Sana bir şiir yazmak istedim
içinde biz olan bizi biz yapan
aşkı özlemi anlatmak istedim olmadı yazamadım
Ruhum yok sanki bedenimde
uzaklarda bir yerlerde
kim bilir belki yani başında
belki kalbim kalbinin yanında
yasiyan Ölüden farkı yok şu bedenimin
her zaman uğraşıyorum çalışıyorum
bir saniyem boş olmasın diye çabalıyorum
biliyorum beynimin 1 saniyelik boşluğunda bile
sen geleceksin aklıma
ömürlük hasret veriyorsun ve bi okadarda acı
idam sehbasinda ölmeyi bekler gibiyim
bir romanın ölümsüz kahramanlariyiz sanki
bitmek bilmeyen acının gölgesinde yaşıyoruz ayrı ayrı