Parti

77 10 13
                                    

Deku

"UGH?! NEREDE BU LANET ŞEY.."

"Az sakin ol seni piç. Moda yarışmasına gitmiyorsun. Takı takmasan da olur."

"Hmhg. Sen nerden anlarsın ki kacchan. Zevkin yok sonuçta.."

"Ha?! Gayet var benim zevkim bok kafalı"

"Uff kacchan geç kalacağız!"

"O zaman aramayı kes ve şu lanet evden çık!"

"Olmaz diyorum sana neresini anlamıyorsun!?"

"Deku lanet olsun. Dışarıda olacağım. 15 dakika içinde gelmezsen ne halt yersen ye. Ben giderim sen kalırsın, ve güzelim çabaların bir hiç uğruna gitmiş olur."

"Canın cehenneme"

Kacchan kapıyı sertçe vurarak evden çıktı. Ucube herif, gerçekten modanın 'e'sini bilmiyor. Ne kadar ona sinir olsam da, eh kacchan'nın da bir sınırı vardı. Daha çok sinirlenirse gerçekten beni burada bırakıp giderdi, yani dediğini yapan bir tip kacchan. Şu lanet saati de bulabilsem..

"Ah burad-" ani korna sesi ile yerimden hopladım. Az sabırlı ol be öküz adam.
En güzel kokan limonlu parfümü özenle sıkıp bir de yakamı düzeltince işte hazırdım ta da. Gerçekten iyi görünüyordum. Özellikle renk uyumu çok iyiydi. Saati de koluma taktım ve ceketi alıp evden hızlıca çıktım. Kacchan yine arabaya yaşlanmış bekliyordu beni ve o..LAN SIGARA MI O?!

"KACCHAN!?"

"Bağırmasana dibimde puşt."

"SEN.."

"Evet içiyorum. Sorunun mu var?"

"Ailen.. biliyor mu?"

"Evet. Her gece kalkıp beraber içeriz"

"Oha cidden mi"

"Sence deku?"

"Aslında çok garip bu hepinizin sağlı-"

"deku. Seni aptal. Bilmiyorlar."

"Peki o zaman neden-"

"Bu seni alakadar etmez."

Kacchan her zamanki gibi soğuk tavrını inatla koruyordu. Ne zor bir adam ama. Aslına bakarsan çok iyi görünüyordu. Siyah bir takım ve içine gözleri gibi kan kırmızısı bir yelek vardı. Bazı yerinde gül desenleri daha bir ilginçti. Kolunda abartılı olmayan bir bilekliği vardı. O kadar tarzın yok dedik kacchan.. ama basbaya yakıyorsun. Kıskanmadım değil şimdi. Eh neyse ben daha güzelim, o kadar emek harcadım sonuçta. O ise büyük ihtimalle rastgele mina'nın seçtiği bir takımı almıştı.

"Oi! Hadisene be!"

Aniden dalıp gittiğimi fark ettim ve bana öfke ile bakan kacchan'a döndüm.

"Geldik sakin ol"

Bu sefer egoist tarafım yüzünden midir bilmem ama ön koltuğa oturdum. Kacchan da bunu beklemiyor olacak ki bana düz bir şekilde bakmaya başladı.

"Arkaya geç."

"Yo"

"Arkaya geç deku"

"Neden"

"Deku.."

Bu sesi biliyordum. Tam olarak kacchan'nın kıyameti koparmadan önceki son seslenişiydi bu. Ve inanın, ne olduğunu bilmek istemezsiniz. Bende istemem o yüzden tıpış tıpış arka koltuğa uçtum fakat kacchan'ı rahat bırakmak gibi bir planım yoktu, uyuz etmeyi seviyordum adamı. Bu seferde arkadan öne doğru atıldım be iki kolumu koltuklarının omuz bölgesine yerleştirdim.

𝐇𝐚𝐥𝐥𝐮𝐜𝐢𝐧𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin