p.o.v. Merida
Ik werd wakker door mijn broertjes die op mijn bed aan het springen waren.
"Merida wakker worden!! Opstaan!! Kom nou uit behed!!" zeurde ze door elkaar heen.
"Ga dan van mijn bed af anders kan ik er toch niet uit." zei ik half slapend half geiriteerd. Maar mijn broertjes luisterden weer eens niet en begonnen te worstelen op mijn bed.
"Heey!!!" riep ik boos. Meteen stopte ze en keken me verbaast (met mega grote ogen) aan. Een was zo verbaast dat hij volgens mij niet eens merkte dat hij van het bed viel.
" Als jullie nou even van MIJN bed afgaan kan ik er tenminste uit."
" Mogen we dan weer verder?" vroegen ze in koor met super schattige puppy-ogen. Hoe kun je daar nu nee tegen zeggen! "Ik vind het best." zei ik droog, "als jullie maar nergens aan komen!!"
Toen ik dat zei gebeurde er een wonder, ze gingen ze alledrie in een rijtje staan en de voorste stak zijn handje uit, ik deed net als een prinses, en pakte zijn kleine handje en stapte uit bed.
Stiekem opende ik een la. Mijn broertjes bleven nieuwsgierig staan kijken maar ze konden niks zien want ze waren veel te klein.
Ik rommelde wat in mijn la vol met koekjes, ik pakte er drie dezelfde uit, en gooide ik de koekjes naar ze toe en pakte mijn kleren. Ze aten het in twee happen op. Ik moest grinniken.
Ik ging douche en daarna kleedde ik me aan (A\N OP DE FOTO ZIE JE HAAR KLEREN).
Ik sprintte naar beneden om brood te smeren.
Toen ik klaar was pakte ik m'n tas in rende naar de deur.
"Doei mam!! Doei pap!!" ik wachte nog op een 'doei lieverd' ofzo maar toen ik op de klok keek en zag dat ik al bijna te laat was rende ik gewoon de deur uit.
Ik kwam op school aan en meteen ging de bel en ik rende naar binnen.
Ik ging opzoek naar de directeur maar botste onderweg tegen een meisje aan.
Ze had platina-blond haar in een losse slordige vlecht en had ijsblauwe ogen.
"Oh, sorry! Het spijt me, ik zag je niet." zei ze gestrest.
"Nee, nee! Het is mijn schuld, ik moet gewoon beter uitkijken." zei ik en ik stond op. "Ik ben trouwens Merida, ik ben nieuw hier." ik hielp haar ook omhoog.
"Ik ben Elsa en ik ben ook nieuw hier!" zei ze nu vrolijk.
"Toevallig! Maar.... Euhm.... Elsa weet jij misschien waar de directeur zit?" vroeg ik aan haar.
"Ja hoor, hier deze gang links en dan aan het eind van die gang" zei ze terwijl ik haar vinger volgde.
"Oke bedankt! Zie ik je nog bij de lunch?"
"Ja is goed! Doei!" hoorde ik nog en toen was ik de hoek al om.
Als ik de directeur heb gevonden, klop ik aan.
"Hallo?" vraag ik voorzichtig terwijl ik door de deur opening kijk.
"Hallo! Kom binnen! Merida was het toch?" zei de directeur naar mijn gevoel iets TE anthousast.
Ik liep naar binnen.
"Euh...... ja dat ben ik." zei ik helemaal niet verlegen hoor *kuch kuch* (sarcasties).
"Jij bent toch het nichtje van Rapunzel?"
Oh ja dat was ik vergeten......... Rapunzel zit hier ook op school.
"Ja dat klopt!" zeg ik blij.
"Rapunzel heeft het al dagen over dat haar nichtje Merida naar deze school komt en ze heeft je echt heel precies omschreven."
Ik moest grinniken.
Hij bladerde door wat mappen en gaf er uiteindelijk een aan mij en zei: "dit is je rooster, een plattengrond van de school en je sleutel voor je kluisje en........ Vergeet ik iets......... Oh ja! Je zit in 3MA bij Rapunzel in de klas." ondanks dat hij snel praatte kon je hem toch goed en duidelijk vertsaan.
"Ik vraag wel of Rapunzel je wilt rondleiden. Ga daar maar even zitten, het eerste lessuur is bijna voorbij." zegt hij en hij wijst naar een stoel.
Ik ga zitten en hij begint door een soort microfoon te praten.
P.O.V. Rapunzel
Ik loop door de gangen, het eerste lessuur is net voorbij.
'Wanneer zou Merida eigenlijk komen?' vroeg ik mezelf af.
Ineens hoorde ik de luidsprekers kraken ik hoorde heel vaag dat IK naar de directeur moest komen. Waarom zou ik eigenlijk moeten komen ik heb toch niks gedaan?
