Pale
I stared at the whale swimming around the huge aquarium. Kahit ako ay namamangha sa ganda ng mga ito. Iba’t ibang klase ng mga isda ang naglalanguyan, at hindi lang mga bata, kung hindi pati matatanda ang nagagandahan sa mga kulay nila.
“Mom, look! A seahorse!” I glanced at my left where a cute kid pointed something on the aquarium. Malawak ang ngiti nito habang hinihila ang ina niya para sundan ang nakita nitong seahorse.
“Adorable,” I mumbled to myself before leaving that area.
I already hacked the whole place, and there was none that I could see as their hideout so far. Paniguradong nagta-trabaho rito sa Georgia Aquarium ang target ko dahil nakukuha nitong lumabas pasok sa lugar na ito. It is probably someone that no one will doubt. Just like what happened in Seattle. That woman was the owner of that Zoo, so no one can ever think badly of her. Nalaman ko pa na mabait daw ito sa lahat ng trabahante, at ang ayaw lang nito ay kapag may pumapasok sa pasilidad niya kapag sinasabi niyang siya na muna ang magta-trabaho roon. Which was weird enough.
Buti na lang din at nahuli na ito. Akala ko pa ay mahihirapan ako sa paghahanap sa kaniya. It was a great thing that I found her hideout as fast as I could. Ang balita ko na lang sa isang iyon ay pinasara na ang Zoo at clinic niya para sa mas marami pang imbestigasyon.
Napatingin-tingin ako sa paligid ko nang mapunta ako sa ibabaw ng aquarium. I kneeled on the floor while staring down at the fishes inside their huge cage.
Kinuha ko sa bulsa ko ang isang sunglasses. It wasn’t just a normal sunglasses, because it detects things. A drug detector, for simple explanation. Nang suotin ko iyon ay naging klaro sa akin ang buto-buto ng mga isda. It was like a scanner that helps me see what’s in their body.
Nanatili akong nakayuko habang tinitignan isa-isa ang mga isdang naglalanguyan. Hindi rin nagtagal ay may nakita akong isang malaking isda na may laman sa tyan niya. It was colored blue in my lenses, and I know that it was drugs. Naging dahilan iyon para mabilis akong umalis sa puwesto ko para maghanap ng lugar na puwede kong pagbihisan. I found a wall and covered myself with it. Hinubad ko ang suot kong jeans at t-shirt bago lumabas ulit sa pinagtataguan ko.
I activated my Chameleon Suit when I dived in silently into the aquarium. Ganoon na lang din ang gulat ko nang mapansing rumami bigla ang mga isdang mayroong drugs sa tyan nila. I can’t even believe how they managed to do such evil thing. Paniguradong pinakain nila ang mga pakate sa naglalakihang isda at mga maliliit na pakete naman sa mga maliliit na isdang hindi kaya ang malaking plastic na may lamang drugs.
And no one even noticed them doing such thing in this place. Lumingon-lingon ako sa mga isdang nakikita hanggang sa may napansin ako. My forehead creased when all the fishes that has drugs came from the same direction. Lumangoy patungo roon at bumungad sa akin mula sa ibabaw ang tatlong lalaki na may bitbit na malaking styrofoam. Doon nakalagay ang mga isdang pinapakawalan nila sa loob ng aquarium.
Mabilis akong lumangoy paalis doon. Umahon ako sa aquarium bago hinablot ang baril sa loob ng bulsa ko. I walked towards where the three men were standing and it didn’t took me an hour to do so.
“Freeze!” I shouted when I came to face them.
Sabay-sabay na natigilan ang tatlo habang dahan-dahan na nililingon ako. Habang sa likod ng isipan ko ay minumura ko na ang sarili ko. I forgot to even think a plan first before I lead myself here!
Tangina mo talaga, Vrenly! Kapag namatay ka rito ay paano na iyong isang naghihintay sa iyo sa Manila?!
Humigpit ang kapit ko sa hawak kong baril. The three stared at me, before they all let go of the huge styrofoam they were all holding. Sinundan ko nang tingin ang mga kamay nila hanggang sa naibaba nila ito nang tuluyan.
