Saat gece yarısı yorgun ve umutsuzum yavaş adımlarla geziyorum sokakları karanlıkta kayboluyor göz yaslarim bugecede gelmedin gelemedim bütün korkakligim üzerimde ve darma dağın bahanelerimle yürüyorum her adımda sanki senden kopuyorum ay ışığı beni takip ediyor sanki seni anımsatan yıldızlara
Sabır kalmadı içimde nede dudaklarimda bir dua nasıl bir yanlizliktir bu Ruhum bedenimde deyil nasıl bir çaresizliktir bu yaşamak umrumda deyil
