CHAPTER 4

3 1 0
                                    

NAGISING ako nang may gumising sa akin. Pag kamulat ko. May gwapong imahe na nakatayo sa harap ko. Nang maalala ko ang lahat ng nangyari kanina. Nabalikwas ako ng tayo.

"Na saan ako? Walang hiya kayo? Saan niyo ako dinala!?" aniya. Inilibot ko ang tingin ko sa lahat. Wow! Ang bango amoy gwapo. Nasa kwarto palaako. Pero bakit parang ang laki. Baka nasa mansyon, hehehe. Pero kahit na. Anu ba yan ang malas ko naman sa pinag aaralan ko ngayon. Kanina lang hinahabol ako ni Tristan. Pero ngayon tingnan mo ang nangyari sa akin kinidnap ako ng mga lalaking gwapo na ito pero okay lang. No! Hindi okay. Anu ba itong napasukan ko. Bakit ba ako nandito? Tumingin ako sa lalaking nasa harap ko.

"Sino ka!? At ano ang ginagawa mo dito!?" aniya. Ano kayang nangyari nung tulog ako. Sigurado namang walang nangyari eh. Alam ko naman na hindi siya papatol sa akin, eh.

"Wag kang mag alala walang nangyari. Atsaka hindi kita papatulan, no. Bye the way kaya ka namin kinuha dahil gusto kang maka usap ni Trist"anito. Saka tumalikod.

"Sino ba ang Trist na iyon!?" Aniya.

"Hey, calm down! Ang ingay mo, eh. Baka marinig ka ni mommy. At mapagalitan pa ako. Atsaka hindi ko pwedeng sabihin at baka ma pagalitan pa ako ni Tris. Manahimik ka na jan. Kung ayaw mong saktan kita" anito.

"Paano ako mag ca calm down kung nandito ako! Atsaka bakit naman kailangan pa ako ng Tris na yan!?" aniya.

"SHUT UP! Manahimik ka jan. Mamaya at nandito na iyon" anito.

Bigla naman akong natakot. Pero nag aalala pa rin ako. I hour na wala pa ring nag sasalita at wala paring nang yayari. "Im hungry. Kawawa naman ako ang payat ko na nga, eh. Hindi niya ba iyon na kikita" bulong ko. Nagulat na lang ako nang mag pa kuha ng pagkain. Ilang minuto lang may dala na itong pag kain.

"Oh, kumain ka na" sabi nito. Agad na kumain ako. Hmm gutom na gutom ako. "Anong oras na ba" bulong ko.

"It's 5:00 pm. Wag kang mag alala Mamaya darating na rin iyon" anito. Naku! Si mama pagagalitan ako nun.

"Anong hindi mag alala, eh. Siguradong nag aalala na si mama sa akin. Pwede bang bukas na lang. Dahil siguradong lagot ako sa mama ko" aniya.

"No! Hindi pwede hindi pa tumatawag at wala parito si boss. Kaya mag tiis ka jan. Tumawag ka sa mama mo" anito. Naku! Ikaw lalaki ka. Nakakainis ka.

"No way! Kailangan ko nang umuwi dahil mar.........." hindi ko na natuloy ang sasabihin ng mag ring ang cellphone nito agad naman nitong sinagot.

"Hellow!" pagalit ang pag sagot nito. "Oo....... Sige........ Pero paano yan!......... Ah ganon ba sige Trist......... Bukas na!......... Aba kanina pa iya rito........ Bwisit ka naman Trist!........... Basta may kapalit, ah...... Oo sige ba" anito. Ano kaya ang pinag uusapan nila?. Bumaling naman ang atensiyon nito sa kanya. "Bukas na lang daw kayo mag kita. Sa garden daw. Pag katapos ng klase mo punta ka agad" anito. WHAT THE...... kanina pa ako dito tapos....... Tsss sumusobra na ah

"Ano! Bukas. Kung ganon bakit nyo pa ako ipinunta rito kung bukas naman pala niya ako kakausapin! Aba mister sumusobra na ata ito. Naistorbo niyo ako dapat ngayon nag aaral at gumagawa na ako ng assignment. At tumutulong na ako. Anu ba naman yan hin..........." hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko nang lumapat na sa labi ko ang mga labi ng lalaki. Pero saglit lang iyon. Dahil agad din itong lumayo na parang mga apoy ang labi ko na basta basta na lang siya lumayo. HE STOLE MY FIRST KISS!!! NO WAY!!. Hindi maari. Kahit gwapo siya. Kahit mala anghel ang gwapo niya wala akong paki alam ang gusto ko lang ay R.E.S.T.P.E.C.T respect. Yun lang.

"You stole my first kiss!" aniya. Na hindi pa rin maka paniwala sa nang yayari ang lalaking ito. Weh? Hindi nga?.

"Eh, ano ngayon kung ako ang unang halik mo. Basta pumunta ka bukas. Pagkatapos ng klase. Pag ikaw hindi pumunta lagot ka sa akin naiintindihan mo ba, bababe" sabi nito na mukhang wala nangyari. Hmmm sabagay gwapo ito siguradong marami na rin itong na halikan.

"Hoy! Naiintindihan mo ba?" tumango ako. "Pwede ka nang umuwi" anito. Naku masungit din pala ito. Siya ang nag papunta sa akin dito. Tapos ngayon. Grrr I Hate This. Agad na umalis ako. Kinuha ko ang bag ko na nakasabit na upuan. Sinuot ko ang sapatos ko. At agad na lumabas. Nagulat na lamang ako pag bukas ko ng pinto. Malaking sala agad ang na bugaran ko. Wow! Tama nga ako. Mansiyon nga ito. Napakaganda   may mga flower vase na gilid na antique at may cylinder din na marami. Siguro mga tatlo o dalawa. Ang liwanag pa ng bahay. Pang buhay mayaman na pero kailangan kong nang umuwi tamang tama dahil May dumaan na made sa harap ko.

"Miss, saan ba ang pinto rito o exit. Masyado kasing malaki ang bahay baka maligaw ako" nakangiting saad niya. Nag taka naman ang made. Pero itinuro pa rin nito ang daan. Nag pasalamat naman ako nang makalabas na ako sa mansiyon na iyon. Sisiguradohin ko na makakabili rin ako ng ganoong kaganda at kalaking bahay. Dahil masaya ako. Hindi ko namalayan na may nag hihintay pala sa akin na kotse.

"Sakay na po kayo, ma'am" sabi ni manong driver.

"Ah, baka hindi ako ang ihahatid niyo" nag tataka na sabi niya.

"Ah, sorry po ma'am. Pero kayo po ang ipinapasabi ni sir. Sumakay na lang po kayo. At wag po kayong mag alala safe and sound naman dito sa kotse mag relax nalang po kayo" anito. Wala na akong magawa kundi pumasok.

A Boy who wants to playTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon