Psikolog(Tamamlandı)

bölüm 15

Çekip gitmesinin üstünden dakikalar geçmişti. Ama ben hala baka kalmıştım. Aklımda son söylediği sözler yankılanıyordu. "Harika bir anne olucağını biliyordum"

9yıl önce
Doktor:Tebrikler Damla hanım 4haftalık hamilesiniz.
Nee?
Şaşkınlıkla doktora bakıyordum. Evet 1yıldır Onurla evliyiz. Ama bebek. Bu biraz süpriz olmuştu. "Eminmisiniz doktor hanım"dedim şaşkınlıkla.
Doktor:Evet. Beklemiyordunuz galiba?
-Evet evet biraz süpriz oldu. Cinsiyyeti belli mi peki?
-Daha değil.3cü ayında belli olur(buralarda biraz salladım arkadaşlar hamilelik hakkında hiç bir bilgim yok shjskageujksk)
-Anlıyorum.
-Bakın Damla hanım bu günden sonra yediğinize içtiğinize dikkat etmelisiniz. Sağlıklı beslenmeli ve düzenli olarak kontrellere gelmelisiniz. Ben size bir liste hazırlayacağım. Bu listeye uygun olarak geçirmeniz gerek bu süreci.
-Peki doktor hanım.
Aslında mutluydum. Doğru beklenmedik anda geldi bu küçük melek. Çok yoğunduk. Onurla beraber çok yoğun çalışıyorduk. Hatta bir birimize bile vakit ayıramıyorduk son zamanlarda. Belkide bu melek bizi biraz olsun rahatlatırdı. Onur acaba sevinirmidi ki? Hiç bebek konusu açılmamıştı aramızda. Öyle bir isteği de yoktu. Aslında biraz tedirgindim.

Akşam evde oturmuş Onurun gelmesini bekliyordum. Çok heyecanlıydım. Kapının açılma sesiyle bakışlarımı o tarafa yönelttim. Gelen Onurdu. Her gün yaptığım gibi yine yanına gitmiş ve sarılmıştım.
-Nasılsın güzelim?
-İyiyim sen?
-Her zamanki gibi çok yorgun. Şu sıralar almamız gereken bi ihale var. Bunun için çok fazla çabalıyoruz.
-Anlıyorum. Eminim iyi olucaktır. Onur Yılmazın isteyipte alamadığı bir şey yok'dedim gülümseyerek.
Gülerek "haklısın bebeğim dedi"
"E böyle kapıda kaldık ya biz"dedim gülerek. "Hadi geç yorgunsundur"
Salona geçib koltuğa oturdu. Bende yanına oturarak omzuna başımı koydum. Saçımı okşarken konuşmaya başladı.
-Senin işlerin nasıl gidiyor? Alışa bildinmi hastahaneye?
-Evet. Ama bazı vakalar insanı çok üzüyor. Geçenlerde bir kadın ve küçük bir kız geldi. Kız şizofreniymiş. Gördüğü şeylerin resimlerinide getirmişti. Çok garip şeyler çizmişti. Çizdiği insan benzeri yaratıklar çok ürkütücüydü. Onların yakın arkadaşları olduğunu ve başka arkadaşı olmadığını söylüyordu. Daha 5yaşındaki kızın böyle şeyler görmesi çok üzücü.
-Haklısın bebeğim. Ne diyelim. Umarım iyi olur.
"Onurr benim sana bir şey söylemem gerekiyor" dedim bir anda heyecanla.
-Dinliyorum bebeğim.
Başımı omuzundan kaldırdım ve ona taraf döndüm. Ellerini tutarak gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladım.
-Biliyorum ani oldu. Aslında beklemiyorduk ikimizde bunu. Ama oldu işte.
-Damlacım söylemeyi düşünüyormusun ne oldu?
-Aslında daha olmadı ama olucak.
"Kızım ne diyorsun sen" dedi şaşkınlıkla bakarak.
"Bir bebeğimiz olucak Onur. Küçük bir bebeğimiz"dedim gülümseyerek.
İlk önce hiç bir tepki vermedi. Öylece baka kaldı bir kaç dakika sonra konuşmaya başladı. Boğuk ve titrek ses tonuyla"sen ciddi misin"dedi.
Anlamadım mutlu olmamışmıydı ki?
"Ne sevinmedinmi?"dedim.
-Sen ne diyorsun kızım sevinmez olurmuyum hiç? Bir anda ayağa kalkarak beni kucağına alıp döndürmeye başladı.
-Oley be baba oluyorumm. Onur Yılmaz baba oluyorr.
-Onur dur düşücez"dedim gülerek.
Onur beni kucağından indirerek "üzgünüm bebeğim bi an ne yapacağımı şaşırdım"dedi. Çok mutlu olduğu her halinden belliydi.
"Deli adam"dedim gülerek.
Yeniden koltuktakı yerime oturdum o da yanıma oturarak bana sarıldı. Kulağıma eğilerek"Sen harika bir anne olucaksın bebeğim. Bundan hiç şüphem yok"dedi.

Günümüz
Hatıralar kafamda canlanırken gözümden yaşlar akmaya başlamıştı. Çok güzel günlerdi.
Aslında düşündükce taşlar birer birer yerine oturmaya başlamıştı. Aslında bu maskeli adamı ilk görüşüm değildi.

5yıl önce
Görkem:Bak eminmisin Damla? Bu işlerlerle senin ilgilenmen gerekmiyor. Onur bunu istemezdi.
Ben ölen kocamın katilini kendi ellerimle boğucam Görkem"dedim sinirle.
Yıllardır bu anı bekliyordum. Kocamı benden ayıran şerefsizi sonunda bulmuştuk. Onu kendi ellerimle öldüreceğime yemin etmiştim.
Hemen arabalara binerek şerefsizin olduğu söylenilen yere doğru yola koyulduk. 40 dakikanın ardından oradaydık. Burası yıkık dökük eski bir binaydı. Gizlice adamlarla beraber binaya yaklaşmaya başladık. Pencerelerden içeriye baktığımızda 3 5 eli silahlı adam vardı. Birini koruyolardı. Korudukları adam oturmuş yemek yiyordu. Bu o şerefsiz olmalıydı.
"Bu yediğin son yemek olucak seni şerefsiz" dedim içimden.
Bizim sayımız pek fazla değildi 10 kişiydik.
Ama içerdekilerden pek emin değildik. Görkeme etrafı gezip kaç kişi olduklarını öyrenmesini söyledim.
5 dakıka sonra Görkem geldi.
Damla kapıda 2 koruma var. İçeridede 5 kişi var. Şu adamla beraber 8kişiler toplamda.
Kafamı anladım anlamında salladım. Adamlara dönüp kısa bir konuşma yaptım:
Beyler şu şerefsiz dışında hepsini öldürün. Onun işini kendim hall edicem. Hadi başlayalım. 6 kişi camdan içeri atlarken ben,Görkem ve diğer iki kişi kapıdakı korumaların işini hall etdik. İçeri girerken şu adamın pencereden atladığını gördüm. Hemen arkasından bende gitdim. Ormanlık alana doğru koşuyordu. Bende arkasından koşuyordum. İki el ateş etdim ama isabet etmemişti.
"Peşimi blrak seni sürtük"diye bağırdı.
"Seni geberticem piç kurusu"diyerek bende bağırdım.
Çok hızlı koşuyordu şerefsiz. Ağaçlar ve bitkiler o kadar fazlaydı ki bi anda görüş alanımdan kayb olmuştu. Etrafta onu arıyordum. Bir anda ağzımı kapatan bir elle dona kaldım.
"Yaklaşma yoksa kız ölür"diyordu. Bu o şerefsizdi. Onun yönlendirmesiyle döndüğümde önümde maskeli bir adam duruyordu. Elindek silahı arkamdakı şerefsize doğru tutuyordu.
-Bırak kızı.
"Ne bu senin sürtüğünmü?"diye kahkaha atdı arkamdaki kişi.
-Bırak kızı yoksa seni gebertirim.
-Eğer gitmeme izin vermezsen bende kızı gebertirim.
Bir anda arkamdaki kişinin elini ısırarak karnına dirseğimle vurdum. Beni bıraktığı an hemen çekildim. Tam kaçmak istediği sırada maskeli adamın açtığı 3 el ateşle yere yığılıp kaldı. Ona yaklaştığımda bacağını tutmuş kıvranıyordu. Yerdeki silahı alıp kafasına doğru tutdum.
"Hadi cehenneme gidiyorsun it"diyerek kafasına sıktım.
Arkamı döndüğümde ne maskeli adam vardı ne de ondan bir iz.

Günümüz
Bu adam neden o gün oradaydı? Kimdi? Neden beni korudu? Yoksaa düşündüğüm şeymi? Ola bilir mi?

Evett arkadaşlar bi bölüm daha sonuna geldik. Finale adım adım yaklaşıyoruz. Vote ve yorum atmayı unutmayın.❤