OĞLUM

5.Bölüm

Herkes yatmıştı. Sadece Murat bey salonda oturmuş Atlas ve torunu Daniili bekliyordu. Murat Bey'in içinde bir korku vardı.

  Oğlunun eve gelmemesinden korkuyordu. Murat bey sessiz bir şekilde maç programı açıp izlemeye başlamıştı. Birkaç dakika sonra merdivenlerden gelen tıkırtı ile oraya baktığında oğlu Emre'yi gördü.

  Emre "Baba sen daha yatmadın mı?" diye sorduğunda Murat bey "Yok uyku tutmadı bende öyle bir maç özetlerine bakıyordum" dedi.

  Emre, babasının yanına oturup "Abimler daha gelmedi mi?" diye sorduğunda Murat bey "Yok gelmediler." diyerek oğlunu cevapladı.

  Emre cebinden telefonu çıkarıp abisinin numarasını tuşladı. Telefon ilk çalış da açılmıştı.

  Atlas "Efendim Emre" dediğinde Emre "Abi nerdesiniz?" dediğinde Atlas "Birazdan gelicez. Noldu bir şey mi oldu?" diye sorduğunda Emre "Yok merak ettim sadece. Hem Daniil ne yapıyor?" " diye sordu.

  Emre de "Çok yoruldu bugün arka koltukta sızdı kaldı." dediğinde Emre gülümsemişti. Atlas telefonu kapattığında Emre'nin bakışları onu izleyen babasına döndü.

  "Baba, Daniil çok tatlı değil mi, böyle herkesi kendine hayran bırakıyor." dedi. Emre'nin bu söylemi ile Murat Bey'in dudakları kıvrılmıştı.

  Murat bey "Gerçekten öyle oğlum. Hayran kalmamak elde değil." dedi.

  Aradan biraz zaman geçince kapıdan gelen hareketlilikle ikilinin bakışları oraya dönmüştü.

  Atlas ve Daniil el ele geliyordu. Emre "Daniil uyandın mı?" diye sorduğunda Daniil şişmiş gözleri ile "Evet uyandım" diyip kollarını babasına uzattı.

  Atlas anında Daniili kucağına aldı. Atlas "Siz niye yatmadınız saat baya geç oldu?" diye sorduğunda Murat bey "Uyku tutmadı." diyip kestirip atmıştı.

  Atlas "İyi geceler" dileyip oğlu ile odalarına çıktılar.

  Odaya geldiklerinde Atlas, Daniili yatağa oturtup üstündekileri çıkartmaya başladı. Atlas "Oğlum istersen duş alalım mı?" diye sorduğunda Daniil "Yarın alsak olur mu? Şuan çok uykum var" dedi.

  Atlas da Daniilin üzerine rahat bir şeyler giydirip onu güzelce yatağa yatırıp duşa girdi.

  Duştan çıktığında altına bir şort geçirdi ve saçlarının ıslaklığını bir havlu yardımı ile alıp oğlunun yanına sokuldu.

  Sabah olduğunda herkes kahvaltıya oturmuştu. Sadece Daniil ve Atlas yoktu. Lale hanım "Gece geldiler mi?" diye ortaya sorduğunda Emre "Evet geldiler anne ama saat biraz geçti. Belki o yüzden daha kalkamamışlardır." dediğinde Lale hanım oturduğu yerden kalkarak "Ben bir bakayım" dedi.

  Duygu "Anne bırak ne yapıyorsa yapsın hem Busenin karnı acıktı başlayalım artık." dediğinde merdivenlerden kucağında oğluyla inen Atlas "Sen başlasaydın Duygu. Biricik kızını aç bırakmasaydın" dediğinde Duygu "Onu bunu geç de sen utanmıyor musun bu kadar kişiyi bekletmeye. Bu yaptığın saygısızlıktan başka bir şey değil." dedi.

  Atlas, ablasına karşılık vereceği sırada babasının "Bu sabah huzurlu bir kahvaltı yapmak istiyorum. O yüzden ikiniz de bırakın didişmeyi" dediğinde Atlas sinirle gülüp Emre'nin yanındaki boş sandalyeye oturdu.

  Daniil ise ne olduğunu anlamadan bakışlarını etrafta ve yeni gördüğü kişilerde gezdiriyordu.

  Atlas, Daniile "Oğlum ne yemek istersin?" diye sordu. Daniil ise babasının kulağına iyice yaklaşıp olabildiğince kısık bir sesle "Yumurta ve birazda salatalık" dediğinde Atlas da ona ayak uydurup kulağına "Anlaştık." dedi ve kafasını çekerken boynuna bir öpücük kondurdu.