003

3.9K 188 90
                                    

yeni bir pinterest hesabı açtımkitaplarımın vibe'ına uygun panolar hazırlıyorum isterseniz göz atabilirsiniz kullanıcı adım nooiaas

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

yeni bir pinterest hesabı açtım
kitaplarımın vibe'ına uygun panolar hazırlıyorum isterseniz göz atabilirsiniz kullanıcı adım nooiaas

she's on my mind
when i'm on yours

‧₊˚✧ ₊˚੭。.*✩彡‧₊˚✧

Telefonumu elime aldığımda gördüğüm cevapsız aramalar ve mesajlarla derin bir nefes aldım.

"Bunu sonra konuşalım, sen önce ailenle konuş," dedi Aylin ve odadan çıktı.

İlk önce ablamı arayıp olayı açıkladım. Zaten dün Nicolo'dan bahsettiğim için pek şaşkın değildi. Asıl sorun annem ve babamdı. Annemi aradığımda direkt olarak bu haberi sormuştu.

"Ne ara gördünüz bunları ya?" diyerek sitem ettim.

"Ne demek ne ara gördünüz? Sosyal medyada yayılmış hemen."

"Anne," dedim. "Kendisiyle yakın olduğum doğru da haberde çok abartmışlar."

"Neden daha önce söylemedin?"

"Henüz konuşmaya başlayalı iki gün oldu, ayrıca Buse ablama anlatmıştım."

Annem içimi rahatlatan bir cevap vermişti. Tek korktuğum babamın tepkisiydi.

"Babanla ben konuşurum. Bir şey demez zaten," dedi annem.

"Sağol anne."

Magazinlere düşme kısmı pek hoş olmasa bile ailemin bana o kadar sert tepki vermemesi de iyi olmuştu. Verecekleri sert tepkinin sebebinin de aniden bu şekilde bu olaydan haberdar olmalarıydı.

Sonunda yataktan kalktıktan sonra küçük oturma odasına geçtim. Aylin ve Karan birliktelerdi.

"Gel bakalım sen," dedi Aylin. "Dünden sonra enerjini kaybetmiş gibisin."

"Ah İtalyanım burada olsaydı..."

Aylin bana güldükten sonra "Bir anda nasıl oldu?" diye sordu.

Omuz silktim, "Bilmiyorum," dedim. Gerçekten de bilmiyordum. Bunun bir matematiği yoktu. Sadece bir anda kendimi onun yanına ait hissetmeye ve gözlerine bakınca kalbimin hızlandığını hissetmiştim.

"Okan Hoca, Kerem'e sizi sormuş. O da merak ediyor."

"Utanıyorum Aylin," dedim yüzümü avuçlarıma gömerken.

"Hiçbir şey olmaz canım. En fazla ne diyebilirler."

Aylin haklıydı ama ben bu düşüncemi aklımdan çıkaramıyordum. Diğerleri ne der, tepkisi ne olurdu... Bunları düşünmemek imkansızdı.

"Kahvaltıya gidelim."

Aylin'i onayladıktan sonra odama çıkıp üstümü değiştirdim. Dünden kalan makyajımı da temizleyip dışarı çıktım. Aylin ve Karan'da geldikten sonra yavaş yavaş yürümeye başladık.

yes to heaven, nicolo zaniolo.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin