12. bölüm

289 23 2
                                    

..........................cagandan.......................

Asansörü bekleyecek zaman yoktu merdivenlerden koşarak indim ve tuanaya doğru koşmaya başladım.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen"

"Sanane"

Tuanayı usulca ayağa kaldırıp yanıma aldım.

"Ooo Tuana hanım. YOKSA TUM GÜN BU HERİFLE BİRLİKTE MİYDİN HE"

"Polisi aramadan defol git burdan"

"SENDE AYNI ANNEN GİBİSİN! NE YAPTIN LAN BU ADAMLA? NE YAPTN?"

adam tuanaya doğru yaklaşıyordu Tuana kolumu sıkmaya başlamıştı korktuğu herhalinden belli

"Yaklaşma! Allah canımı alsın ki seni yaklaştığına pişman ederim!"

"Kızımla arama girme hakkını sana kim verdi"

"Peki sana kızını dövme hakkını kim verdi"

"Kızım değil mi ister döverim ister severim!"

"Yok öyle bı dünya! Şimdi polisi aramadan siktir git burdan!"

Adam bi süre gözlerime baktı kararlı oldugumu anladığı an gitti ama hala tuanaya tehdit savuruyordu.
Adam gittikten sonra Tuanaya baktım tutriyordu kendime çekip sıkıca sarıldım. Sarıldığım an hıçkırarak ağlamaya başladı. O ağladıkça dahada sıkı sarılıyordum. Ağlaması canımı yakıyordu. O herife gösterecektim gününü bu böyle bitmeyecekti. Tuananin akıttığı göz yaşlarının hesabını verecekti! Vermek zorundaydı!
Tuanayı geriye çekip yüzüne baktım. Gözleri şişmişti burnu kıpkırmızı olmuştu bu hali bile tatlıydı. Aşık olmuştum tuanaya ilk gördüğüm anda hemde.

"Çok yorgunum çağan"

"Kurban olurum sana"

Tuana öylece bana bakıyordu gözlerimi denetliyordu. Bakışları dudağıma kaydı bende istemsizce bakışlarımı dudağına kaydirdim. Biraz sonra Tuana kendini toplayıp geri çekildi

"Gel bize gidelim Tuana"

Başını sallayıp yürümeye başladı hemen yanına gidip koluna girdim iyi değildi çünkü
Eve gidip kapıyı çaldık annem hemen açtı. Açar açmaz tuanaya sarildi.

"Sen iyi misin kızım"

"İyiyim abla"

"Kimdi o adam"

"Anne bi içeriye geçelim istersen"

İçeriye geçip koltuğa oturduk. Tuanaya su icirdim. Yine çok yakındık. Annemde bize bakip gülümsedi ne düşündü acaba.

"O adam kimdi"

"Babam"

Sesi titriyordu kıyamazdim ki ben buna

"Anne Tuana biraz dinlensin benim odamda"

"Tamam oğlum sen çıkar tuanayı odana"

Tuananin kolundan tutup odama götürdüm ve yatağıma yatırdım.

"Tuana"

"Efendim"

"Annen .... O nerde?"

"Bilmiyorum"

"Neyse uyu sen hadi iyi geceler:)"

"Şey sen nerde uyuyacaksin?"

"Ben aşağıda koltukta uyurum sen rahatça uyu"

"Hayır burda uyu ben aşağıda uyurum ya da bizim eve giderim ben"

"Saçmalama Tuana o eve gitmene izin veremem sen burda uyu"

"Ama sen nolucaksin"

"Bosver beni sen rahat ol yeter"

Tam kalkiyodum ki Tuana kolumdan tuttu ve yataktan usulca doğruldu

"Teşekkür ederim"

"Teşekkür mü edersin? :)"

Tuana güldü... Gülüşü o kadar güzeldi ki. Bakışları tekrar dudağıma kaydı. Opeceksen op be zalımın kızı

asosyalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin