Romance short Stories

" Ο έρως χρόνια δεν κοιτά..." part I

17. " Ο έρως χρόνια δεν κοιτά..."

Η βροχή ήταν ωραία μόνο όταν την έβλεπες από το παράθυρο σου. Αγκαλιά με ένα βιβλίο και μια κούπα με ζεστή σοκολάτα στο χέρι.

Όταν ήσουν στο δρόμο και ειδικά σ' έναν έρημο δρόμο , με χαλασμένη μηχανή και σιγά σιγά να βραδιάζει, τότε δεν ήταν καθόλου μα καθόλου ευχάριστη.

Η Βίλμα ήταν σίγουρη ότι την είχε πατήσει για τα καλά όταν το αυτοκίνητο του παππού της σταμάτησε όταν διέσχιζε το δάσος. Είχε ξεκινήσει πρωί για την φάρμα ενός νέου πελάτη της σε μια περιοχή δύο ώρες μακριά από το σπίτι της και μέχρι να εξετάσει το καημένο ζώο και να το βοηθήσει να γεννήσει, η αυγή είχε δώσει τη θέση της στο σούρουπο.

Κουρασμένη και πεινασμένη ανυπομονούσε πολύ να πάει σπίτι της και βιάστηκε να αρνηθεί την πρόταση φιλοξενίας του ευγενικού κτηνοτρόφου ο οποίος την ενημέρωσε για την μπόρα που ερχόταν. Έπλυνε μονάχα το πρόσωπο της και έφυγε βιαστική.

Το σπίτι ήταν απομακρυσμένο από τις υπόλοιπες κατοικίες και δυσεύρετο στο Gps . Ακολούθησε μερικά στενά δρομάκια μέσα από το δάσος που αποτελούσε την μόνη πρόσβαση εκεί. Το χαλάζι δυνάμωνε και χτυπούσε μανιασμένα το παρμπρίζ καθιστώντας αδύνατη την όραση στον δρόμο. Το δεξί φανάρι χτυπήθηκε από τον κορμό ενός δέντρου ενώ λίγα χιλιόμετρα μακριά από την φάρμα η μηχανή έβγαζε πυκνούς γκρίζους καπνούς.

Δεν ήξερε τι να κάνει. Αν έβγαινε έξω, κινδύνευε από πνευμονία ενώ αν έμενε μέσα στο αυτοκίνητο, κινδύνευε από φωτιά. Σήμα δεν υπήρχε για να καλέσει κάποιον δικό της ή την οδική βοήθεια. Ήταν έρμαιο της τύχης της.

Για τρεις ώρες δεν βγήκε από το αυτοκίνητο. Αρκέστηκε στο λίγο νερό που είχε στην τσάντα της και στις ριζογκοφρετες που φύλαγε ο παππούς στο ντουλαπάκι. Έπρεπε να δράσει όμως γρήγορα γιατί το βράδυ δεν συνιστάται να βρίσκεσαι μέσα στο δάσος.

Ξεκουμπωσε το λευκό πουκάμισο της και το χρησιμοποίησε σαν μαντήλι στο κεφάλι της για να βγει στην βροχή. Από πάνω έμεινε μόνο με ένα λεπτό φανελάκι και το νερό πότιζε τους γυμνούς ώμους της. Προχώρησε βαθιά μέσα στο δάσος κρατώντας αναμμένο τον φακό του κινητού για να βλέπει που πηγαίνει ενώ ταυτόχρονα έψαχνε ζωή σε αυτό.

Προσπαθούσε να θυμηθεί το δρόμο που είχε ακολουθήσει από και προς την φάρμα αλλά μάταια. Το σκοτάδι δυσκόλευε τον σκοπό της και το φεγγάρι ήταν ο μόνος οδηγός της.