"කොහිද ඔහු?"
රාත්‍රිය උදා වෙද්දීත් තවම සුරදූතයා නැති තැන ජන්කුක් ගෙ සිව්රන් බෑමට පිලිතුරු දෙමින් කලු කපුටා ආවා. ඔහු ජන්කුක් ට සිටි එකම මිතුරා.
"සුරදූතයා සොයන්න. ඔහුට එක් දවසක්වත් වැරදි නැහැ"
හිතට අනතුරක සේයාවක් දැනෙනකොට ජන්කුක් කීවා. ජන්කුක් ගෙ ආඥාවෙන් ඔහු පිටව ගොස් විනාඩි කීපයක් ගත වෙද්දී ඔහ් නැවත ආවා.
"බටහිර කදු පන්තිය පාමුල සුරදූතයා වැටී සිටිනවා.. සුර දූතයා වැටී සිටිනවා"
කලු කපුටා කෑ ගසා එතනින් නික්ම යද්දී ජන්කුක් කලබල වූවා. සුළගක වේගයෙන් ඔහු තමන්ගෙ සුරදූතයා සොයා කපුටා පැවසූ දිශාවට දිව ගියා.
කලු කපුටා කී සේම සුර දූතයා බටහිර කඳු පාමුල වැටිලා. ජන්කුක් ඔහුව උකුලට ගත්තත් ඔහු දෑස් විවර කලෙ නෑ. ඔහුගෙ දෑස් පිය විලා.. අත පය දරඳඩු වෙලා.... සිරුර සීතල වෙලා. යක්ෂයාගෙ සුරදූතයා මෙලොව හැරදා යන්නම ගිහින්..!!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
