Bu sabah erken uyandım hiç uyumamis gibi bir yorgunlukla kim bilir belkide uyumadim bir bahar havası var sokaklarda çarşıda eski bir dosta rastladım seni sordu bana sustum birsey diyemedim o an Ruhum terk etti sanki bedenimi zaten yoktu içimde seni gizlemekten kendimi unutmuşum
Ne acı deyilmi Sensizlige alışmak
Bir gün gelecek diye kendi kendine yalanlar soleyip avunmak
Vakti gelecek elbet az kaldi bedenim ruhuma kavuşacak ölüm benide bulucak
