Darling •𝘠𝘶𝘯𝘶𝘴 𝘈𝘬𝘨𝘶𝘯 #1

2.1

Etrafımdaki diğer çalışanlara baş selamı vererek odama doğru yürüdüm ve içeri girdim.

Biraz bile olsun işime odaklanmam gerekiyordu çünkü ben buralara gelmek için gençliğimi harcadım. Şimdide hakkımla aldığım işte başarımı konuşturmam gerekiyordu.

Masaya oturmadan dosyaların olduğu kitaplığa yürüdüm.

Şuana kadar bir sürü çizim yapmıştım ve bugün ki toplantıda bir kaçını sunmam gerekiyordu.

Ellerim dosyanın içerisinde dolanırken kapı çalınca dosyayı masama bıraktım ve sandalyeme oturdum.

"Gel"

Kapı açılınca içeri girenin diğer tasarımcı arkadaşım olduğunu gördüm.

"Miray? Nasılsın?"

"İyiyim Efkan abi saol. Sen nasılsın?"

"Artık şu abi demeyi bıraksak mı? Kendimi yaşlı hissediyorum"

Gülerek ilerleyip önümdeki sandalyeye oturduğunda bende gülüp önümdeki camdan sahaya kısa bir bakış attım. Henüz yeni doluyordu.

"Yunus'u mu arıyorsun?"

"Hayır. Yani Kerem'e ve Berkan'a baktım. Dün akşam işim olduğu için erken çıkmıştım da evden, konuşamadım onlarla"

"Anladım"

Ne kadar güzel bir yalan söylesem de Efkan abi gerçekten zeki birisiydi ve inanmadığı her halinden belliydi.

"Miray Yunus'a baktığını biliyorum. İçeride kafede tek başına oturuyor"

"Otursun. Belki bazı şeyleri düşünecek zamanı olur"

Elimdeki kalemle oynarken sadece duygularımı bastırıyordum.

"Miray bak asla sizin ilişkinize karışmak istemem ama gözümün önünde sizin kopuşunuzu da izlemek istemiyorum"

Kısa süre duraksayıp yüzündeki ciddi ifadeyi daha da ciddi yaparken sandalyede öne geldi.

"Yani bak ben olayı bilmiyorum. Anlatmanı da istemiyorum sizin aranızda olan bir şey. Ama burdan baktığım zaman sadece ikinizin de sakin kafayla oturup düşüncelerinizi ortaya attığınız zaman pek bir sorun kalacağını düşünmüyorum. Yani tabiki ikinizinde anlayışla karşılaması gerekiyor birbirinizi ki zaten ikinizde bir birinden güzel insanlarsınız. Kısaca sadece oturup duygularınızı adam akıllı anlatmanız gerekli"

"Zaten oturup açık bir şekilde duygularımızı anlattığımız için oldu. Yada her neyse. Şuan sadece akşam çizimleri adam gibi sunmak ve bir şey becermek istiyorum. Şuan sadece bu kadar gerisine sonra bakarım"

"Pekala sen bilirsin. Ben diyeceğimi dedim gerisi sizde."

Oturduğu sandalyede ayaklanıp kapıya doğru giderken arkasını döndü.

"Herşeye rağmen çok güzelsiniz" dedi ve gitti.

Sadece gülümsemek ile yetinebilmiştim.

Neden böyle oluyor ki? Madem oluyor teker teker gelin artık.

Dosyamı tekrar açıp çizimleri kontrol ettim ve eksik veya hataları düzeltip tekrar kapattım.