Taksiden James ile indiğimizde hastanenin girişine ilerledik. Kalbim çıkacakmış gibi atıyordu. Asansöre binip 2. kata çıktık. Asansörden inip 103 no'lu odaya girdik.
Alex: Hoşgeldinizz
James ile birbirimize bakıp tekrar Alex'e döndük.
- Ray nerede?
Alex eliyle arkamızı gösterdikten sonra arkamı döndüm Ray kanlı canlı duruyordu. Hemen yanına gidip ona sarıldım.
-Yaşıyorsun.
Ray beni kendinden itip Alex'in yanına ilerledi.
Ray: Siz iki ibne dünyadaki en salak insanlarsınız
Alex: Of çok kabasın
- Ray ne demek istiyorsun?
Ray: Açık olmadı mı? Benim gibi biri senin gibi sıradan biriyle beraber olurmu sanıyorsun? Üstelik ben ibne miyim?
Kalbimin gerçekten kırıldığını hissetmiştim. Ray kendini bilmiş yüz ifadesi ve tavırıyla kendini havalı görüyor olabilirdi ama çok kabaydı. James elini omzuma koydu.
Alex: A James git arkadaşına destek ol
Ray ile ikisi güldükten sonra gözlerimiz birbirini buldu
Ray: Tamam artık seninle oynayacak başka birini bul ben o kişi değilim.
Bu söylediği ile çok sinirlenmiştim hemen James'i bileğinden tutup odadan çıktım. Hızlı adımlarımla asansörü beklemeden merdivenlerden indim. Sinirim tüm vücuduma yayılmıştı. Duygularımı kontrol edemiyordum James'in bana vurmasıyla kendime geldim.
James: Bileğim acıyor.
-özür dilerim
Hemen taksi bulup James'in evinin konumunu söyledim. Onu eve bırakıp kendim kafa dinleyecektim. Yol boyunca ikimizde konuşmadık. James'in evine geldiğimizde taksiden inip hiçbir şey söylememişti.
00.20
Ağlamayı kestiğimde saat 00.20'di göz yaşlarımı silip yataktan kalktım. Aklımın ucundan bile bugün olanlar geçse gözlerim doluyordu. Ray'in kendini bilmiş tavrı, bana söyledikleri, beraber geçirdiğimiz zaman. Bunlar benim için çok önemliyken onun için sadece bir eğlenceydi. Aynanın karşısına geçtiğimde bok gibi gözüküyordum. Gözlerim şişmiş ve morarmıştı, saçlarım dağınıktı ve başım dönüyordu. Hiçbir şey yememiştim Ray ve Alex sağolsun hiç iştah bırakmamışlardı.
Elime telefonumu alıp 4'lü grubumuza girdim. Ray ve Alex gruptan çıkmışlardı. Ben ve Alex kalmıştık. Alex'in bana attığı milyon tane mesajı okumadan telefonu bıraktım. Şuan sadece Jess ile konuşmak istiyordum.
Tekrar yatağıma dönüp ne yapacağımı düşünmeye başladım. Adeta kullanılıp atılmıştım ve bunu hiç fark etmemiştim. James'e saf diyordum fakat ben daha safmışım. Düşündükçe kafayı yiyecektim. Evin anahtarını alıp kendimi dışarı attım. Köşede duran marketten 2 bira alıp ara sokağa girdim.
Sokağın sonunda park vardı. Salıncakların tekine oturup biramdan bir yudum aldım. Saçma salak salıncakta sallanırken omzumda bir el hissettim
- Bende katılabilir miyim?
