කියා pov
wedding day 💐
ඕන වෙලාවට ඉක්මනට දවස් ගෙවෙන්නෙ නෑ . ඒත් ඕනෙ නැති වෙලාවට නම් මාර වේගෙන් දවස් ගෙවෙනව.😑 නිනිදාගත්ත ගමන් ම උදේ උනා වගේ මගේ වෙඩිමට දවස ආවා.
අද තමා මගේ වෙඩිම. ඔක්කොම හරි මන් කියන කෙනෙක් බදින්නම් ඒත් ඉතින් එපා ම කරන දේ තමා උදේ පාන්දර නැගිටගෙන අර වෙඩින් ඩ්රෙස් එක කියන හෙන දිග මටත් වැඩිය බර අට මගලත් පටලගෙන උදේ ඉදන් බදාම තලියක් මූනෙ උලාගෙන , බනිසක් වගේ කොණ්ඩෙට කොණ්ඩ කටු දාහක් විතර ගහගෙන , වේල් එකකුත් පටල ගෙන , බොරු කකුල් දෙකක් විතර උස මගුල් හීල්ස් දෙකකුත් දාගෙන හවස් වෙනකම් දුක් විදින් එක.
මම කොහොම හිතුවත් දැන් මටත් ඔය විදිහට ම ලෑස්ති වෙන්න උනා.
උදේ පාන්දර එළිය වැටෙන්නත් කලින් ලෑස්ති වෙන්න ගත්තත් උදේ එළිය වැටුනට පස්සෙනෙ ඉතින් මගුල පටන් ගන්නෙ . ඊට පස්සෙ ඉතින් එන අයව පිළිගන්නයි , ඒ එන අය එක්ක photo ගන්නයි ගියාම වෙඩිමත් එපා වෙනව. ඔය ඔක්කොම ඉවර වෙලා මම අප්පගෙ අතේ එල්ලිලා වෙන් කරල තිබුනු වෙඩින් හෝල් එක ඇතුලට ගියෙ මුලු හෝල් එකේ හිටපු හැමෝගෙ ම අවදානය ගන්න ගමන්. අම්මෝ මීඩියා කාරයො පිරිල , සට පට ගාල කැමරා වල photoes වදින්න ගත්තේ තරගෙට වගේ. අනේ මන්ද හැමෝම බලන් ඉන්න තැන මේ දිග මගුල් ගවුම , බොරු කකුල් සපත්තු දෙකට පෑගිලා වැටුනොත් කොහොම වෙයිද ? ඔය වගේ එක එක මෝඩ දේවල් හිත හිත අප්පගෙ අතත් අල්ලගෙන හෝල් එක ඇතුලට ගියා.
(කියාගෙ ඩ්රෙස් එක☝️)
එතකොට තමා දැක්කෙ ජින්ගෙ band එකේ members ල සෙට් එක , අම්මෝ ඔක්කොම උස්සන් යන්න හිතෙනව .