Hayatimin hep bir koşesinde üzüntü yer aliyordu. Yoksa ben mi o üzüntüyü kendime çekiyordum bilmiyorum ama nedense herşey ne kadar guzel olursa olsun hep bir üzüntü olurdu hayatimin bir köşesinde. Henüz üç aylikken annem ve babamin işleri nedeniyle kütüğüm olan Çorum'a babaannem ve dedemin yanına gönderilmisim. Annem her ne kadar göndermek istemesede dedem ve babaannem götürmuşler bir şekilde. Ben doğal olarak hiç birşey hatirlamasamda anlattiklari zaman annemin nasil üzüldüğunu anlayabiliyordum. Ama her ne kadar görmese de annem her ay yiyeceklerimi, oyuncaklarimi alip gönderirmis bana. Çorumda 6 yıla yakın bir süre yaşamisim ve annem altı yıl boyunca ya yillik izninde ya bayramda ya da seyranda görürmus beni. İstanbula ilk adim attigimda alti buçuk yasindaydim, o kadar yabanci gelmistiki bu şehir bana, çamurlu, toprakli, yeşilliklerle dolu bir şehirden istanbula gelmek farkli olmuştu. Sanki binalarin üstüne üstune yürüduğu, insanlarin kalabalik olduğu zorlu bir şehirde yaşamaya gelmiştim. Her ne kadar zorlu bir şehir olsada ailemle olduğum sürece hiç bir şey yikamaz diye umardim hep.
Gerçek te yaşadiklarim ve gerçekte baskılı bir kitabimdir.
İnstagram: karanlikadami
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAKARIŞIK
Novela JuvenilAklını kullan iyice tanımadan bir insana bağlanma. Çünkü: Karşindaki kişinin karakteri senin düzenine uygun olduğunu düşündüğün an bağlan. Gercek bir kitaptir satin alma işlemleri için instagram: karanlikadami
