Bebek

Final

İyi okumalar 💟

Özge
*Titreyerek* Benn ne yap tım. Hayır hayır katil olamam

Bende Özge kadar şoktaydım ama bu bizi ölüme daha da yaklaştırıyordu. O yüzden kendimi toplayarak konuşmaya başladım.

Eylül
Bana bak. Kendine gel. Bunu ölmemek için yaptın. Şimdi kollarımı aç. Buradan kurtula biliriz. Silah sesini duymuş olmalılar yakında burada olurlar.

Özge
*Ağlayarak* istemeden öldürdüm. Ben böyle olsun istemedim.

Eylül
*Bağırarak* Kendine gel. Şimdi bunun bir önemi yok. Buradan kurtulmalıyız.

Bana doğru gelerek kollarımı açmaya başladı. Hemen elini tutarak koşmaya başladım. Dışarıdan silah sesleri geliyordu. Bu bizi daha da tedirgin yapıyordu. Arka kapıdan çıkmayı düşünüyordum. Korumaların orada nöbet tuttuğunu görünce bunu yapmayacağımızı anladım. Yeliz bizim kaçmaya çalışacağımızı tahmin etmişti. Bu yüzden de arka kapıda korumalara nöbet tutduruyordu. Bende Özge'yle ön kapıdan çıkmak kararına geldim. Ön kapıya geldiğimizde şaşırdım. Bizimkilerle Yelizin korumaları silahlı çatışma yapıyordular. Bizse bir anda  iki tarafın arasında kaldık.

Yeliz
Oooo misafirlerimizde gelmiş.

Silahı bize doğrultunca korkmaya başladım. Özgeyse hâla şoktaydı. Her şeyi izliyordu ama hiç bir şey yapmıyordu.

Savaşda silahı Kadına doğrulttu.

Savaş
Ona bir şey yaparsan bitersin!

Yeliz
Sende bana bir şey yaparsan onlar biter.

Savaş kadınla kavga ediyordu. Bunu Savaşın bize zaman kazandırmak için yaptığını anladım. Korumalar da silahlarını bizden çekerek Savaşın adamlarına doğrultmuştular. Onların tarafına geçmek için mükemmel zamanlamaydı. Tek sorun Özgeydi.

Eylül
*Yavaşça* Özge koşmalıyız

Özge
*Ağlayarak* Ben yaşamayı hak etmiyorum.

Kolundan tutsamda hereket etmiyordu.

Eylül
Yaşamayı hakk etmediğini nereden çıkarıyorsun?

Bir an bana umut dolu bakışlarla baktı. Sonra yiniden eski haline döndü.

Eylül
Sende yaşamak istiyorsun. O yüzden o korumanı öldürdün. Şimdi bu yüzden beraber yaşamalıyız.

Cansu elimden tutunca hemen koşmaya başladık.

Savaş
Arabaya binin.

İki tarafta bir birine ateş ediyordular. Bizse arabada olanları izliyorduk. Bir kaç dakikaya çatışma bitmişti. Korumlar kadını farklı bir arabaya bindirdiler. Savaşın onunla işinin bitmediğini anlamıştım. Beni en çok şaşırtan şey Yiğitin de çatışmada olmasaydı. Her şey bittikten sonra Yiğit bize doğru gelmeye başladı. 

Yiğit
Özge iyi misin?

Özge Yiğite sarılarak ağlamaya başladı.

Özge
Ben katil oldum. Ellerimi görüyor musun? Bu kan lekesi asla çıkmayacak.

Yiğit daha da sıkı sarılarak konuşmaya başladı.

Yiğit
*Üzgün* biliyorum.

İkiside garip çiftdi. Ben de Savaşı görünce arabadan inerek ona doğru koştum.

Savaş
Güzelim iyi misin?

Eylül
Oğlumuz o nasıl?

Savaş
Açelyayla.