Ormanda bir hayat

10. Bölüm "belkide haklıydı"

Akşam oraya gittik. Burası daha uzun sürecek. Şoför amca bizi buraya tam 12 saatte götüreceğini söyledi. Emir ve Ece önde sohbet ediyordu. Ayaz ve ben oturuyorduk. Kulaklıkla şarkı dinlemeye başladım. "Ne dinliyosun?" "Sence Ayaz?" "yoksa... Gökyüzünü..." "evet Ayaz. Gökyüzünü Tutamam." "Berfin, bu bizim en sevdiğimiz şarkıydı. Ortaokulda dinlemeye başlamıştık. Hala unutmadın mı?" "Konu biz olunca asla unutmam Ayaz. Sen benim en sevdiğim arkadaşımsın. Unutmayı denesem bile, unutamam. Biz bunu çok severdik. Hala da çok seviyoruz. Sende dinlemek ister misin?" "Evet..." kulaklığımın birini ona verdim. Mırıldanmaya başladık. Ortaokuldan beri şarkıyı çok severdik. Hala da seviyorduk. Başını omzuma yasladı. Yüzümde bir tebessüm belirdi. İyi ki arkadaşımdı Ayaz. İyi ki vardı...

12 saat sonra sonunda geldik. Burası tahmin ettiğimiz gibi, karanlıktı. Ama burası orman gibi değil, burası güzel bir karanlıktı. Ne diyeceğimi bilmiyorum. Buralarda da evler var. Hepsi siyah. Ama güzel bir siyah. İnsanın içinde güzel bir his oluşturan siyah. Bura çok güzeldi. 1 ayımızı burada geçirmeye karar verdik. Ayaz "baksanıza ne güzel" dedi. "Evet... Öyle. Burası bana huzur vermeye başladı bile" dedim. Bir ev aldık. Evimize geçtik. Evin içinde çoğunlukla siyah ama nasıl bir siyah? Güzel bir siyah... Şuan heryerin siyah ve karanlık olmasını neden seviyorsun ki? dediğinizi duyar gibiyim. Anlayamazsınız ki. Görmediniz. Benim yerimde olsaydınız, hepiniz bunu o kadar çok beğenirdiniz ki...

Ama bir sorun var. Evde sadece 2 oda var! Ece ve Emir bir oda da kalcak tamam. Ama biz napcaz Ayaz'la?! Ece ve Emir'e bu soruyu sordum. Aynı anda "onu da siz düşünün artık." dediler. Şaka mı yapıyorlar! İkimizde yerde yatmak istemiyoruz. Bunlar bizi sevgili mi yapmaya çalışıyorlar? Bir iç çektikten sonra Ayaz'la beraber odaya baktık. "Ee napalım artık. Birlikte yatıcaz." dedi. "Hayır Ayaz! Senle yatmıcam saçmalama!" dedim. "Nedenmiş o!"
"Ben senle sevgili değilim Ayaz! Ve olmayacağım!" Olmakta istemiyorum! Ben seninle yatamam tamam mı! İstemiyorum dedim!" "Bunu sevgili olduğumuz için yapmıyoruz Berfin! Zorundayız! Oda yok!" "Yerde yatsan nolur Ayaz! Ölür müsün ha!" "Bende yerde yatmak istemiyorum tamam mı Berfin!" Sinirle kapıyı kapatıp çıktım odadan. Televizyonu açtım. Ayaz da geldi. Farklı bir koltuğa oturdu. Biraz izledik. Bıkınca dışarda biraz hava aldım. Akşam olmuştu. Ece ve Emir yatmıştı. Bende yatmak için üstüme kısa ve rahat bir gecelik geçirdim. Oda ya girdim. Ayaz yatakta oturuyordu. Telefona bakıyordu. Kapı kapatma sesi gelince bana baktı. Öylece bakıyordu. "Ee nasıl yatcan Berfin? Git sen yerde yat! Madem istemiyorsun git baska bi yere!" diyerek bi küfür savurdu. Bana hala kızgın olduğunu biliyordum ama bu kadar olmaz. Suratımı astım. Gözümden bir damla yaş aktığını farkettiğimde Ayaz'ın sessizce "B-berfin ben öyle demek..." cümlesini tamamlayamadan çıktım odadan. Ece ve emir yatmıştı ben tek başıma koltukta kalmak zorunda kaldım. Ve orada uyumaya çalıştım ama inanın hiç rahat değildi. Aradan 2 saat geçti ve saat gece 4 olmuştu. Ayaz yanıma geldi. Hala uyumaya çalışıyordum. Gözümden bir damla yaş geldiğini farkettim. Ayaz yanıma yaklaşıp beni kucağına aldı. Odaya çıkardı ve beni yatağa yatırdı. Kendiside yerde yatmayı tercih etti. O an çok üzülmüştüm. Nasıl hissettiğini anladım. Başka çaremiz yoktu. Bende onu yatağa almaya karar verdim. Belkide haklıydı.