bedrog

7

Zeynep:
Ik voelde mijn hart 200km/h gaan. 'In welk ziekenhuis is ze?' 'Ze ligt in het liniana ziekenhuis mevrouw.' Ik deed mijn mobiel uit ik voelde mijn wangen vochtig worden. Ik pakte mijn tas in en rende het lokaal uit. Ik hoorde voetstappen achter mij aankomen. 'Wat is er zeynep?' Hoorde ik bilal vragen. Ik negeerde het en liep verder. Ik hoorde zijn stap versnellen. Hij hield mijn arm vast en draaide me om. Ik huilde en huilde. Voordat ik het wist knuffelde ik hem. Ik voelde hem langzaam ontspannen. Hij hielt me stark tegen zich aan. Het voelde zo goed. Al mijn tranen kwamen eruit. 'Sttt stil maar.' Zei bilal. 'Bilaal..bilal wat moet ik zonder moeder.' Ik zag dat hij schrok
Hij drukte me nog steviger tegen.zich aan. 'Ik breng je wel naar het ziekenhuis.' Zei hij vastbesloten. Hij hield mijn hand vast en hij liep naar de kluis van yusuf. Voordat ik het wist had hij de autosleutel uit het kluisje gehaald. We renden naar buiten. Toen we bij de auto kwamen stond hij stil. Hij drukte me stevig tegen zich aan en gaf me een kus op mijn hoofd. Het voelde goed. 'Zeynep het komt wel goed. Dit is jou metab als allah het zo heeft gewild dan kun jij er niks aan doen.' Hij.aaide me over mijn hoofd. Ik knikte. 'Dankje bilal.' Zei ik in de auto voelde ik mijn ogen zwaar worden en viel in slaap.

15 min later

Zeynep:
'Zeynep.....zeynep wordt wakker zeynep.' Ik voelde dat iemand langs mijn wang streek. Opeens herrinerde ik me weer wat er was gebeurd. Mijn moeder was neergestoken! Ik schrok wakker en zag dat we voor het ziekenhuis waren. Ik stapte gelijk uit en rende naar de bali. 'Ik zoek naar mevrouw aleyna irevik.' Zei ik in paniek. ' mevrouw irevik zit nu in een operatie.' Ik werk woedend.' Zeg me gwn waar ze is!' Schreeuwde ik. 'Ze is op de eerste verdieping gelijk tweede kamer rechts. Ik rende richting het trappenhuis. En rende de trap op. Ik kwam in een ruimte en klopte op de deur.'mamma!mama! Laat mij niet alleen. Yarebi help mijn moeder.' Ik zakte neer op de.grond en huilde. Bilal kwam naar me toe en sloeg een arm om me heen. 'Zeynep rustig aan. Kom even zitten.' Hij hielp me opstaan en begeleidde me naar de stoel. Ik zakte neer in de stoel. Ik kon mijn tranen niet stoppen. Ik realiseerde me opeens dat mijn vader, broers en zussen van niets wisten. Ik pakte mijn mobiel en wilde mijna vader bellen. Maar ik kon het niet aan. Ik besloot om.eerst mijn oudere broer te bellen. 'Selaam zeynep.' 'Selaam abi (broer) ik snikte. 'Zeynep is er iets sgat?' Vroeg hij. 'Ik hielt het niet meer en begon te huilen. 'Abi mama ligt in het ziekenhuis ze is neergestoken.' 'zeynep wat zeg jij allemaal.' Ik verbrak de verbinding. Ik stuurde hem het adres van het ziekenhuis. Na 10min zat de hele familie hier. Mijn vader zat naast me en.sloeg een arm om.me heen. Ik wist niet waar bilal naartoe was maar dat was nu ook niet zo belangrijk. Ik hoorde opeens geluid uit de gang komen. Ik hoorde een bekende stem schreeuwen van de pijn. Toen ik de hoek om was zag ik dat mijn broer bilal aan het slaan was. Ik had geen.idee wat er tussen die twee was. Ik rende naar ze toe en duwde mijn broer weg. Ik hielp bilal met opstaan. 'Alls jij nog 1 keer aan mijn zusje denkt ben je al dood. Begrijp je dat dood!' Riep mijn broer. 'Wat is er!?' Gilde ik. Mijn broer snelde naar me toe en wilde mij een klap geven ik deed mijn ogen al dicht. Toen ik mijn ogen opende zag ik dat bilal de hand van mijn broer vast hield. 'Ik zeg je voor de laatste keer. Ik heb niks met je zusje. Ze zit bij mij in de klas en ik heb haar naar het ziekenhuis gebracht!' Aan zijn stem kon je horen dat hij boos was. Mijn broer keek mij vies aan en liep boos weg. Ik keek bilal met een verontschuldigende blik aan en volgde mijn broer.

Srry ik heb meestal hele korte stukjes. Ik zal proberen vaker te gaan schrijven en publiceren. Lees vooral verderxxx
XimanemeryemX