OĞLUM

1. Bölüm

Mariya'nın çabuk gel diye mesaj atmasıyla kimseye bir şey demeden evden çıktım.

Hızlıca arabama atlayıp Mariya'nın evine arabayı sürdüm. Daniile bir şey oldu korkusundan delirecektim.

  Hızımı biraz daha arttırmıştım. Mariya'nın evine geldiğimde arabayı kapının önüne gelişi güzel koyup hızlıca zile bastım.

  Mariya kapıyı açar açmaz içeri daldım. Ona selam dahi vermeden koltukta oturmuş çizgi film izleyen oğlumu kucağıma alıp kokusunu içime çektim.

  Daniil bana kocaman sarıldı. Onunla birlikte koltuğa oturduğumda da Mariya da karşımızdaki kanepeye oturmuştu.

  Mariya bozuk olan Türkçesi ile "Danilli ne zaman alıyorsun? Bir an önce Ukrayna'ya dönmem gerek!" dediğinde derin bir nefes aldım.

  "Bizimkilere daha diyemedim. Birkaç güne derim sen biraz daha dişini sık." dememe kalmadan "YETER ARTIK ATLAS!!! BEN SENİN BU OYUNLARINDAN ÇOK SIKILDIM." diye bağırdı.

  Mariya'nın bağırması ile Danill bana daha çok sokuldu. "Bağırma Daniil korkuyor hem çok bir şey istemiyorum sadece iki gün daha bak sonrası bende." dediğimde bir şey demeden odalardan birine gitti.

  Bende Daniilin saçlarına bir öpücük kondurup konuştum. "Babacım nasılsın? Anneyi biraz sinirlendirdik sanırım" dediğimde bir tepki vermemişti.

  "Daniil oğlum bugün neler yapmak istersin? Beraber bir yerlere gidelim mi?" diye sorduğumda başını hafifçe sallamıştı.

  "Sen o zaman odandan çantanı alıp gel bende annene haber vereyim." dediğimde kucağımdan kalkıp odasına gitmişti.

  Arkasından gülümseyip Mariya'nın girdiği odanın kapısına gittim. Ne olur ne olmaz diye kapıyı tıklatıp "Mariya?" diye seslendim. Mariya kapıyı açıp odadaki yatağın üstüne oturdu.

  Bende Daniil duymasın diye kapıyı kapatıp karşısına dikildim. "Ben Daniili birkaç saatliğine götürüyorum." dediğimde Mariya hiç istifini bozmadan "Götür ama getirme. İki saat sonra Ukaraynaya uçağım var." "Nasıl iki saat sonra uçağın var bana sormadan Daniili alıp götüremezsin." dediğimde Mariya kocaman bir kahkaha atmıştı.

"Daniili götürdüğümü de nereden çıkardın APTAL? O burada seninle kalıyor. Biliyorsun ailem onu istemiyor." dediğinde kocaman yutkunmuştum.

  "Mariya adam akıllı konuşalım. 5 yıl sonra çıkıp geliyorsun senden çocuğum var diyorsun. Tamam diyorum. Şimdi de gelmiş ben gidiyorum diyorsun. Ne yapmaya çalışıyorsun?" dediğimde Mariya dudağını büzüp "Bir şey yapmaya çalışmıyorum. Ben nasıl beş yıl baktıysam bundan sonra da sen bak." dediğinde bir şey dememe kalmadan cam kırılma sesi geldi.

  Mariya ile ikimizde olduğumuz yerden kalkıp mutfağa koştuk. Daniil su bardağını düşürmüştü.

  Mariya, Daniili kolundan tutup bağırmaya başladığında hemen bende onun kolundan tutmuştum.

  Mariya, Daniili tuttuğu elini bıraktığında Daniil hemen bacağıma sarılmıştı. Bir elimi Daniile sarıp karşımdaki kadına baktım. "Karşında bir çocuk var kendine gel." dediğimde Mariya sinirle Daniile bakarak konuştu "Beni gitmeden zarara uğrattı pis veled." dediğinde Daniilin korkmasın diye sesimi sakın tutarak konuştum.

  "Oğlumla düzgün konuş yoksa..." dememe kalmadan "Ne haliniz varsa görün ben gidiyorum." diyerek yanımızdan ayrıldı.

  Bende hemen Daniilin yanına çömelip boylarımızı eşitledim. Onun beyaz yüzünü ellerimin arasına alıp "Oğlum bundan sonra sadece sen ve ben varız." dediğimde yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.