ភាគទី2: សុំធ្វើជាមិត្ត
<សួស្ដីរខ្ញុំឈ្មោះ ជុងគុក គឺចន ជុងគុក>ជុងគុក.ណែនាំឈ្មោះឲនាយតូចបានស្គាល់
<បាទ ខ្ញុំ..>ជីន.និយាយមិនទាន់ចប់ផងជុងគុកនិយាយកាត់
<ខ្ញុំស្គាល់ឈ្មោះឯងហើយ ស៊ុកជីន>ជុងគុក
<បាទ >ជីន
<ចឹងខ្ញុំសុំឯងធ្វើជាមិត្តនឹងគ្នាបានទេ?>ជុងគុក.មើលទៅនាយតូច
<បាន >ជីន តបទាំងញញឹម
<ល្អណាស់ ហិហិ>ជុងគុក.ញញឹមចេញធ្មេញទន្សាយ
<អ្នកគ្រូបង្រៀនហើយ>ជីន.ប្រាប់ទៅជុងគុក
ពេលដល់ម៉ោងសម្រាកជុងគុកបបួលជីនទៅកុងទីនញុាំបាយ ជីនបានយកប្រអប់បាយដែលម៉ាក់គេរៀបចំឲគេទៅញុាំនៅកុងទីនជាមួយជុងគុក
<ឯងយកបាយពីផ្ទះមកហេស..!>ជុងគុក.ហាមាត់សួរ
<គឺម៉ាក់របស់ខ្ញុំគាត់ជាអ្នករៀបចំឲខ្ញុំ ចុះឯងនោះ?>ជីន.តបទៅជុងគុក
<យើងអត់ទេ អ្នកម៉ាក់មិនដែលធ្វើចឹងឲខ្ញុំផង>ជុងគុក.តបដោយទឹកមុខធម្មតា
<បើចឹងយើងញុាំជាមួយគ្នាទៅយ៉ាងមិចដែរ?>ជីន.ជុងគុកឮហើយក៏ញញឹមងក់ក្បាល
<ខ្ញុំគិតថាវាមិនជាចម្លែកទេដែលគេមើលមកពួកយើងនោះ>ជីន.អង្គុយនឹងតុហើយក៏ចាប់ស្ដី
<ពួកគេមើលឯងព្រោះតែឯងជាសិស្សទើបមកថ្មី គេមើលជារឿងធម្មតាទេ >ជុងគុក
<ឯងរៀនសាលានយូហើយមែទេ?>ជីន.សួរទៅជុងគុក
<ហឹុម..>ជុងគុក.ងក់ក្បាល
<ចុះមិត្តឯងនោះ>ជីន
<ខ្ញុំគ្មានមិត្តទេ>ជុងគុក.ទម្លាក់ទឹកមុខចុះ
<អូរ..!សុំទោស>ជីន
<មិនអីទេ >>ជុងគុក.
<ខ្ញុំឈប់សួរហើយ ញុាំបាយវិញ>ជីន.ឃើញថារាងតូចទម្លាក់ទឹកមុខចុះក៏ប្រញាប់កែរឿងនិយាយ
<ហឹុម..!អូរ ឆ្ញាញ់ណាស់>ជុងគុក.
<បើចឹងស្អែកខ្ញុំឲម៉ែដោះរៀបពីរប្រអប់យ៉ាងមិចដែរ?>ជីន.