Nede özlemişim teninin kokusunu bilemezsin idamlik mahkûm gibi bekliyorum seni ilk defa güneşin doğmasini istemiyorum dakikalar tükeniyor dar ağacı biti verdi karsimda nede iştihamli duruyor ne nazimlar ne denizler almış yanına ölümün fısıltısi kulaklarımda rüzgar Ruhumu okşuyor sanki ölümün cazibesine kapiliyorum belkide ölmek yasamaktir aslında
