မိစ္ဆာနှင့်တာအိုရဲ့သွေးနှော

နတ်ဆိုးကုန်သည်များ(၁)

လူယောင်ယောင်း သည် အသံများကိုကြားပြီး စူးစမ်းစိတ်ဖြင့် ခေါင်းကိုလှည့်လိုက်သည်။ သူမမြင်လိုက်ရသည်မှာ အရပ်ရှည်သော 'လူများ' တစ်စုဖြစ်ပြီး သူတို့၏အသွင်အပြင်သည် အလယ်အလတ်ပုံပေါက်သော်လည်း ပြီးပြည့်စုံသော လူသားပုံစံဖြင့် အသီးသီးရှိနေသည်။ သူတို့အထဲမှာ မိန်းမနှစ်ယောက်သာ ယှဉ်ကြည့်ရင် တော်တော်လှသည်။ သို့သော် လူယောင်ယောင်း သည် သူမမွေးကတည်းက နေ့တိုင်းမြင်တွေ့နေရသည်မှာ သူမ၏ချောမောသော ဖခင်နှစ်ဦးဖြစ်သည်။
လူချင်းယူနှင့်ယောင်ကျူရှောင် ကဲ့သို့သော အမျိုးသားများနှင့် နေ့ရောညပါ ကြုံတွေ့ရသောအခါ လူယောင်ယောင်း ၏အလှအပ အဆင့်အတန်းသည် သူမသတိမထားမိဘဲ ပိုမိုမြင့်မားလာခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အမျိုးသမီးနှစ်ဦး၏ ရုပ်ရည်သည် သာမန်ထက်သာလွန်နေသော်လည်း သူမ၏မျက်လုံးများတွင် အလယ်အလတ်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။
လူယောင်ယောင်း သည် အရသာရှိသော ဥမုန်ကို စားပြီး နားထောင်ရန် သူမ၏ နားရွက်သေးသေးလေးကို ထောင် လိုက်သည်။
နောက်ဆုံးတွင် နတ်ဆိုးအုပ်စုသည် ဧည့်ခန်းထဲတွင် အလွန်ဖမ်းစားနိုင်သော သားပေါက်လေးနှင့် အရွယ်ရောက်သော နတ်ဆိုးတစ်ကောင်ကို သတိပြုမိလိုက်သည်။ ပုံပန်းသဏ္ဍာန်တစ်ခုတည်းနဲ့ကြည့်ရင် ဒီနှစ်ယောက်ဟာ ကဏ္ဍတိုင်းမှာ အလွန်ထူးချွန်ကြပါတယ်။ အုပ်စုက တွေ့လိုက်သောအခါတွင် ဖုံးကွယ်ထားသော လောဘစိတ်ဖြင့် မျက်လုံးများ တောက်ပလာသည်။
ချောမောလှပသော အမျိုးသမီး နှစ်ဦးအနက် တစ်ဦးမှာ မြွေဆိုး နတ်ဆိုးဖြစ်သည်။ သူမသည် လူချင်းယူ အား ဆွဲဆောင်မှုရှိသော မျက်လုံးတစ်စုံဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်၊ မည်သည့်သို့ပင်ဆိုစေ နတ်ဆိုးအထီးကို လှည့်စား၍မရပေ။ သူမ သွယ်လျသော ခါးကို လိမ်လိုက်ပြီး ချောင်းဆိုးသံ ပြင်းပြင်းထန်ထန် မြည်လာသောအခါ ကျော်တက်တော့မည် ဖြစ်သည်။ မြွေဆိုးနတ်ဆိုးသည် နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီးနောက် မကျေမနပ် ထိုင်နေ၏။
အုပ်စုထဲက တခြားနတ်ဆိုးတွေကလည်း ရုတ်တရတ်​တွေ့ ကြတယ်။
ကျွဲနတ်ဆိုးနှင့် ပိုးကောင်နတ်ဆိုးသည် လက်တစ်ဖက်ကို ပန်းကန်ပြားကြီးတစ်ချပ်ဖြင့် မီးဖိုချောင်မှ ထွက်လာပြီး စားပွဲကြီးသုံးလုံးကို အစာနှင့် ဝိုင်ဖြည့်ရန် အမြန်အပြန်ပြန်အလှန်လှန် ထွက်သွားလေသည်။ အုပ်စုလိုက် စားသောက်ပြီး စကားစမြည်ပြောကြသည်။
“အစ်ကိုကြီး၊ နှစ်သစ်ကူးပြီး ငါတို့ဘာလို့ပြန်မလာတာလဲ။ အရမ်းအေးသေးတယ်” မြွေနတ်ဆိုးက ညည်းညူသည်။ ဆောင်းရာသီတွင် မြွေများ ဆောင်းခိုကြသည်။ မြွေနတ်ဆိုးသည် နတ်ဆိုးမြင့် အဆင့်တွင်ရှိနေပြီဖြစ်ပြီး တိရိစ္ဆာန်ဗီဇစိတ်ကြောင့် မထိခိုက်သော်လည်း အထူးသဖြင့် ယခုနှစ်သည် ပုံမှန်ထက်အေးသောကြောင့် ဆောင်းရာသီတွင် လှုပ်ရှားခြင်းကို သူမ မနှစ်သက်သေးပါ။
ပြီးခဲ့သော ကောလဟာလများ ထွက်ပေါ်ပြီးနောက်၊ ယွမ်ချီတိုက်ကြီးတစ်ခုလုံး စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ရူးသွပ်သွားခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်းငါးထောင်တွင် အထက်ဘုံတက်နိုင် သူတစ်ဉီးမျှမရှိခဲ့ဘဲ၊ ဤကောလာဟလသည် အထူးစွဲမက်ဖွယ်ဖြစ်စေခဲ့သည်။ သူတို့ရဲ့ နိမ့်ကျတဲ့ ကျင်ကြံမှု အခြေခံအတွက်သာ မဟုတ်ရင်၊ ယွမ်ချီး တိုက်ကြီး ကျင့်ကြံသူအားလုံးနီးပါးဟာ လျှို့ဝှက်နယ်မြေထဲကို ဝင်ရောက်လာပါလိမ့်မည်။
ဒါပေမယ့် သူတို့ဝင်ရောက်ဖို့ အရည်အချင်းမရှိသောလည်း ပွဲထဲတွင်ရှိ့သော မျိုးနွယ် သုံးမျိုးထဲက အဖွဲ့ဝင်တွေဟာ လျှို့ဝှက်နယ်မြေရဲ့ ဝင်ပေါက်ကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ကြံရွယ်ပြီး ဝိုင်းအုံလာကြသော သူများကို မတားနိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဆန့်ကျင်ဘက်နယ်ပယ်သုံးရပ်၏ ကြီးမားသောအာဏာစက်များသည် တစ်ချိန်တည်းတွင်  ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သော်လည်း တိုက်ခိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် သတ်ဖြတ်ခြင်းအတွက်မဟုတ်ဘဲ နှစ်ပေါင်းထောင်ချီအတွင်း ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။
ယွမ်းချီ တိုက်ကြီးတစ်ခုလုံး၏ သြဇာအာဏာအရှိဆုံးပုဂ္ဂိုလ်များသည် ဤလျှို့ဝှက်နယ်ပယ်ထဲသို့ ဝင်ရောက်လာခဲ့ပြီး ကမ္ဘာကြီး၏အာရုံစူးစိုက်မှုဗဟိုချက်ဖြစ်လာခဲ့သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ အပြင်ဘက်တွင် စုဝေးနေကြသော ကျင့်ကြံ သူအားလုံးသည် လျှို့ဝှက်နယ်မြေ၏ အ၀င်ဝတွင် တက်ကြွသည့်အခိုက်အတန့်ကို သက်သေခံရန် မျှော်လင့်လျက် စိုက်ကြည့်နေကြသည်။
သို့သော် လျှို့ဝှက်နယ်မြေသည် ကြာရှည်စွာ မပွင့်ခဲ့ပေ။ တစ်လအကြာတွင် အသက်ရှင်ဆဲ ကျင့်ကြံ သူအားလုံးနီးပါးကို လျှို့ဝှက်နယ်မြေမှ နှင်ထုတ်ခံရပြီး သူ့ကိုယ်သူ ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။
အဘယ့်ကြောင့် 'နီးပါး' ဖြစ်တာလဲ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် တာအို ဆရာတော်နှင့် မိစ္ဆာအရှင် တို့နှစ်ဦးသည် ထိုနေရာ၌ မရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လူတွေက ထိုနှစ်ပါးရဲ့ ဘယ်မှာလဲလို့ တွေးတောထင်ကြေးတွေ ပေးလာကြပြီး နေ့တိုင်း ပျောက်နေတဲ့ ကောလဟာလတွေသာ ပိုကျယ်လောင်လာပါတယ်။
မကြာသေးမီက ကျယ်ကျယ် ပြန့်ပြန့် ထွက်ပေါ်နေသော ကောလဟာလမှာ သျှင်နှစ်ပါးသည် လျှို့ဝှက်ဘုံ၌ ကျဆုံးခဲ့ပြီး မျိုးနွယ်နှစ်ခုကြားတွင် ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
နတ်ဆိုးများထဲမှ တစ်ယောက်က မနာလိုစွာ ပြုံးပြီး “ဒီနှစ်ယောက် တကယ်ပြုတ်ရင် အကောင်းဆုံးပဲ။ယွမ်ချီ တိုက်ကြီးတစ်ခုလုံး ငါတို့နတ်ဆိုးတွေရဲ့ အုပ်ချုပ်မှုအောက်မှာ ကျဆုံးသွားလိမ့်မယ်လို့ ဆိုလိုတာမဟုတ်ဘူးလား။"
သူတို့၏နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်တွင် နတ်ဆိုးဘုရင်ငါးပါးရှိသည်။ တာအို ဆရာတော်နှင့် မိစ္ဆာအရှင် ဆုံးပါးသွားပါက ၎င်းတို့သည် အပြင်းထန်ဆုံးမျိုးနွယ် ဖြစ်လာမည် မဟုတ်လော။ မည်သည့်လူသား သို့မဟုတ် မိစ္ဆာမှ နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်အား ယွမ်ချီး တိုက်ကြီးအား ပေါင်းစည်းခြင်းမှ တားဆီးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။
"ဟုတ်တယ်။"
လူ့နယ်ပယ်တွင် ကြွယ်ဝသော အရင်းအမြစ်များနှင့် ပေါများသော ဝိညာဉ်ရေးရောင်ဝါကို တွေးတောရင်း လောဘသည် သူတို့၏နှလုံးသားများကို လွှမ်းခြုံသွားသည်။
"ဘုရင်မင်းမြတ်က နယ်ပယ်နှစ်ခုကို တိုက်ခိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ရင် ငါက သူ့နောက်ကို လိုက်မှာ သေချာတယ်"
“အင်း!"
ထိုအချိန်တွင်၊ သူတို့ရောင်းချသည့်အရာသည် သူတို့၏နတ်ဆိုးမျိုးရိုးမဟုတ်တော့ဘဲ လူသားများနှင့် မိစ္ဆာ များဖြစ်လာမည်!