Unicode✅ အပိုင်း၈
ယခုကတော့ သားလေးကျောင်းပိတ်တာကြောင့်ဒယ်ဂူကိုရောက်နေကြတာခြင်းသည်။
"ထယ်ယောင်းHyunggggggggggggggggggggggggggggg"
အော်သံကျယ်ကြီးနဲ့အတူထယ်ယောင်းဆီကိုတစ်ရှိန်ထိုးပြေးဝင်သွားသောဘောမ်ဂယူ။
"အင့်!"
"လွမ်းနေတာHyung"
"ဖြေးဖြေးဖက်ပါကွာ"
"ဟီး ပျော်သွားလို့ပါ"
"ကြည့်ပါဦး ဆံပင်တောင်ရှည်နေပြီ"
"လိုက်တယ်မလားHyung"
"လိုက်ပါတယ်"
"ဂျောင်ဂုHyungရော"
"သူ့အိမ်မှာဘဲရှိနေတယ်"
"ကျွန်တော်တို့ဂျောင်ဂုHyungအိမ်မှာဘဲနေရမှာမလား"
"ဟုတ်တယ်"
"ဒါဆိုသွားရအောင်လေ"
"မင်းရဲ့အမျိုးသားနဲ့သားလေးကိုခေါ်လိုက်ဦးလေ"
"အာ ဟုတ်သား မောင်! သား! နှစ်ယောက်လုံးလာခဲ့!"
ဘောမ်ဂယူကလှမ်းပြီးခေါ်လိုက်တော့သားအဖနှစ်ယောက်ကရန်တကျက်ကျက်ဖြစ်ရင်းအနားကိုရောက်လာသည်။
"မောင် သူကကင်မ်ထယ်ယောင်းတဲ့"
"တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ထယ်ယောင်းHyung"
"Hyungလည်းတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"
"ကျွန်တော်က ကင်မ်ဆောနူပါဂျ"
အောက်ကနေခြေထောက်လေးကိုဖက်ကာနှုတ်ဆက်လာတဲ့ဆောနူလေးကိုထယ်ယောင်းကအသဲယားလာပြီးပွေ့ချီသည်။
"ဦးဦးထယ် လို့ခေါ်ကြည့်ပါဦး"
"ဦးဦးယောင်း"
"ဟင် ဘာကြီး"
"ဦးဦးယောင်းလို့ခေါ်တာ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ ခေါ်ချင်သလိုခေါ်"
"ကဲ ဂျောင်ဂုHyungဆီသွားကြမယ်လေ"
"အာ ဟုတ်ပြီလာလာ သွားကြမယ်"
ဒီလိုနဲ့လေးယောက်သားဂျောင်ဂုရဲ့အိမ်ကိုရောက်လာခဲ့ကြသည်။
"ယောင်း ဘယ်လိုလုပ်ပြီးရောက်လာတာလည်း"
"အထူးဧည့်သည်ပါလာတယ်ဂျောင်ဂု"
YOU ARE READING
မောင့်ကိုချစ်ခဲ့မိလို့ ||Taegyu(Complete)
Fanfictionမောင့်ကိုချစ်ခဲ့မိသည်က အမှားတစ်ခုဆိုလျှင် ထိုအမှားကိုဘောမ်ဂယူသိပ်ကျေနပ်ပါသည်။ Start Date-13.2.2023 End Date-15.5.2023 Unicode+Zawgyi
