Sonuçların ne olacağını bileceğiniz bir yolda yürümek insanlar için her zaman daha az korkutucu olmuştur. Bende bu yola sonuçlarını bilerek girmiştim ama artık bir yol kalmış mıydı emin değildim. Bunu şuanda elimdeki bu lanet kitapla herkesi bir cehennemin ortasında bırakarak kaçmamdan anlayabilirsiniz.
"AAH!HADİ AMA BON! BU YILIN TRENDİ BU!"
"Care, hayır demek hayır demektir. O garip şeyleri giymeyeceğim"
Tam itiraz için dudaklarımı aralamışken, Elena girmişti odaya. Kollarını birbirine bağlayıp kapı eşiğinde durdu.
"Neyin tartışmasını yapıyorsunuz bilmiyorum ama çabuk olmazsanız biz partiye gidiyoruz."
Bon hemen bu durumu fırsat bilip yerinden kalktı.
"Ben hazırım."
Sitem edercesine sesler çıkardım. Elena Bonnie'e baktı, şöyle bir süzdükten sonra bana hak vereceğini düşünmüştüm. Ama Elena'da Bon'un bu haline onay vermişti.
"Gayet güzel görünüyor."
"Siz şaka mısınız?! Nasıl böyle gidebilir? Çok sıradan!"
"Care, oraya ayini yapmaya gidiyoruz parti yapmaya değil"
Yüzümü buruşturdum. Gerçekten anlamıyorum parti süsü verilmesi gerektiğini söylemişlerdi ama onlar benden daha da düzensizdi.
Derin bir nefes aldım ve bana gülümseyen iki yüze onaylamayarak baktım.
------
Arabadan indiğimizde parti yapacağımız eve (!) gelmiştik. Ya da ailelerimize öyle demiştik. Aslına bakarsanız bu bir cadı ayiniydi. Melez ordusunu durdurmak için. Evet, maalesef onları durduramamıştık. Klaus istediği orduya sahip olmuş ama bazıları Marcel'ı takip etmişti. İki grubun birbirine kurduğu ateş hattında, biz (cadılar, insanlar, kurtlar ve melez olmayanlar) bu hatta sıkışıp kalmıştık. Kasabada bu iki gruptan habersiz kuş uçmaz olmuştu.
Parti evine girdik, her şey kusursuz ama bir o kadar da dikkat çekmeyecek kadar kusurlu olmalıydı. O yüzden parti fikri ben ve Damon' dan çıkmış süsü vermek için kapı kapı dolaşıp broşür dağıtmıştık. Açıkçası hala ayaklarım ağrıyordu. Vampir birinin hızına yetişmek bir insana göre değildi. Onu anlamıştım. Hepimiz bodrum katına indik . Herkes susmuş ve çok ciddi duruyorlardı. Damon bile, şu an onun şakaları o kadar güzel olabilirdi ki...
Bonnie derin bir nefesin ardından, gözlerini onlar üzerinde gezdirdi, en sonda benim üzerimde durdu.
"Önce insan kanıyla başlayacağız"
Gerginliğimi gizlemek üzere omuzlarımı daha da açarak baddas yürüyüşümü yaptım. Stephan' ı yavaşça iterek,
"Açılın bu partinin kraliçesinin sırası"
diyerek öne çıktım.
İyi haber, en azından Damon gülmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝙺𝙰𝙿𝙰𝙽
FanfictionSonuçların ne olacağını bileceğiniz bir yolda yürümek insanlar için her zaman daha az korkutucu olmuştur. Bende bu yola sonuçlarını bilerek girmiştim ama artık bir yol kalmış mıydı emin değildim. Bunu şuanda elimdeki bu lanet kitapla herkesi bir ceh...