"Ohh bakit parang nakakita ka ng multo Tine?" Tanong ni Mark
"Ahh ehhh! Wala ..wala nagulat lang ako"
Sagot ko
Taga dito ka pala? Tanong muli ni Mark
"Ung Family ko dito na katita pero ako sa manila na nag stay, andito lang ako kasi bakasyon ako ng one month" sagot ko na habang nakatingin parin sa ibang direksyon.
Ayaw ko talagang makipag eye to eye sa kanya sh*tt sa totoo lang gusto ko na talagang lamunin ng lupa sa hiya ng ginawa dahil sa nangyari saamin.
Ilan saglit pa ang nakalipas naramdaman ko nalang na lumapit ito saakin at biglang inangat ang aking ulo na syang dahilan para mag katitigan kami.
Walang pagbabago ang Gwapo parin ito.
Pero Bigla nalang nagbago ang muka nito na tila nagagalit na ang ichura. Sabay tanong saakin
"Bakit mo ko iniwan?" Tanong ni Mark
"Ihh kasi..kasi" mga katagang nabangit ko lang dahil sa kaba
"Ano? Mag salita ka! Hindi mo ba alam ung ginawa mo sakin! Ha!" Pagalit na tanong ni Mark
" Sorry hindi ko sadya kala ko ginusto mo din sorry.. sorry talaga sir nadala lang ako ng damdamin ng mga oras nayon patawarin mo ko" Maluha-luhang sagot ko
" Uhh! Hindi mo alam anong hirap ang naranasan ko Tine! Hindi ko alam saan mag sisimula at paano ka kakalimutan" ang sabi ni Mark
"Sorry Mark kalimutan nalang natin ung mga nangyari please." Sabay talikod ko at naglakad palapit sa pinto hindi ko alam Kung katapusan ko naba dahil sa galit nya pero bahala na. Hahawakan ko na nag door knob nung nagulat nalang ako sa mga sinabi niya.
" Hindi ko alam saan mag sisimula hanapin ka Tine Oo hinahanap kita Tine after what happen gusto ko kalimutan sana pero hindi ko magawa kasi alam ko masaya ako nung gabi iyon Tine" sambit ni Mark
Dito na tuluyan akong napahinto at unti unting napaharap kay Mark, hindi ko na din napigilan pa ang ang mga mata na umagos ang luha dahil sa aking mga narinig.
Nagkatitigan kami ni Mark nakita ko na lumuluha din pala ito, at ilan saglit pa ay mabilis ito lumapit saakin at doon ay hinawakan nya ang aking muka sabay punas sa aking mga luha...
"Hindi mo alam gano ako kasaya ngayon Tine" ang sambit ni Mark
Ako naman ay patuloy lang sa mahinang pagiyak kahit anong pilit ko ay tila may sariling buhay ang aking mga mata.
Masaya ako sa mga narinig ko mula kay Mark.
Ilan saglit pa ay muling nag lapat ang aming mga labi.
(ITUTULOY)
Comment na! 😁
YOU ARE READING
SA PILING NI MAMANG PULIS
RomansaDisclaimer: This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to...
