“abartmaya gerek yok bu sefer yalnızca üzgünüm.
önümde onca yokuş varken ben yine sana düzlüğüm.”gece beşten sonra evden çıkan kimse, yüzyüzeyken konuşuruz.
×
changbin
yumuşamışsınchan
çoktan yumuşamıştımsadece
yüzüm yok
changbin
felix sana kızmazki hiçbirimizin de suçu değil
felix böyle olmak zorundaydı ve sen gördüğün kişiden nefret ettin
chan
sahiden nefret mi ettim yoksa boş bir öfke miydi bilmiyorumama sevdiklerim üzüldüğünde bencilleşiyorum
changbin
felix’ten beklemediğin için daha da kızgındınbiliyorum sana çok kızdım ama beni düşünüyordun
chan
iyi ki dinlememişsinchangbin
dinlemezdim zaten hyung bilmiyorsun sankichan
inatçıchangbin
neyse onu boşver desenin de bazen minho’nun kedilerini kıskandığın oluyor mu
chan
çooksürekli kucağındalar
bir şey için çağırıyorum ama soonie kucağımda uyuyor falan yapıyor böyle
felix kedi insanı ise sıçtın 🫵
changbin
galiba öylesabahtan beri peşinde dolaşıyor
yorulmadın mı diyorum nefes nefese hayır diyip küçücük kediyi kovalamaya devam ediyor
chan
bir de oyuncu kedibüyük sıçmışsın
changbin
ya zaten yeni kavuşmuştuk anasını satayımchan
sjahsjdh
ŞİMDİ OKUDUĞUN
colorful street(s)
Fanfictionchanglix, tamamlandı. senin renkli sokaklarından da geçemez olmuşum, gerçi onların da bir renkleri yok artık.