Asel IŞIK +18

12

Selamlarrr.

Nasılsınızz?

Hadi başlayalım bakalımm.

~~~~
Gelen birkaç silah sesi ve kapı sesinin ardından Deniz'in içeriye geldiğini anladım.

Sinir bozucu bir gülüşle konuşmaya devam ettim. "İşte geldi." O sırada Deniz bulunduğumuz odaya girdi. Karanlık içinde tam görünmeden Eser hariç etrafımızdaki adamları vurdu.

Daha sonra kendini gösterip konuştu.

"Selam Eser!"

Eser öfkeyle "Deniz Sevinç!" Diye dişlerini sıkarak konuştu.

Deniz onun sinirli konuşuşuna gıcık bir şekilde"Ta kendisi." Diyerek cevap verdi.

Deniz silahın tetiğini çektinde Eser konuşmaya başladı. "Yerinizde olsam beni vurmazdım."

"Allah Allah neden miş o?" Diye sordu Deniz.

"Çünkü." Etrafa hızlı bir bakış atıp belinden çıkardığı diğer silahı Giray'a doğrulttu ve konuşmasına devam etti. "Yoksa onu da kendimle beraber öldürürüm."

"Hiçbir bok yapamazsın." Deniz kendinden emin konuşurken Eser ise bana hiç güven vermiyordu.

"Gece?" Eser soru sorar gibi bir ifadeyle seslendi.

Sikeyim, sikeyim! Yapabilirdi kendi kardeşimi öldüren bir caniydi o.

İhtimalleri göz önünde bulundurmak lazımdı.

Gözlerimi Giraydan ayırmadan "Deniz at silahını." Dedim.

"Gece ondan korkuyor muyuz?"

"Deniz at silahını. Bu korkmak değil, ona zarar gelmesine izin veremem. Vermem."

"Gece, sen ne olacaksın?"

"Biliyorsun." Biliyor. Neyi mi biliyor? Yapacağı şeyi.

Deniz silahını yere bıraktı.

Eser daha sonra konuşmaya başladı. "İşte şöyle. Siz," adamlarına seslendi. "onları götüreceğiniz yeri biliyorsunuz."

Adamlar Giray ve beni aldıklarında Deniz onların elinden kurtuldu ve Eserin adamları bizi dışarı çıkarırken Deniz beni kendine çekti ve koşmaya başladı.

Fakat benim istediğim benim değil Giray'ın kurtulması. Biz kaçarken Eserin adamlarına bağırışını duydum. "Bir işi de düzgün yapın!"

Denizle arabaya bindiğimiz de konuşmaya başladım.

"Ne yapıyorsun Deniz? Kurtulması gereken ben miyim?"

"Gece sakinleş. Tek başıma yapamam. Seni kurtarabilirim belki ama fazlasına yetişemem. İkiniz aynı anda o piçin elinde kalsaydınız birinizi kurtarsam diğeriniz ölürdü."

"Ve sende beni seçtin öyle mi? Ona bir şey yaparlarsa benim o zaman öleceğim gerçeğini unuttun öyle mi?

"Gece ben senin gibi değilim. Cesurum belki ama senin kadar değilim. Senin gibi her şeyi düşünebilen ve doğru kararlar veren biri değilim. Sen onu nefesinle bile kurtarabilecek birisin. Ama ben değilim."

Sinirimden arabanın içinde bağırdım. O bağırış  beni rahatlatmadı. Eskiyi hatırlattı.

Sinirim ise kendime.

"Gece şimdi düşün Giray'ın hayatı senin nefes almana bağlı. Eğer sen yaşamasaydın o zaten ölürdü. Çünkü gerçek sevgi gerçek aşk bu Gece."

Derin nefes aldım. Deniz'in gözlerine bakıp konuşmaya başladım." İlk defa düşünemiyorum Deniz. Ne yapacağımı bilemiyorum."

"Benim tanıdığım Gece ne olursa olsun en doğru kararı verip sevdiği kişiyi kurtarır."