Katsuki
Kahretsin gerçekten beynimi yiyip bitiriyordu bu olay. Ne sikim olduğunu çözemediğim gibi birde deku'dan trip yiyordum. Dur lan belki gördüğüm şey gelecek ise. Donup kaldım. Olabilir miydi?
"Lan puşt herif!"
"Bana mı diyorsun kacchan.."
"Başka biri mi var burada."
"Of ne var"
"Deku."
"Ne"
"Gelecekte.. kendini kesmek gibi bir planın..yok değil mi?"
"Kacchan? Kafanı falan mı vurdun, ateşin mi var?" Elini yavaşça alnıma götürdü, sıcak elini alnımın tam ortasında hissediyordum şimdi.
"Ee ateşin de yok.."
"Hiçbir şeyim yok deku. Sadece bir soruydu.." gitmeye yeltendim
"Kacchan" bileğimi tuttu ve gitmemi engelledi. "Sen gerçekten iyi misin? Saatlerdir garip davranıyorsun.. saat tam olarak uhh.. üç buçuk ve yatmayı kabul bile etmiyorsun. Gerçekten.. sıkıntı ne kacchan?"
Gözlerimin önünde intihar ettin diyemezdim herhalde.
Sadece bilegimdeki eline baktım. Ardından gözlerine. "Deku. Kendine birşey yapma."
"Of kacchan.. hala mantıklı konuşmuyorsun.."
Elini bilegimden çekti ve beline koydu. "Belki de dinlenmen en iyisi."
"Evet olabilir."
"Ama ondan önce! Benim harika içeceğime bir şans ver"
"Deku yine mi. Hayır dedim ya daha az önce."
"Hadi sadece bir kere, bak lütfen kendi şaheserim."
"Hayır desem fikrin değişecek mi sanki"
"Tabii ki hayır, o yüzden uğraştırma ve iç"
Bıkkınlıkla üfledim ve mutfakta duran içeceği elime aldım. Garip bir rengi vardı.
"Çok tatlı bu"
"Amacı o zaten kacchan, çok güzel değil mi?"
"Eğer şeker komasına girip gebermek istiyorsan öyle."
"Ben 3 bardak içtim."
"Salak mısın sen!?"
"Of kızma bi kere de pislik herif."
"İşte bu sefer ben seninle uğraşamam, yatıyorum ben."
"İyi geceler kacchan"
Aklımdan bir türlü çıkmıyordu.
---
Gözlerimi lanet güneşe açtım, homurdanarak yatağımdan kalktım ve duşa bile girmeye tenezzül etmeden salona doğru ilerledim. Deku yoktu. Nerede uyuyor bilmiyordum, en son benim odamda uyuması gerekiyordu gerçi.. deku'nun yerini sorgulamadan mutfağa geçip kahvaltı hazırlamaya başladım. Pancake en iyi fikir gibi geliyordu şuan. Herşeyi hallettikten sonra evde deku'yu aramaya başladım.
"Deku."
"Deku."
"Deku."
"DEKU"
"Uff salak çocuk."
yoktu. Ses seda çıkmıyordu evden. Fakat şaşırılmayacak şekilde kapı zilini duydum. Kapıyı açtım ve elinde poşetler ile gelen deku'yu gördüm.
"Ne bunlar şimdi sabahın köründe.."
"Çok geç kalktın kacchan"
"Saat dokuz deku."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐇𝐚𝐥𝐥𝐮𝐜𝐢𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧
Fanfiction- " Onun alevi beni sarıyordu istemediğim halde onu görüyorum. Geçmiş beni avlıyor " Katsuki her ne kadar istemese de duygularına karşı gelemez ve çocukken onu takip eden çocuğu şu an o takip etmeye başlar. Ya da buna zorlanır? Kendini saplantılı gi...
