daydream | hyunin ♡

2, kutlama

kafeye gelmemizin üstünden yarım saat geçmişti. birlikte oturmuş bir şeyler içiyor ve sohbet ediyorduk. etraf gayet sessiz sakinken, bir anda ortama giren grup bütün huzurumuzu bozmuştu.

bu okulun futbol takımıydı, ne için burada oldukları aşikârdı çünkü ellerinde bir pasta ile gelmişlerdi. bugünkü maçı kazandıkları için olsa gerek, kutlama yapıyorlardı.

"biz de onlara katılalım mı?" demişti jisung heyecanla.

"saçmalama. ne işimiz var onların arasında?" diyerek söze atladım. fakat diğerleri benimle aynı fikirde değillerdi, aksine onlar gitmek istemişti.

"peki, siz gidin. ben gelmeyeceğim. kutlamaları uzun sürer, zaten annem fazla vakit vermemişti." diyerek çantamı aldım ve ayaklandım. başta ısrar etseler de sonra hak verdikleri için susup o grubun yanına gittiler içeceklerini alarak. bir süre kapının önünde öylece durup onları izledim. ardından yanlarından ayrıldım.

eve gitmem yarım saatimi almıştı. hızlıca ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtiğimde, salondaki anneme bakmıştım.
"geldim ben."

sesimi duyunca bakışlarını televizyondan bana çevirdi. erken gelmeme biraz şaşırmıştı sanırım, fakat çokta belli etmemişti.
"daha kalırsın diye düşünmüştüm güzelim, bir sorun yok değil mi?"

yüz ifademden birazcık endişelenmiş olacağını düşündüğüm için gülümsedim.
"hayır, sorun yok anne. sadece dersler yüzünden biraz yorgun hissediyorum. gönülleri olsun diye kafeye gittim zaten onlarla, uzun zamandır dışarı çıkamıyorduk." diyerek kestirip attım, annemde uzatmadı zaten.

aç olmadığımı söyleyerek hızlıca üst kata çıktım. odama girer girmez çantamı yerine bırakıp üstümü değiştirdim ve yatağa attım kendimi.

moralim bozulmuştu, zar zor dışarı çıktığımı bildikleri hâlde başkalarının yanına gitmek için ısrar etmişlerdi, kırıcıydı.

---

yaklaşık yarım saattir telefonuma sürekli mesaj gelip duruyor. nereden geldiğini biliyorum, gruptan. ama bakmak istemiyorum çünkü onlara kırgınım.

yine de bir süre sonra telefonu elime almak zorunda kaldım çünkü bildirim sesinden rahatsız olmaya başlamıştım. kitap okumaya çalışıyordum ama sesten dolayı odaklanamıyordum.

kalkıp yatağıma doğru ilerledim ve bildirim sesini kapatmak için telefonumu elime aldım. o an gözüme bir mesaj çarpmıştı, gruptan olmayan.

'@hwangghyun sana bir mesaj göndermek istiyor.'

merakla mesaja tıkladım. kabul etmeden önce ilk işim profiline bakmak olmuştu. bu seungmin ile konuştuğumuz çocuktu, kaleci olan.

sayfayı geriye çekip mesajını kabul ettim ve ne yazdığına baktım.

@hwangghyun
Selam

@jeeonyang
selam?

@hwangghyun
Hyunjin ben, okuldan

@jeeonyang
biliyorum
bugünki maçta görmüştüm seni