirilmiş bir yazılım ve üstüne üstlük hata ile sonuçlanmış yaptığın işlerle sen bu ofise layık-
 
Suçlamalarını yaparken omzumdan tutup bilgisear'a doğru yönlendirmişti beni.

-Gizem beni ne ile suçladığının farkında mısın?! ben çoktandır yazılımda değilim!

-Öyle mi? kameralar öyle söylemiyor ama-

Diyerek meydan okuyordu aklınca.

-Gizem aptal aptal konuşmayı kes milenanın yapmayacağını hepimiz biliyoruz!" Dedi ateş. Böylesine ağır olan suçlamaları kabul edemezdim.

Anında dışarı çıktım yıllardır çalıştığım bu şirkette bu şekilde suçlanamazdım..

Arkamdan işittiğim seslerle gelen kişinin ateş olduğunu anlamam fazla sürmedi.Yanıma yaklaşıp dolan gözlerimi kendisine doğru çevirdi.

-Onun adına ben özür dilerim salak saçma konuşmaktan başka bir şey yaptığı yok."

Gerilmişti, yüzümün her ayrıntısını ezberleyecek gibi bakıyordu..

-Senin hiçbir suçun yok ateş kendini suçlamamalısın.

10 saniyelik bir duraklamadan sonra konuştu.

-Kendini suçlu hissetme ben senin tarfındanım hem neydi meşhur sözümüz devil insanlara bir şey olmaz."
Gülümsemeye başladı moodumu yükseltmeye çalışıyordu

-teşekkürler." kaşlarını çatıp anlamadığını belirtti. Gözlerine baktığımda gözleri renk değiştirmişti kızıla kaçıyordu gözleri.

-gözlerin?

-hıı?

Gözleri normal rengine dönmüştü sanırım bende bir terslik vardı izlediğim korku filmlerinden hayli hayli etkilenmiştim herneyse. Şuan konumuz o değil.

-şey yanni güldürdüğün içinn teşekkür ederim

-ha pardon ne demek matmazel

Dedi ve gülümseyerek benden uzaklaştı. Bu günün yaşadığım en kötü gün olduğunu kendime hatırlattım ve eve gitmeye koyuldum..