Liefde en pijn

Hoofdstuk 5

Langzaam stond ik op uit mijn bed en voelde steken in mijn hoofd. Mijn hoofd leek zo zwaar te zijn. Ik zuchtte diep en liep langzaam naar de badkamer. Ik waste mijn gezicht en keek mezelf aan in de spiegel. Ik zag er erg bleekjes uit en had kringen onder mijn ogen. Ik werd er zo verdrietig van. Het doet me gewoon pijn om mezelf zo te zien. Ik pakte de tandenborstel en poetste mijn tanden. Nadat ik mezelf had opgefrist liep ik terug naar mijn kamer en kleedde me om. Vandaag zou ik boodschappen doen en voor de rest had ik niks gepland.

Aangekomen in de supermarkt, deed ik mijn boodschappen in het mandje en liep door de winkel.

"Sallamoe'alaikoem" hoorde ik opeens iemand achter me zeggen. Het was een oude klasgenootje genaamd Anissa. "Wa'alaikoem sallam lieverd, hoe gaat het? Lang niet gezien!" Ze knuffelde me en gaf me de vier kusjes en zo raakte we in gesprek.
We deelde elkaar de nummers zodat we met elkaar konden appen.

Anissa was een goede vriendin van mij. Onze contact verbrak eigenlijk toen zij verhuisde naar een andere stad. We zagen elkaar minder, waardoor onze contact steeds meer vervaagde. Anissa is een heel lief meisje, erg behulpzaam en gezellig.

Na het boodschappen doen en een halfuur lang met Anissa gekletst te hebben kwam ik eindelijk thuis aan.

Ik liep de keuken in en deed alle boodschappen op de plek waar ze horen.

Het was inmiddels al 15:00 uur en ik verveelde me zo erg. Ik meldde me aan op facebook en ik zag dat ik een paar meldingen had en vriendschapsverzoeken. Ook had ik een berichtje ontvangen. Ik klikte op het envelopje en las het berichtje.

"Lina, het spijt me zo erg voor alles. Ik weet dat je om me geeft en van me houdt en dan nog deed ik je elke keer pijn. Geloof me, ik heb er spijt van en wil het goed maken met je.. Maar het lijkt alsof je mij die kans niet wilt geven. Ik wil dat jij mijn vrouw word, en ergens weet ik ook wel dat het niet kan. Toch wil ik hier echt voor vechten. Ik hou van je, ook al laat ik dit niet zien. Negeer dit berichtje niet alsjeblieft, 't zou me echt kwetsen."

Mijn hart begon zo snel te kloppen en weer dacht ik aan de woorden van mijn ouders.