ဖေဖေနဲ့ အဖေ ကသူမကို နာမည်ရွေးခိုင်းတာ မြင်တော့ လူယောင်ယောင်း က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ ဒီအခက်အခဲကို အောင်မြင်စွာ ကျော်ဖြတ်နိုင်ခဲ့လို့ သူမ တိတ်တဆိတ် ဝမ်းသာမိပါသည်။
သူမမသိ၊ ဒါက အစပဲရှိသေးသည်။
ဒါပေမယ့် အခုအချိန်မှာတော့ လူယောင်ယောင်း ဟာ စိတ်ကျေနပ်မှုအပြည့်နဲ့ သူ့ဘာသာသူ ကစားနေပါသည်။ ခြေထောက်ကို မြှောက်လိုက်သောအခါတွင် သူမ၏ ခြေကျင်းဝတ်တွင် တစ်စုံတစ်ခု ချည်နှောင်ထားသည်ကို သတိပြုမိသည်။ သူမ ခြေထောက်တွေကို သူ့မျက်နှာဆီ ခေါက်ဖို့ အပြင်းအထန်ကြိုးစားပြီး အဲဒါက ဘာလဲဆိုတာ သိချင်နေသည်။ သို့သော်လည်း သူမ၏ လက်ရှိ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးသည် ဤမျှခက်ခဲသော လေ့ကျင့်မှုကို မလုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သောကြောင့် သူမ၏ အားထုတ်မှုမှာ အသုံးမဝင်ပေ။
လူချင်းယူ သည် သူ့သမီး အိပ်ယာ ပေါ်တွင် ကစားနေသည်ကို စိတ်ဝင်တစား ကြည့်နေသည်။ သူနဲ့ ောင်ကျူရှောင် တို့ဟာ သူမရဲ့ နာမည်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး အကြာကြီး ငြင်းခုံခဲ့ကြသည်။ ကလေးမလေးသည် မသိနားမလည်သေး၍ ရွေးချယ်မှု မပြုလုပ်နိုင်သေးကြောင်း သူတို့မြင်သောကြောင့် အငြင်းအခုံအဆုံးသတ်သွားခဲ့သည်။ သူတို့သည် လောလောဆယ်တွင် အကြောင်းအရာကို ချန်ထားခဲ့ကာ ကလေးကို နောက်တစ်ကြိမ် ရွေးချယ်ခွင့်မပေးမီ ကလေး စကားပြောနိုင်သည်အထိ စောင့်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။
လူချင်းယူ သည် သူမအား “ဇူအာ” ဟုခေါ်ရန် အတတ်နိုင်ဆုံး တိတ်တဆိတ် စီစဉ်ခဲ့ပြီး၊ ထို့ကြောင့် သူ့သမီးသည် ဤနာမည်ကို ရင်းနှီးပြီး လက်ခံနိုင်စေရန် ဖြစ်သည်။ ရွှေလို စကားလုံးတွေကို မြတ်နိုးတဲ့ နှစ်တစ်ထောင် သက်တမ်းရှိတဲ့ ဒီရေခဲတောင် ယောင်ကျူရှောင် ဟာ သူ့ရဲ့ ပြိုင်ဘက် မဟုတ်ပေ။ အဲဒီအချိန်… ဟီးဟီး!
လူလျင်းယူ သည် ကလေးမလေးအား စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့မျက်လုံးများကို အနည်းငယ်မှေး ထားသည်။ ဒီကလေးက သူ့အတွက် ကောင်းတဲ့အရာကို ပိုသိရမယ်။ မဟုတ်ရင်…
သူ့ခြေထောက်ကို လှမ်းဖို့ အပြင်းအထန်ကြိုးစားနေတဲ့ လူယောင်ယောင်း က ရုတ်တရက် လန့်လာသည်။ သူမ မျက်လုံးများ လျင်မြန်စွာ မှုန်ဝါးသွားသည်။ တစ်ယောက်ယောက်က သူမကို ကြံစည်နေတာလား။
ခဏလောက် သတိထားပြီးတော့ ခံစားချက်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားတော့ ခြေလက်တွေကိုသာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် တောက်လျှောက် ဆက်ကစားသည်။
လူလျင်းယူ က သူ့သမီးလေးကို ခဏလောက်ကြည့်ပြီးနောက် ယောင်ကျူရှောင့် ကို လှည့်ပြီး "မင်းမှာ အဆင့်နိမ့် စွမ်းအင်ကျောက်တုံးတွေ ရှိလား" သူ့မှာ အလယ်အလတ်တန်းစား ဝိညာဉ်ကျောက်တုံးလေးတောင် မရှိဘူးဆိုတော့ သူ့ပြိုင်ဘက်ကို မေးရမှာဖြစ်သည်။
ယောင်ကျူရှောင် ၏အမူအရာမှာ အံ့အားသင့်သွားကာ "မရှိ့ဘူး"
သူကိုယ်တိုင် (သို့) ဂိုဏ်းရှိ အငယ်တန်းများထံမှ ရရှိသမျှအရာအားလုံးသည် ထိပ်တန်းအဆင့်ရှိ အရာများဖြစ်သည်- ရှားပါးဝိညာဉ်ဆေးများ၊ အဆင့်အမြင့်ဆုံး ဝိညာဉ်ကျောက်များ၊ အစွမ်းထက်သော မှော်ကိရိယာများ... သူ့နေရာသည် အဆင့်အမြင့်ဆုံး ဝိညာဉ်သွေးပြန်ကြောများ အများအပြားပါရှိသော်လည်း အောက်ပိုင်းအဆင့် ဘာမှမရှိပါ။
"မင်းမှာ အဆင့်နိမ့် ဝိညာဉ်ကျောက်တုံးလေးတောင် မရှိဘူးပေါ့"
“…”
"ဒီကလေးရဲ့ဝိညာဉ်နို့ရည်ကကော။"
“…”
ယောင်ယောင်း သည် သူမ၏ ဖခင်နှစ်ဦး၏ ပြောဆိုမှုကို ကြားသောအခါတွင် သူမသည် နောက်ဆုံးတွင် သဘောပေါက်သွားသည်။ ဒါဆို ဒီမိသားစုက အရမ်းဆင်းရဲနေပြီလား? သူသောက်တဲ့ ဝိညာဉ်နို့ကိုတောင် မတတ်နိုင်ကြဘူး။ သူမကို ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ တတ်နိုင်ပါ့မလား။
လူယောင်ယောင်း စိတ်ပူသွားသည်။ ဖေဖေ နဲ့ အဖေ က သူမကို စွန့်ပစ်မှာ လား။
နို့နည်းနည်းသောက်သင့်သလား။
လူယောင်ယောင်း သည် သူမ၏ စားဝတ်နေရေး အခြေအနေအတွက် စိုးရိမ်နေပါသည်။ စိတ်ပူပြီး စိတ်ပူပြီးရင် အိပ်ငိုက်လာသည်။ သူမ လက်ခြေသေးသေးလေးတွေကို လှဲချလိုက်သည်။ သူမ မျက်လုံးတွေ မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် အိပ်ပျော်သွားသည် ။
ဒီကလေးက နောက်ဆုံးတော့ ငြိမ်သွားပြီ။
လူချင်းယူနှင့်ယောင်ကျူရှောင် စကားတွေ ရပ်သွားသည်။ အိပ်ယာ ၏ ဘယ်ဘက်နှင့် ညာဖက်တွင် ထိုင်ကြပြီး တရားထိုင်လိုက်ကြသည်။
…
လူယောင်ယောင်း ရုတ်တရက်နိုးလာပြီး သူမခန္ဓာကိုယ်မှ မသိမသာ ဇီဝကမ္မအချက်ပြမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။
သူမ...
လူယောင်ယောင်း သည် ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့် နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် အော်ခဲ့သည်။
ဖေဖေ၊ အဖေ၊ သေးပေါက်ချင်တယ်။
လူယောင်ယောင်း နိုးလာသည်နှင့် တပြိုင်နက် သူ့ဘေးတွင် စောင့်နေသော လူနှစ်ယောက် မျက်လုံးများ ပွင့်လာသည်။ လူချင်းယူနှင့် ယောင်ကျူရှောင် တို့ဟာ သူတို့ရဲ့သမီးလေး ကျယ်လောင်စွာအော်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါသည်။ စိုးရိမ်တကြီးတိုက်တွန်းနေသကဲ့သို့ သူမ၏လေသံသည် ယခင်ကနှင့် မတူတော့ပေ။
"အဟင့်အဟင့် ဟင့်အင်း!!!"
လူယောင်ယောင်း က စိုးရိမ်နေမိသည်။ ဖေဖေနဲ့ ဖေဖေ ဘာလို့ မလှုပ်သေးတာလဲ။
လူချင်းယူ က သံသယဖြင့် ခေါင်းငုံ့လိုက်ပြီး "ဇူအာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ဒါက ရှုအာ" Yao Jiuxiao သည် နာမည်ကို ဦးစွာပြင်ပြီးနောက် “သူမ ဗိုက်ဆာနေပြီ” ဟု စိတ်ချလက်ချပြောသည်။ ယောင်ကျူရှောင် သည် သူတို့ဘေးနားရှိ ကျောက်စိမ်းပုလင်းကိုယူကာ ပလပ်ကိုဖွင့်ကာ ကလေးအား ပေးလိုက်သည်။
လူယောင်ယောင်း : “…” လို့ အော်ဟစ်ပြီး ကန့်ကွက်ခဲ့ပါသည်။ သူ့လက်လေးတွေက ကျောက်စိမ်းပုလင်းကို တွန်းဖယ်လိုက်သည်။
သူမဗိုက်ဆာဘူး! သူမ သေးပေါက်ချင်တာ။!!
လူချင်းယူ က သူ့မေးစေ့ကို ရိုက်လိုက်ပြီး "ဇူအာ ဗိုက်မဆာဘူး" ထို့နောက် ၎င်းက “ဇူအာ က ချော့မှ ရမှာ။ မက်မွန်ပွင့်နတ်ဆိုးက ဒီလိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလား။ ကလေးငိုတဲ့အခါ ချော့ပေးရမယ်။”
ယောင်ကျူရှောင် သည် ယခင် ကပရမ်းပတာများကို သတိရလိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာ တင်းမာသွားသည်။
လူချင်းယ က မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွင် ပြုံးပြလိုက်သည်- "မင်း သူ့ကို ဖက်ထား"
ယောင်ကျူရှောင် သည် ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခြင်းမရှိ။
လူချင်းယူ က “ငါ သူ့ကို ဖက်ထားပြီးသား။ အခုက မင်းအလှည့်ပဲ။ မဟုတ်ရင် ဇူအာ က မင်းသူ့ကို မချစ်ဘူးလို့ ထင်လိမ့်မယ်၊ သူ မင်းကို သဘောကျမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သေချာတယ်။"
“သူမကို ပွေ့ဖက်လိုက်ရုံပါပဲ။ အရမ်းရိုးရှင်းပါတယ်။" လူချင်းယူ သည် ယခင်က သူ့သမီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားစဉ် မည်မျှ တောင့်တင်းသည်ကို မေ့သွားခဲ့သည်။ သူသည် ယေင်ကျူရှောင် ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ အားပေးပြီး သူ့ပြိုင်ဘက်၏ ဟာသကို မြင်လိုသည်။
"အားယ!! ဟင့်အင်း!!" လူယောင်ယောင်း က ကျယ်လောင်စွာ အော်လိုက်သည်။ ပန်းနုရောင်နှင့် နုပျိုသော မျက်နှာသည် နီရဲလာကာ သူမ၏လက်များကို လှမ်းဆွဲရန် အပြင်းအထန် ကြိုးစားခဲ့သည်။
လူချင်းယူ က သူမကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး "တွေ့လား။ ဇူအာ လည်း လိုချင်တယ်"
ယောင်ကျူရှောင် သည် တခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် သူ့စိတ်ကို ထိန်းလိုက်သည်။ သူသည် သူ့လက်ချောင်းများကို ပွတ်ဆွဲကာ ကလေးမလေးအား လေထဲသို့ ပျံဝဲကာ သူ့လက်နှစ်ဖက်ပေါ်သို့ တင်လိုက်သည်။ သူတို့ထိလိုက်တိုင်း၊ ပျော့ပျောင်းပေါ့ပါးပြီး သိမ်မွေ့တဲ့ခံစားချက်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို အလိုလို တောင့် စေတယ်။ ယောင်ကျူရှောင် သည် အနည်းငယ်မျှပင် မလှုပ်ပါက သူ၏လက်ထဲတွင် နူးညံ့သော သတ္တဝါလေး ထိခိုက်မည်ကို စိုးရိမ်သောကြောင့် အသက်ရှုရန်ပင် မေ့သွားခဲ့သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းနေကာ အထူးသဖြင့် သူ့လက်များက လုံးဝ မလှုပ်မယှက် ဖြစ်နေသည်။
သူ့လက်ပေါ်ရှိ ကလေးသည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် တုန်ယင်နေပြီး ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့် ဟစ်အော်နေသည်။
"အာာာာာ!!" လှပသောဖခင်သည် ကလေးတစ်ဦးကို ပွေ့ဖက်ခြင်းအကြောင်း ဘာမှမသိဘဲ လူယောင်ယောင်း သည် ဤကိုယ်ဟန်အနေအထားတွင် အလွန်အဆင်မပြေပေ။ ဒါပေမယ့် အခုလောလောဆယ်မှာတော့ ဒီလိုအသေးအဖွဲကိစ္စတွေကို ဂရုစိုက်ဖို့ အချိန်မရှိပေ ၊ အရေးပေါ်အချက်ပြဖို့ စိတ်အားထက်သန်စွာ ကြိုးစားခဲ့ပါသည်။
လှပသောဖခင်သည် သူမကိုကြည့်ရန် ခေါင်းငုံ့ကာ သူမပို့နေသည့် မက်ဆေ့ချ်ကို လုံးဝမသိလိုက်ပေ။ လူယောင်ယောင်း သည် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်ဗီဇကို မခုခံနိုင်တော့ဘဲ နောက်ဆုံးတွင် နွေးထွေးသောရေများ စီးကျလာသည်။
လူယောင်ယောင်း ၏ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးသည် တင်းမာလာသည်။
YOU ARE READING
မိစ္ဆာနှင့်တာအိုရဲ့သွေးနှော
Historical Fictionမိစ္ဆာနှင့်တာအိုရဲ့သွေးနှော အကျဉ်းချုပ် - လုယောင်းယောင်း ဘဝကူးခဲ့သည်။ သူမ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်သောအခါတွင် နူးညံ့သိမ်မွေ့သော အပြုံးကို ဆောင်ထားရန် ကြိုးစားနေသော ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ လှပသော မျက်နှာသည် သူမရှေ့တွင် ပေါ်လာသည်- "သမီးလေး၊ ဖေဖေ့လို့ ခေါ်" သူမ မတု...