Part 8
(ព្រឹក)
ជីនចុះពីមកខាងក្រោមឃើញថេយ៉ុងកំពុងចាំគេជាស្រេច មកលឿនមែន! ជីនចង់ញញឹមដែរតែនៅហាមចិត្តមិនឲរំភើបធ្វើដូចធម្មតានិងដើរមករកថេយ៉ុងទាំងធ្វើភ្នែកភ្លឹសៗមើលទៅនាយ ឯជីមីនចង់ប្លែកដែរពេលឃើញប្អូនលេងទឹកមុខចឹងវាប្លែក...!
<តោះ ! លោកពូអ្នកមីងជម្រាបលា>ថេយ៉ុង
<អាពៅអត់ញុាំបាយសិនទេ?>ជីមីន
<អត់ទេ ខ្លាចទៅសាលាយឺត ខ្ញុំអាចញុាំនៅសាលាបាន>ជីន
<តាមចិត្ត>ជីមីន
<តោះ ឆាប់ទៅ>ជីន ឱបដៃថេយ៉ុងដើរទៅរកឡាន
.....
<ខំរៀនឮទេ ពេលល្ងាចចាំបងមកយក>ថេយ៉ុង អង្អែលក្បាល
<បាទ តែឈប់ប៉ះក្បាលខ្ញុំទៅ ខ្ញុំមិនមែនឆ្កែទេ>ជីន សម្លកនាយ
<ហឹុសៗ...សក់ទន់ៗបានចូលចិត្តប៉ះ >ថេយ៉ុង
<បានហើយខ្ញុំចុះហើយ >ជីន ចុះពីឡានរត់ត្រុយចូលក្នុងសាលា
<នៅតែចរិតក្មេង ! ឆេនឯងទៅទិញអាហារពេលព្រឹកឲគេផង>ថេយ៉ុង
<បាទ ចៅហ្វាយ>ឆេន
ជីនដើរទៅថ្នាក់ទាំងញញឹម មកដល់ក្នុងថ្នាក់ភ្លាមឃើញជុងគុកកំពុងតែចាំគេ មកលឿនយ៉ាងណាក៏នៅតែក្រោយគុកគីរហូត
<ឯងមកលឿនជាងយើងរហូត>ជីន និយាយទៅកាន់គុកគី
<ហិហិ ..មិនដឹងដែរ>ជុងគុក វាជាទម្លាប់គេហើយ
<តែបងប្រុសឯងជាអ្នកជូនមកមែន?>ជុងគុក សួរព្រោះរាល់ដងឃើញជីមីនជាអ្នកជូនគេមកឬក៏មកទទួលទៅវិញ
<អត់ទេ អនាគតប្ដីជូនមក>ជីន បើកភ្នែកធំឮមិត្តនិយាយ
<មើលភ្នែកឯងចុះ បើកធំណាស់>ជីន
<អនាគតប្ដី..??>ជុងគុក
<ចាំខ្ញុំណែនាំឲឯងស្គាល់ >ជីន
<ហឹុម..!>ជុងគុក
ដល់ម៉ោងសម្រាកជីនបបួលជុងគុកទៅទិញរបស់ញុាំព្រោះគេមិនទាន់បានញុាំបាយព្រឹកទេ ។ ចេញក្រៅថ្នាក់ភ្លាមក៏ជួបនឹងឆេនដែលមានរបស់ក្នុងដៃវាគឺជាអាហារដែលថេយ៉ុងបានឲគេទិញយកឲ្យជីន ។ រាងតូចទទួលហើយក៏យកវាទៅញុាំជាមួយជុងគុក
