Miss Tailor and Musician Man

4

Umarım beğenirsiniz... Bu bölümde love yok arkadşalar maalesef dertleşme var.  Jenna ablamız online. Sanırım böyle bir şeye ihtiyacım vardı ve açıkçası iyi geldi. Ben de yazdıkça kendimi tanıyorum aslında.

Bölün kısa oldu zaten. Diğer bölüm love sözüm olsun. Tabii elim  ve kalbim aklıma bağlı kalırsa. İyi okumalar.

----------

"Hayatım, harika bir şapka dükkanı keşfettim."

Çiçekler çokta önemli değildi, diye düşündü.

"Kesinlikle benimle gelmelisin Mary, bayılacaksın!"

Ama çiçeklerini çok seviyorsun.

"Sevgili Harry'm beni oraya götürdü," özenle yapılmış saçlarının üstünde ki şapkayı gösterdi. "Bana bu şapkayı aldı! Ne kadar güzel baksana!"

Annenin çiçekleri.

"Mary? Beni dinlemiyor musun sen?"

Kız irkildi.

"Ah üzgünüm, bugün benim günüm değil sanırım. Siz gidin olur mu?"

Jenna bir şeyler olduğunu anladı.

Karşılıklı oturdukları koltuktan kalkıp kızın yanına oturdu.

"Hey..." Kızın incecik beyaz elini tuttu. "Bana anlatabilirsin."

Ama sorun çiçekler değildi.

Çiçekleri bahane etmemelisin.

"Ben ne olduğunu bilmiyorum," gözlerini sıkıca yumdu. "Sanki bir sabah uyanmışım ve her şey değişmiş gibi ama aslında her şey aynı." Kız anlatmakta zorlanıyordu. "Sanki içimde o rahatsız his hep vardı ama hiç kıpırdamıyordu artık bir an olsun yerinde durmuyor gibi."

"Mary, bu ne zaman başladı?"

"Beni biliyorsunuz; mecbur kalmadıkça dışarı çıkmam. Siz de sürekli çık, dolaş, görün ve gör diye nasihat edersiniz. Bu zamana kadar bana kendi dünya'm yetiyor ve artıyordu bile.  Ancak, saçma gelebilir belki size, ama geçen bir müzik duydum. Sanki beni dışarı davet ediyordu."

"Bu nasıl olabilir? Sana dış dünyada ki tüm güzelliklerden bahsettim, hiç biri ilgini çekmedi. Ayrıca Paris'te müziksiz bir gün geçmezken nasıl ilk defa müzik duymuş biri gibi bahsediyorsun, şaşırdım açıkçası."

"Diğer müzikler gibi değildi. Sadece bir kaç sevdiği şarkıyı söyleyebilmek dışında pek müzikten anlamıyorum ama o çok başka bir şeydi.  İçimde bir şeylerin özgür kalmak için çırpındığını hissettim."

"Mary, bu iyi bir şey! Neden bu kadar endişeli görünüyorsun o zaman?"

"Sanırım korkuyorum."

"Özgür olmak mı seni korkutan?"

"Aşırı tepkiler vermeye başladım. Daha agresifim, daha yoğun hissediyorum, çabuk sinirleniyorum sonra birden mutlu oluyorum bazen durduk yere ağlıyorum. Bunlar beni korkutuyor. Sizce ben deliriyor muyum?"

Jenna tebessüm etti.

"Hayatım... elbette hayır. Bir anda değişime uğramış olmak seni bozmuş olmalı. Bu zamana kadar sınırlı yaşamaya mecbur bırakmışsın kendini. Bir anda salıverince normal tabi. Merak etme, geçici hepsi."

Bir rahatlama gelip geçti. Mary anlatmaya devam etti.

"Sizinle konuştuktan ertesi gün dışarıya çıkmak istedim. Her şey çok güzeldi. Göle bile girdim..."

Kadın kahkaha attı. "Tanrım, şaka yapıyor olmalısın!"

Kız da gülmüştü. "Ah, hayır. O an kendimi kontrol edemiyor gibiydim. Tamamen salmıştım her şeyi. En sevdiğim çiçeklerden topladım. Sonra aynı müzik kulağıma geldi. Gittim ve dinledim. Evet, aynı müzikti ama bu sefer alttan gelen bir nota bana cinnet geçirecekmişim gibi hissettirdi."

Jenna tekrar şaşırmıştı. Kızın anlattıkları çok garip geliyordu.

"Anlık hislerini müziğe bağlamış olabilir misin? Bu biraz garip çünkü."

"Müzisyene bağlıyorum durumu. Gerçekten çalıyor. Hissettiği her şeyi iliklerime kadar hissettirecek şekilde çalıyor. Müziği bilen ve ruhu yerine koyan biri olduğuna inanıyorum."

"Seni bu kadar etkileyen müziği duymak isterim, sevgili arkadaşım."

Kız da telrar ve tekrar duymak istiyordu. Umarım tekrar denk gelebilirim, diye düşündü.

"E o zaman artık seni dışarı çağırdığımda benimle geleceksin değil mi?" Beklentiyle baktı kadın.

"Çok isterim ama ya yanlış davranışlarda bulunursam? Kendimi tutamıyorum bazen ve geceleri aklıma geldiğinde utanmama sebep oluyor."

"Tutma zaten. Tutarsan o değişimi yaşayamazsın. Kendini tanıma sürecinde olduğunu düşünüyorum o sebeple o ahmak saygı kurallarını aklına getirip kendine engel olma. Utanmanı gerektirecek bir durumda yok, her insan bu dönemlerden geçiyor. Merak etme, ben yanında olacağım."

Mary minnetle baktı.

"Teşekkür ederim."