Metro Durağı 🚍

37 9 4
                                    

Yalnız olmak daha iyidir yalnış kalpte olmaktansa...

Ne yaptığımın farkında değilim kafamda binlerce sorular ama sorular cevapsız ne yapacağımı bilmiyordum bir yandan çığlık atıyorum bağrıyorum yardım edin diye diğer yandan koşuyordum ki yere düştüm dizim kan içinde kalmıştı saçlarım daha da kötü.

Ateşin başında herkes toplanmış telaşlıydı özellikle Ecrin ve Deniz...
Bir tane çocuk "İşte geldi aradığınız kişi geldi "herkes bana dönmüştü müdür, öğretmenler ve öğrenciler ben bir kaç adım attım ki bayılmıştım. Sadece Deniz ve Ecrin yanı başımda ağlıyorlar keşke tek bırakmasaydık diye seslerini duydum. Sait öğretmenimiz "Açılın çocuklar rahat yere koyalım uyandığı zaman ne olduğunu anlatsın"

Gözlerimi yavaş yavaş açarken "s-su ve-rir misiniz?"çadırdaydım ve yanımda Deniz vardı.Deniz "Hemen veriyorum"çadırdan çıktı ve sesi geliyordu "Efsun uyandı da su istiyor"Çadıra müdür ve Deniz girdi Deniz bana yavaşça suyu içirirken müdür "Kızım iyi misin dün ne oldu en baştan anlat"anlatmak istemiyordum ve gerçeği saklayacaktım neden derseniz beni kimse istemedi şimdi ise gerçeği öğrenmek için herkes isteyecek...

Müdüre bakıp "Bu konuyu kapatalım konuşmak istemiyorum bu konu hakkında" Deniz bana anlamayan bakışlarla bakıyordu elbette Deniz'e anlatmayacaktım gerçeği saklayacaktım yani gerçekten kaçacaktım başarabilirim bunu.

Yüzümü yıkadım, kahvaltı yapmak istemedim dün gece ilk defa ceset gördüm üstüne üstelik katil peşimde polisler çevreyi aramaya geldi ama onlara da gerçeği saklayacaktım ben bu olayı çözmeye çalışıcaktım katil benim adımı nerden biliyor bunu öğrenecektim.

Polis ve müdür konuşuyordu kulak misafiri oldum ve polis"çevrede ceset bulduk bu kızla ilgili olabilir mi,kız size ne anlattı?" Müdür "Hayır bu konu hakkında konuşmak istemiyordu bizde zorlamadık "Polis "Kızı çağırın buraya"Müdür "Efsun bi bakar mısın?"Bende yavaş adımlarla yanlarına gidiyordum Polis"Bak bize her şeyi anlatabilirsin olayı çözebiliriz bize yardımcı ol ceset ile senin mi alakan var?" Ben gerçekten kaçacaktım sade ve kısa cevap verecektim"Ceset ile alakam yok"dedim sertçe "Yere düştüm ve korktum, karanlık olmaya başlayınca daha da korktum"polis bana hiç inanmamıştı ve bu olayı çözmeden durmayacaktı.

Ben yanlarından uzaklaşırken Ecrin ve Deniz ikilisi geldi Ecrin"ne oldu neden dün gece ceset görmüş gibiydin"evet gördüm ama demicektim, Deniz"Efsun iyi misin dün çok kötüydün çok endişe ettik senin için"Endişe etmiş mişler "Ceset görmedim sadece korktum ve düştüm, iyim Deniz"dedi. Soğuk bir sesle öğretmenimiz herkes toparlansın otobüslere binsin 15 dakika içinde"öğrenciler toparlanmaya başladı ben Ecrin,Deniz bizim çadıra yöneldik ve topladık.Otobüse geçmiştik en arka boştu hemen cam kenarına geçtim Deniz de yanıma oturdu Deniz'in yanına da Ecrin.

Yol beni tutar ve uzun yolculukları sevmem ama gece uzun yolculuk severim güzel oluyor geceleyin.Deniz ve Ecrin sessizce konuşuyordu Ecrin ve Deniz iki de bir "İyisin demi,yada sende bizimle konuşsana diyordu " aslında kızların böyle demesi hoşuma gidiyor. Aklımda o kadar sorular varki konuşacak gücüm yoktu"Kızlar sorularınız için teşekkürler,ben biraz dinlenmek istiyorum yani uyuyacağım size iyi sohbetler"diyip hemen gözlerimi kapattım ve onca sorunun cevabını düşünerek uyuyakaldım.

|Olaydan iki hafta sonra|
Kendimi toparlanmıştım biraz ve bugün ormana gidicektim tek başıma. Annem bu konu hakkında pek bir şey sormadı ve ormana gideceğimi demedim arkadaşımda kalacağım merak etme dedim tamam kal demişti odamdaydım ve rahat şeyler giyecektim siyah oversize tişört giydim altında siyah tayt giydim tayt giymeyi pek sevmem ama kaçmak zorunda kaldığımda rahat olur diye giydim.Evden çıkarken anneme "Ben çıktım anne"dedim annem "Tamam, kapıyı kapat"diyip çıkmıştım.

Merih Karakay ağzından.
Şimdi ki yapacağım görev diğer önceki yaptığım görevlerden farklıydı bu görevde bir "kızı takip edecektim"  okul kampa gitmiş bu kız ormanda tek gezerken kaybolmuş üstü kan,yırtık gelmiş polislerde o ormanda ceset bulmuş bu kız hiç bir şey anlatmamış çok garip kızın evin önünde bekliyordum çıkmasını,evet kız çıktı.Bu kız durakta gördüğüm göz göze geldiğim ve düşmesini engelediğim kızdı...

Şaşırmıştım son sınıf öğrencisi Efsun arkadaşı seslenirken duymuştum. Takip edelim bakalım hanfendiyi.Metro durağına doğru gidiyordu üstünde spor kıyafetleri vardı spor salonuna mı gidecek acaba ama spor salonuna metrodan gidilmez ki.

Bu hanfendi de bir şey vardı,metro durağına gelmiştik ve göz göze geldik çok soğuk baktı ve gözlerini çevirdi.

Efsun Yanal ağzından.
Metro Durağına gelmiştim çünkü ormana burdan gidicektim hem daha yakındı.

Merih'i görmüştüm onun burda ne işi vardı ki,banane bundan ne işi varsa var artık ilgimi çekmiyor.Göz göze gelmiştik çok donuk bir ifade ile baktım sanırım gülüşü solmuştu...

Kitabı beğendiniz mi şimdilik bu kadar diğer bölümde görüşmek üzere...

Gerçekten Kaçış Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin