မတွေ့တာကြာတဲ့သူနဲ့ပြန်တွေ့ခြင်းနှင့်ဂျောင်ဂုHyungရဲ့ဇွဲမလျှော့သောအချစ်

473 31 12
                                    

Unicode✅ အပိုင်း၇

"သားထတော့"

"မထချင်သေးဘူး"

"မူကြိုသွားရမယ်လေသားရဲ့"

"ဟုတ်သားဘဲ ဟီး ကိုကိုဆောင်းဟွန်းနဲ့တွေ့ရတော့မယ်"

"ကိုကိုဆောင်းဟွန်း ဘယ်သူလည်းသား"

"သားထက်တစ်နှစ်ကြီးတဲ့ကိုကို နာမည်ကပတ်ခ်ဆောင်းဟွန်းတဲ့"

"သားနဲ့သူနဲ့ကဘယ်လိုသိတာလည်း"

"အဲ့နေ့ကကိုကိုဆောင်းဟွန်းကငိုနေလို့သားသားကသွားချော့ရင်းနဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်သွားတာ"

"ဟုတ်လား"

"ဟုတ်တယ်Papaရဲ့ကိုကိုဆောင်းဟွန်းကအများကြီးချောတယ်"

"အေးပါငါ့သားရယ် ထတော့"

သားလေးကိုရေချိုးဖို့မှာခဲ့ပြီးတော့မောင့်ရဲ့အခန်းဆီသို့..။

"မောင် ထတော့"

အိပ်ပျော်နေတဲ့မောင့်ရဲ့ပါးကိုခပ်ဆတ်ဆတ်လေးရိုက်ကာနိုးလိုက်တော့မောင်ကတအင်းအင်းတအဲအဲနဲ့လုပ်နေသည်။

"ထတော့လေ ဒီနေ့သားကိုကျောင်းလိုက်ပို့ရမှာ"

"မထချင်ဘူး"

"ထပါဆိုနေ သားလေးကျောင်းနောက်ကျနေလိမ့်မယ်"

"Popoပေးရင်ထမယ်"

"မွ! ရပြီလား ထတော့ဆို!"

"ဟုတ်ပြီဟုတ်ပြီ"

မောင်ကထပြီးရေချိုးခန်းထဲကိုဝင်သွားသည်။ဘောမ်ဂယူအောက်ကိုဆင်းလာပြီးမောင်နဲ့သားလေးအတွက်မနက်စာပြင်ပေးနေလိုက်သည်။

"Papa!"

"ပြီးပြီလားသား"

"ပြီးပြီဗျ!"

"ထိုင်တော့မနက်စာ စားမယ်"

"Papa"

"ဗျ ဗျ"

"ကိုကိုဆောင်းဟွန်းနဲ့Papaကိုမိတ်ဆက်ပေးမယ်နော်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ"

"ဘယ်သူနဲ့မိတ်ဆက်ပေးမှာလည်း"

"သားရဲ့မူကြိုကသူငယ်ချင်းတဲ့"

"သားကသူငယ်ချင်းတောင်ရနေပြီပေါ့"

"ရနေပြီ"

မောင့်ကိုချစ်ခဲ့မိလို့ ||Taegyu(Complete) Where stories live. Discover now