Ormanda bir hayat

5. Bölüm "devam..."

Dışarı çıktığımda Ece'yi ve Emir'i gördüm. Ece bana pişman olmuş gibi bakıyordu. Ece benden özür diledi. Onu affettim. Herkes 2. bir şansı hakediyor bence. Eskisi gibiydik. Şoför amca bizi bekliyordu. Yanına gittik ve yola koyulduk tekrar o aydınlık yere gittik. Huzurluyduk. Yiyeceklerimizi alıp yedik. Emir ve Ece gezinmeye gittiler. Biz Ayaz'la oturuyorduk. Birbirimize baktık. "Ayaz, Ece ve Emir çok yakışmıyorlar mı?" Ayaz, "cidden... bence olucaklar." dedi. Ece ve Emir geldi. Ece, "E hadi kalkın da biraz gezinelim!" Emir, "Gece ama ben biraz korkuyorum." diyerek güldü. Bir anda, nedenini bilmiyorum ama bedenimde bir acı hissettim. Ama onlara söyleyemezdim. Gün bu kadar güzel geçerken neden söyliyim ki? Biraz yürüdükten sonra eve gitmeye karar verdik. Eve vardığımızda biraz film izleyip yattık. Aradan 1.30 saat geçti. Ama ben hâlâ uyuyamamıştım. Bi an yine vucüdumda o acıyı hissettim. Ve ben birkaç gündür yemek çok az yiyebildim bunu nedeninide inanın bilmiyorum. Ama illaki geçer birkaç güne. Sabah olunca, Ece kahvaltı hazırlıyordu. Ben aşağı inmedim çünkü rahat uyuyamamıştım ve uyumak istiyordum. Ama uyuyamadım. Ve kendimi çok kötü hissediyordum. Biraz düzelme umuduyla duşa girdim. Çıkınca ve giyinince Ayaz kapımı tıklayıp yanıma geldi. Bana, "Berfin, burada ne yapıyorsun? Ece kalkmadı mı?" Şaşırmıştı tabii. Ben Eceyle kahvaltı hazırlamayınca... bende üzülmemesi için gerçeği söylemeyip, "Dün gece geze
geze yorulmuşum. Biraz geç kalktım." dedim. Biraz garipsedi, ama sonradan onayladı. "Kahvaltıya gelirsin." dedi. Başımla onayladım.