Benim Hikayem

Kırımlı

Multimedia :Fatma

Erkekler savaş ile ilgili sohbetlerini sürdürürken gece epey ilerledi.Ne kadar uykum olsa da ne kadar yorgun olsam da bir türlü yukarıya odama çıkmak istemedim.Cemil'in gelmesiyle benim için davet farklı bir boyut aldı çünkü.

Evi ilk terk eden Anton oldu.Daha sonra birer ikişer derken bir Cemil ve Yuri kaldı.Böylesi daha iyiydi.Boris ve Cemil şöminenin başında sohbet ederken Yuri, Tina ile sohbet etmeyi tercih etti.Teyzem ise çoktan odasına çıktı.Ben ise tek başıma oturuyorum...

''Yuri ne dersin gidelim mi?''dedi ilerleyen saatlerde Cemil.Yuri bu sorudan pek de hoşnut gözükmüyordu ancak mecburen cevap vermek zorunda kalmıştı

''Sen nasıl istersen öyle olsun dostum.''dedi ve Cemil, Boris'e elini uzatarak

''çok güzel bir geceydi üsteğmen''dedi ve gülüşerek sarıldılar.Yuri ile Tina ile vedalaşıyordu.Ayağa kalkıp kendimi göstermeliyim, haydi Anya!

''tekrar memnun oldum Anya, görüşmek üzere''dedi çıkarken Cemil.

''bende öyle.Yine bekleriz Cemil.''dedim elimi uzatırken.Ve sonra Yuri ile arabaya binerek gittiler.Boris bize 'iyi geceler' dileyerek odasına çıktı benim ise biranda enerjim düştü ve odama çıkmaya karar verdim.

Başımı yastığa koyduğumda son olanları gözden geçirdim.Neler yaşadık şu kısacık zamanda.Biranda Almanların işgali sonra babamın ölümü ve annemin gidişi şimdi ise Rusya...Ahh diren Anya daha başındasın!Gözlerimi kapatırken annemin bize Paris'e taşındığımız ilk gece söyledikleri geldi aklıma 'bu gece gördüğününz rüya size gelecekten mesaj verecektir canlarım.Güzel rüyalar görün' demişti.Şuan o sözler yankı buldu kulağımda.Bakalım ne göreceğim..

Yatağımdan hızla kalktım.Nasıl bir rüyaydı bu böyle.Hemen kalkıp elimi yüzümü yıkadım.Üzerimi değiştirip aşağı indim.Teyzem kahvaltı ediyordu.Tina ve Boris ise ortada yoktu

''günaydın teyzecim''

''günaydın Anya.Nasıl iyi uyudun mu?''dedi teyzem ben masaya o otururken.

''şey iyiydi''

''söyle bakalım rüya gördün mü?''

''evet ama?''

''ilk gece önemlidir.Hadi ama Anya bunu biliyor olmalısın''

''biliyorum tabiki.Şey gördüm''

''ee anlat bakalım''dedi teyzem ellerini masanın üstünde birleştirirken.Anlatmalı mıyım gerçekten?

''bir savaş vardı.Etraf; kan, çamur...Sonra sonra Cemil'i gördüm.Savaşıyordu.Sonra biranda görüntü değişti bir evdeyim.Güzel bir ev ama Rusya da değil.Nerede bilmiyorum, sıcak bir yer.Evin kime ait olduğunu bilmiyorken üst kattan aşağı indim.Kimse yoktu ne sen ne Boris ne de Tina.Kapıdan çıkıp bahçeye geçtim.Bir çocuk ve adam vardı.Beraber oynuyorlar.Onlara seslendim bana döndüler.Adam Cemil'di.Bana elini uzattı.Kalbim yerinden çıkacak gibiydi.Ona elimi uzatarak yaklaşmaya çalıştım ama olmadı.Biranda çocuk ağlamaya başladı ve Cemil ona döndü.Onlara ulaşmak istedim, istedim ama olmadı teyze...''

''ah canım tamam sakin ol.Sadece bir rüya hatta kabus.Unut gitsin.Başka bir sefere artık.''dedi teyzem göz yaşlarımı silerken.

Tina'nın gelmesi ise konuyu kapadık ve kahvaltıya döndük.

Akşama doğru teyzem bizi bir şeyler içmek için dışarı davet etti ama ben daveti kibarca reddedip evde kaldım.

Onlar gittikten kısa bir süre sonra Boris geldi ve yanlız kalmamış oldum bende.Beraber biraz sohbet ettikten sonra Boris çalışma odasına geçti.Bende biraz salonda oturup odama çıkmak için merdivenlere yöneldim.O sırada kapı çaldı ve çalışanlardan biri kapıyı hızla açtı.Gelen Cemil'di.Kızgın mı bana mı öyle geliyor?