Romance short Stories

" Ο Αλγόριθμος..." part III

Ο γάμος έγινε δύο μήνες αργότερα σε μια άχαρη αίθουσα του δημαρχείου με δύο μάρτυρες και παρευρισκόμενους τους γονείς και των δύο πλευρών.

Η Λίνα φόρεσε ένα απλό λευκό φόρεμα που βρήκε χωμένο στην ντουλάπα της και μετά την τελετή το πέταξε ξανά  εκεί που το είχε βρει. Αρνήθηκε να  δώσει την ικανοποίηση στον αγαπημένο της σύζυγο να φορέσει το φόρεμα που εκείνος της είχε αγοράσει. Ένα λευκό στραπλες μέχρι το γόνατο που θα ταίριαζε άψογα πάνω της αν ήταν η πριγκίπισσα της Αγγλίας.

" Ας τελειώνουμε με αυτό" μίλησε χαμηλόφωνα για να την ακούσει μόνο εκείνος. " Και από εδώ και στο εξής ο καθένας θα κοιτάει την δουλειά του" έπιασε το στυλό στο χέρι και υπέγραψε την μοίρα της.

3.650 ημέρες κάτω από τα δεσμά του.

Όχι ερωτικές σχέσεις με άλλα άτομα πέρα των συζύγων. Όχι καταφυγή σε χρήση της εξωσωματικής γονιμοποίησης πέρα των τριών χρόνων και εφόσον δεν έχει διαπιστωθεί ιατρικό πρόβλημα στον έναν από τους δύο συζύγους.

Ο Άλφρεντ κούνησε απλά το κεφάλι του να δείξει ότι συμφωνεί.

Ο γάμος τους σφραγίστηκε με ένα μικρό φιλί. Τα απαλά χείλη της βρέθηκαν τρυφερά πάνω στα δικά του για πρώτη και τελευταία φορά.

***

Έπινε τον καφέ της σιωπηλή απολαμβάνοντας την καφεΐνη που δεν επιτρέπονταν στις φίλες της. Το βλέμμα της παρέμενε σταθερό στο περιοδικό μπροστά της όσο εκείνες συζητούσαν για τους άνδρες και τα μωρά τους.

Όλη αυτή η μάζωξη είχε ξεκινήσει για να σχολιάζουν τα ζευγάρια που επέλεγε ο αλγόριθμος αλλά και να παραπονεθούν για τα δικά τους. Ο σκοπός των συναντήσεων άλλαξε όταν η Ζέτα ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της.

" Πώς το πήρε το νέο ο Νίκος;"

" Ξετρελαθηκε" αναφώνησε χαρούμενη. " Με προσέχει και δεν με αφήνει από τα μάτια του."

" Έτσι ήταν κι ο δικός μου. Μέχρι που τον απείλησα ότι θα πάρω το παιδί και θα φύγω και υποχώρησε λιγάκι" σχολίασε με περηφάνια η άλλη γυναίκα.

" Εσένα Λίνα, τι κάνει ο σύζυγος σου;"

Τότε μόνο σήκωσε τα μάτια της και απάντησε αδιάφορα. " Περιμένει υπομονετικά να λήξει ο γάμος μας για να παντρευτεί καμια περιζήτητη καλλονή του κύκλου του."

Εγνεψαν όλες γνωρίζοντας την κατάσταση μεταξύ του ζευγαριού.

Δύο χρόνια είχαν περάσει από τον προσδοκώμενο γάμο και ακόμη δεν είχε συνηθίσει την ησυχία του διώροφου σπιτιού. Μπήκε κάτω από τα μεταξωτά σκεπάσματα σκεπτόμενη την σημερινή συνάντηση.

Η αλήθεια ήταν ότι δεν γνώριζε τι έκανε και που βρισκόταν ο σύζυγος της. Τις περισσότερες ώρες έλειπε από το σπίτι και όταν βρισκόταν εκεί απλά την αγνοούσε. Τα βράδια μόνο έτρωγαν μαζί και μετά ο καθένας αποσύρονταν στα ιδιαίτερα του.

Πολλές φορές της πέρασε η ιδέα από το μυαλό ότι την απατούσε. Δεν μπορούσε να τον αδικήσει αλλά ήταν πολλά τα δέκα χρόνια για να παραμείνει πιστός χωρίς εκείνη να τον ικανοποιεί. Μια φορά είχε πει φωναχτά την σκέψη της αλλά εκείνος είχε αρνηθεί. Έκτοτε δεν το είχαν ξανασυζητήσει.

Βλέποντας όμως τις φίλες της χαρούμενες κάτι σκιρτησε μέσα της. Όλοι είχαν κάνει οικογένεια εκτός από εκείνη. Και ήθελε πολύ να κάνει. Με το άτομο που θα διάλεγε εκείνη και που θα αγαπούσε. Αλλά τα χρόνια περνούσαν και αν περίμενε μέχρι να βρει αυτό που έψαχνε σίγουρα θα ήταν αργά. Έπρεπε να αποδεχτεί το γεγονός ότι αν ήθελε οικογένεια τώρα, θα έπρεπε να την ζητήσει από εκείνον.

Συνεχίζεται....